زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

توی کتاب من دو تا قورباغه کوچولو روی هم آب می‌پاشند و با صدای بلند قورقور می‌کنند. من فوری می‌گویم: «قورقوری‌ها، پدرم خوابیده یه کم یواش‌تر». قورباغه‌ها مرا نگاه می‌کنند و ساکت می‌شوند. بعد به هم نگاه می‌کنند

ما درختی داریم در حیاطِ خانه کرده چند تا گنجشک توی دستش لانه

شیشه عینک پدربزرگ شکسته است. او دیگر حوصله هیچ کاری را ندارد و برای من قصه نمی‌گوید. فقط کنار پنجره می‌نشیند. به آسمان نگاه می‌کند و آهسته‌آهسته زیر لب چیزهایی می‌گوید که من نمی‌شنوم.

باز می‌خواند کسی در دلِ مسجد اذان باز می‌آید نسیم یک نیسمِ مهربان

توی کتابِ من، یک پرنده آبی روی درخت نشسته است. من با خوشحالی می‌گویم: «وای تو چه قشنگی! من تا حالا پرنده آبی ندیده بودم». پرنده آبی مرا نگاه می‌کند. بال‌هایش را تکان می‌دهد و می‌گوید: «وای چه چشمانِ قشنگی داری!

من همیشه روی برف‌های پشت پنجره برای گنجشک‌ها دانه می‌پاشم. آن وقت گنجشک‌ها با خوشحالی دانه‌ها را تُندتُند می‌خورند.

گربه‌ام «مومو» جان گوشه‌ای خوابیده

شب، شبِ یلدا اومد تق، تق و بابا اومد بوسه و نقل و خنده شادی و غوغا اومد انار و هندِوونه بابا آورده خونه مامان جونم می‌کنه انار و دونه دونه قصه و شعر و شادی

پنج تا عروسک پشت یک شیشه مغازه بودند. اولی گفت: «کاش یک دختر می‌آمد،‌ مرا می‌خرید و با کالسکه به گردش می‌بُرد». دومی گفت: «کاش یک دختر مرا می‌خرید و برایم جشنِ تولد می‌گرفت».

اتل متل بارونه بارونِ دونه‌دونه می‌زنه پشتِ شیشه آواز برام می‌خونه دست می‌زنم با شادی منم براش می‌خونم خوش اومدی دوباره عزیز و مهربونم

توی کتابِ من یک کلاغ به برگ‌های زردِ یک درخت منقار می‌زند. وقتی که برگ‌ها می‌افتند می‌گوید: «قار، قار». من می‌گویم: «سلام کلاغِ پاییزی». کلاغ می‌گوید: «سلام کوچولو، تو از کجا دانستی من کلاغِ پاییزی هستم»؟!

خانم معلم نقاشی‌های ما را روی میز گذاشت. پنجره باز بود. باد توی کلاس آمد. نقاشی‌ها را دید. خودش را تاب داد و با خوش‌حالی گفت: «بَه‌بَه». یک دفعه نقاشی‌ها توی کلاس پخ`ش شدند.