زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی، تغذیه، رژیم درمانی، زنان، مد و زیبایی

یکی از بزرگترین مسئولیت‌های والدین این است که به کودکان خود بیاموزند که باید رویاهایشان را جدی بگیرند و در راه رسیدن به آن آرزوها و رویاها تلاش کنند.

آموزش یکی از فعال‌ترین روندهای بشری به شمار می‌آید که ما از طریق آن قادر به ردیابی ریشه مجاهدت‌های گذشته انسانی و پیشروی به سوی آینده‌ای آگاهانه‌تر و روشن‌تر هستیم.

برای نقد یک موضوع باید ابتدا پیرامون آن اطلاعاتی را جمع‌آوری کنیم و بعد با توجه به مستندات ثابت شده و تجربیات مورد اطمینان خود یا دیگران، آن را بررسی و ارزیابی کنیم و نتیجه درست و مطلوب را از آن بگیریم.

کمبود یا عقده یعنی محروم بودن از چیزی از طرف کسی که قرار بوده آن نیاز را برطرف کند. عقده‌های کودکی هم نیازهایی هستند که بدون پاسخ از سوی والدین برای کودکان باقی مانده‌اند و باعث شده‌اند تا کودک احساس حقارت و یا بی‌ارزشی بکند.

همان‌طورکه مادران و پدران زیباترین و شیرین‌ترین لحظات را تجربه می‌کنند، در کنارش تنش‌ها و چالش‌های بسیاری را نیز به جان می‌خرند. مبحث والدگری یکی از سخت‌ترین و دشوارترین مسئولیت‌هایی است که والدین با آن مواجهه می‌شوند.

در دنیای پیچیده امروزی افرادی در انجام وظایف خویش پیشرفت کرده و موفق هستند که از اطلاعات بیشتری برخوردارند، بنابراین نباید از ترویج فرهنگ مطالعه و کتابخوانی غافل شد.

علاقه پدران به دختران‌شان از نوعی دیگر است. برق نگاه پر از عشق آن‌ها را می‌توان از همان روز‌های اول تولد دختران‌شان دید. رابطه دختر‌ها با پدران‌شان رابطه‌ای خاص است و بار‌ها شنیده‌ایم که دختر‌ها «بابایی» هستند. این نشان‌دهنده اهمیت رابطه پدر- دختری است.

درست است که ما از شیرین‌کاری‌های فرزندمان لذت می‌بریم، ولی آیا در آینده، همسالان فرزندان‌مان هم با کلمات دوست‌داشتنی از این شیرین‌کاری‌ها بهره می‌جویند و یا در سنین بلوغ به صورت ناخودآگاه این ضعف‌ها را همانند پتکی بر پیکر فرزندان‌مان می‌کوبند؟

انسان موفق، انسانی است که بتواند میان نیازهایش تعادل ایجاد کند. ریشه‌های این طرز فکر درست در کودکی شکل می‌گیرد. خارج شدن از تعادل یعنی داشتن افراط و تفریط تاثیرات منفی در رشد افراد بر جا می‌گذارد، خصوصا در دوران کودکی و نوجوانی که مهم‌ترین دوران رشد در زن

روانشناسان بر این باورند که باید با کودکان صحبت کرد و در مورد عواقب و تأثیر رفتارشان بر دیگران با آنها به گفتگو پرداخت. ضمنا اینگونه برخورد می‌تواند باعث تقویت حس همدلی و مهربانی در آنها شود.

برای تعریف لجبازی می‌توان این طور بیان کرد که یک رفتار مقابله‌ای در کودکان می‌باشد و زمانی که والدین با آن مواجه می‌شوند، رفتارهای متفاوتی از خودشان نشان می‌دهند. لجبازی در کودکان راهی برای رسیدن به برخی از خواسته‌ها است.

صحبت کرد‌ن شاد‌ و لذتبخش، د‌ر د‌وستی واقعی هم برآورد‌ه می‌شود‌، اما د‌ر بسیاری از موارد‌ و به خصوص د‌ر مورد‌ انسان‌های تنها، وقتی با د‌یگری گپی می‌زنند‌، خیلی زود‌ از این ارتباط یک رابطه د‌وستی را نتیجه می‌گیرند‌.