زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

لالا، لالالا گلم لالایی می‌بوسه تو رو حالا بابایی آهسته می‌گه: «مثلِ یک گُله، عزیزِ باباس ناز و خوشگله» دلت میشه شاد لبات می‌خنده بابایی می‌گه: «یه حبه قنده»

صبح، دانه‌دانه برف می‌بارید. من یک مُشت دانه پُشت پنجره گذاشتم تا گنجشک‌ها دانه بخورند. وقتی گنجشک‌ها آمدند، تند تند به دانه‌ها نوک زدند. من خوش‌حال شدم.

لالا، لالالا گنجشکِ کوچیک خیلی تو کردی جیک و جیک و جیک این‌جا پریدی آن‌جا پریدی تو آسمونِ زیبا پریدی

من و بابایی توی حیاط آدم‌برفی درست کرده‌ایم. آدم‌برفی هر روز به ما لبخند می‌زند. من آدم‌برفی را خیلی دوست دارم و شب‌ها دعا می‌کنم تا زود آب نشود. صبح، یک کلاغ روی شانه آدم‌برفی نشست.

دیشب سرم را روی دامنِ مادربزرگ گذاشتم و گفتم: «دوست دارم این‌جا بخوابم». مادربزرگ گفت: «بخواب عزیزم!» بعد موهایم را نوازش کرد. من الکی چشم‌هایم را بستم.

بابابزرگم یه قصه می‌گه تو شبِ یلدا تو قصه‌ اون چه حیوونایی خوب و باصفا میده به دستم با مهربونی یه دونه انار میگه: «زمستون تو برای من گُلی و بهار».

عصر با مادرم به خیابان رفتیم. یک آقا کنارِ خیابان سفره می‌فروخت. سفره او مثلِ سفره خانه ما بود. من با خوش‌حالی به مادر گفتم: «سفره ما! سفره ما!» مادر سرش را تکان داد و لبخند زد.

کلاغی روی شاخه توی فکر است نشسته او چه غمگین زیرِ باران و من هم بر بخار روی شیشه کشیدم عکسِ آن‌جا را چه آسان نوکِ انگشت بر شیشه زده او مرا دید و کلاغِ روی شیشه صدای قارقارش شاد شد شاد

باد، هوهو می‌کند برگ‌ها را یک به یک خوب جارو می‌کند بعد هم شادی‌کنان می‌دود دنبال ما می‌رود تا آسمان باز قیل و قال ما هر که را می‌گیرد او شادمان هو می‌کند

یک بالش رنگی این جا است که هر کس سرش را روی آن می‌گذارد خواب‌های رنگی و شاد می‌بیند. بابابزرگ سرش را روی آن گذاشت و خواب دید که با یک آبپاش بزرگ به همه باغچه‌ها آب می‌دهد.

دس بزنیم دس پا بکوبیم پا معلم اومد این گلِ زیبا شادی و خنده بشیم پرنده معلمِ ما داره می‌خنده

مادر گفت: «زیبایی، زیبایی، زیبایی». من گفتم: «زیبایی را با تو شناختم». مادر گفت: «هر که زیبایی را می‌شناسد خود درونی زیبا دارد». من و مادر یکدیگر را نگاه کردیم.