زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

دوستم، خیلی پوست شکلات جمع کرده است. پوست شکلات‌ها رنگارنگ و نازک هستند. او آنها را دستم داد و گفت: «نگاه کن چقدر قشنگند!» من دو دستی آنها را گرفتم. خیلی سُر و نرم بودند.

لالا، لالالا گُلم، لالالا فردا یک لک لک میاد به این‌جا میگه: «لک لکم پاهام بلنده اومدم نی نی با من بخنده آخه خنده‌هاش خیلی شیرینه هر کسی می‌خواد اونو ببینه».

صبح، یك كبوتر آمد پشت پنجره، داداش كوچولوی من با خوشحالی جیغ كشید و گفت: «جوجو، جوجو». من خندیدم و گفتم: «كوچولو، این كبوتر است. جوجو نیست».

من توی دفتر نقاشی‌ام يه كم آسمان كشيدم. بعد پايين صفحه يه كم چمن كشيدم. توی چمن يك خرگوش هم كشيدم. خرگوش كوچولو توی چمن می‌دويد. به طرف من آمد و گفت: «يه كم با من بازی می‌كنی؟»

خدا جونم چه خوب شد كه من را آفریدی صورت و دست و پا مو قشنگ و خوب كشیدی به من اجازه دادی كه دنیا رو ببینم گریه كنم، بخندم راه بِرَمو، بشینم

صبح، من موهای خرسی را كوتاه كردم. انگشت‌هایم را مثل قیچی به هم می‌زدم و می‌گفتم: «قچ، قچ، قچ، قچ.» خرسی چشم‌هایش را می‌بست تا موهایی كه قیچی می‌شوند توی چشمانش نرود.

لالالا، لالا گلم لالالا فردا خرگوشه مياد به اينجا

كلاغه گفت: «قار و قار» كلاه پشمي دارم فصل زمستون شده اونو سرم مي‌ذارم

وقتي ننه سرما عطسه كرد...

خواب دیدم كه: خانم معلم به خانه ما آمده است. من و مادرم خیلی خوشحال شدیم. من یك سیب توی بشقاب خانم معلم گذاشتم. خانم معلم مرا نگاه كرد و گفت: «مثل خودت لپ گُلی و قشنگ است.»

بهار خانم وقتی رسید دید خانه سرد است. ننه سرما زیر لحاف خوابیده و لپ‌هایش گل انداخته است. ننه سرما سرش را از زیر لحاف بیرون آورد و گفت: «بهار جان، ننه جان، چه خوب شد که آمدی.

باران می‌بارد ریز ریز، مادر روی پارچه یک غنچه کوچولو می‌دوزد. من می‌گویم: «مادر، باران می‌بارد ریز ریز». مادر سرش را بلند می‌کند. وقتی باران را می‌بیند خوشحال می‌شود.