به قلم : شهربانو بهروزیان ؛ کارشناس ارشد مشاوره
تحریریه زندگی آنلاین : وقتی کودک شما یک کلمهی «بد» به کار میبرد بیخود جیغوداد نکنید، ادای شوکه شدن را درنیاورید. بیتردید، شما قبلاً آن کلمه را شنیده بودید. اگر شما با بکار بردن یک کلمهی خاص، همچون سیب ممنوع حضرت آدم رفتار کنید، کودک ممکن است حتی در به کار بردن آن کلمه حریصتر شود.
نادرند کودکانی که گاهی بددهنی نکنند یا کلمات نامربوط و زشت به زبان نیاورند. بعضی کودکان برای آنکه استقلال خود را نمایش دهند، به این کار مبادرت میکنند. برخی، وقتی عصبانی میشوند، فحش میدهند. بعضی دیگر از این کار لذت میبرند و بهعنوان تفریح بددهنی میکنند. در بیشتر موارد، بیاعتنایی به چنین رفتاری (نخندیدن یا لبخند نزدن) باعث میشود در مدت کوتاهی، این مشکل رفع شود. کلمههای زشت و فحشهای رکیک، گهگاه از ذهن میگذرند. ما آموختهایم که خودمان را کنترل کنیم و آنها را بر زبان نیاوریم و این درست همان رفتاری است که کودکان هم باید بیاموزند.
برای کودکتان الگوی خوبی باشید. کودکان از والدین خود تقلید میکنند. بنابراین طوری رفتار کنید که از کودکتان انتظار دارید. اگر شما دشنام بدهید و ناسزا بگویید، آنها همچنین خواهند کرد. آنها درک نمیکنند که چرا شما میتوانید فحش بدهید اما آنها مجاز نیستند. اگر شما هنگام عصبانیت به حد انفجار میرسید و نمیتوانید خودتان را کنترل کنید، انتظار نداشته باشید که کودکتان بتواند. از ناسزا گفتن بپرهیزید.
بیشتربخوانید:
10روش برای اینکه عزت نفس دختر نوجوان تان را بالا ببرید
به کودکتان برچسب «ننر» یا «خنگ» نزنید
به کودکتان برچسب «ننر» یا «خنگ» یا هر واژهی دیگری از این قبیل نزنید و او را با این عناوین صدا نکنید؛ چون با این کار نهتنها کودک یاد میگیرد که افراد دیگر را با چنین عناوینی صدا کند، بلکه با تکرار این حالت کودک باورش میشود که «ننر» یا «خنگ» است.
بیشازحد به بددهنی یا ناسزا گفتن توجه نشان ندهید. توجه بیشازحد به این رفتارها، باعث میشود که کودک، به این اعمال زشت ترغیب شود. به کودکتان بهطور خیلی جدی و باقدرت بگویید که اصلاً دوست ندارید او چنین کلماتی را که مناسب شخصیت او نیست به کار ببرد؛ اما اگر بهشدت واکنش نشان دهید، چه با ترساندن، چه با خندیدن به این حرفها، ممکن است او را برای دشنام دادن انگیزه دار کنید. این مطلب بهویژه در مورد بچههای خیلی کوچک صادق است که میپندارند به کار بردن بعضی کلمهها نوعی بازی است، درحالیکه اصلاً معنای آنها را نمیدانند.
بعضی کلمهها فقط بیمعنی و احمقانهاند
به کلمههای بیضرر بیاعتنایی کنید. بعضی کلمهها فقط بیمعنی و احمقانهاند و بهترین برخورد، نادیده گرفتن و توجه نکردن به آنهاست. البته بهکارگیری کلمههای زشت و ناسزا، نباید نادیده انگاشته شود؛ چون به کار بردن آنها میتواند در خارج از منزل برای کودک دردسر ایجاد کند. وقتی کودک شما یک کلمهی «بد» به کار میبرد بیخود جیغوداد نکنید، ادای شوکه شدن را درنیاورید. بیتردید، شما قبلاً آن کلمه را شنیده بودید. اگر شما با بکار بردن یک کلمهی خاص، همچون سیب ممنوع حضرت آدم رفتار کنید، کودک ممکن است حتی در به کار بردن آن کلمه حریصتر شود.
جایگزینهای مناسب را به کودک بیاموزید. برای کودکتان توضیح دهید که وقتی کسی به او ناسزا میگوید، درواقع فقط یک حرف ناجور شنیده و حرف نمیتواند به انسان آسیبی برساند. کودکتان را طوری آماده کنید که بتواند برخورد درستی داشته باشد. وقتی فحش میشنود، درست عمل کند و خودش هم به کسی فحش ندهد. در مورد فحش با کودک صحبت کنید. به کودکتان بگویید که فلان فحش یا فلان عبارت توهینآمیز دقیقاً چه معنایی دارد و چرا نباید از آن استفاده کند. همچنین، به او بگویید چرا آن عبارت خاص میتواند احساسات دیگران را جریحهدار کند. بسیاری از مواقع، خود کلمه یا عبارت معنای بدی ندارد؛ اما در عرف، به کار بردن آن توهینآمیز است.
بیشتربخوانید:
نسخه تــقــویت اعتماد بــه نـفس کودکان ( بخش اول )
نسخه تــقــویت اعتماد بــه نـفس کودکان ( قسمت دوم )
به کودک یاد دهید که به فحشهای دیگران اعتنایی نکند
روشهای جایگزین را به کودک بیاموزید. به کودکتان بیاموزید که چگونه بهجای فحش دادن به کسی، احساسش را نسبت به مخاطبش بیان کند. برای نمونه : «بهجای اینکه به مینا بگی بیشعور، براش توضیح بده که از دستش عصبانی هستی؛ چون جلوی دوستات تو رو مسخره کرده». با کودک پنج یا ششسالهتان نمایشی ترتیب دهید و در ضمن اجرای آن، به او بیاموزید که رفتار درستی داشته باشد و از فحش دادن بیزار شود. به کودک یاد دهید که به فحشهای دیگران اعتنایی نکند. اگر نمیتواند بیاعتنا باشد، به او یاد دهید که چگونه به دوستانش نشان دهد که از فحش آنها خوشش نمیآید. برای مثال «اگر به هم فحش بدی باهات بازی نمیکنم». کودک را به استفاده از واژههای دیگر ترغیب کنید.
کودک شما به واژههایی نیاز دارد که از آن طریق عصبانیت یا احساسات شدیدش را بیرون بریزد. او را تشویق کنید که بهجای استفاده از واژهها و عبارتهای توهینآمیز که ممکن است او را به دردسر بیندازد، از جملههایی استفاده کند که ناراحتکننده و رکیک نیستند. به کودکتان بگویید، اشکالی ندارد وقتی تنهاست از فحش استفاده کند، یا اینکه میتواند فحشش را در ذهنش بگوید. به او کمک کنید کلمههای بیضرر را برای گفتن، انتخاب کند. در صورت درست صحبت کردن، کودک را تحسین کنید. به کودکتان نشان دهید وقتی درست و مؤدبانه حرف میزند چه قدر از او راضی هستید. اگر سینا از آرش عصبانی است و بهجای فحش دادن به او میگوید: «آرش من واقعاً از دستت عصبانی هستم. اسباببازی منو بده وگرنه به مامان میگم». به او نشان دهید که بسیار خوب حرف زده و شما از رفتار او خوشتان میآید.
بیشتربخوانید:
قبل از تنبیه کردن فرزندتان این مطلب را بخوانید!
گفتن این 11 نکته به کودکان ممنوع!
از محرومیت موقت (اخراج) استفاده کنید
پیامدهای منفی را به کار بگیرید. اگر کودکتان پس از انجام روشهای بالا، هنوز به فحش و ناسزا و به کار بردن حرفهای رکیک ادامه میدهد، از پیامدهای زیر استفاده کنید: از محرومیت موقت (اخراج) استفاده کنید. اگر کودک باوجودی که برای او توضیح دادهاید که نباید ناسزا بگوید، بهطور مداوم چنین میکند از این روش استفاده کنید. اطمینان یابید که کودک، میداند که هر بار که فحش بدهد باید به مکان مخصوص اخراج برود. بعضی امتیازها را پس بگیرید. اگر این وضعیت ادامه یافت، بعضی امتیازهایی را که قبلاً به کودک دادهاید، از او بگیرید و فقط زمانی آنها را به او برگردانید که رفتارش درستشده باشد.
کاری کنید که کودک، در مقابل رفتار نادرستش مجبور باشد تاوان بدهد. روشی برای جریمه و تاوان پایهریزی کنید و از آن بهعنوان پیامدی برای بهکارگیری واژههای نامناسب استفاده کنید. برای مثال، میتوانید با هر فحش که کودک به کار میبرد مقداری از پولتوجیبی او کم کنید. همچنین، میتوانید او را مجبور کنید مثلاً یک صفحه را با جملهی : «من قول میدهم دیگر فحش ندهم» پر کند.
بیشتربخوانید:
7اصل واجب در تربیت کودک
چگونه فرزندمان را با اعتماد به نفس و مستقل تربیت کنیم؟