Loading...
شما از نسخه قدیمی این مرورگر استفاده میکنید. این نسخه دارای مشکلات امنیتی بسیاری است و نمی تواند تمامی ویژگی های این وبسایت و دیگر وبسایت ها را به خوبی نمایش دهد.
جهت دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه به روز رسانی مرورگر اینجا کلیک کنید.
جمعه 10 فروردین 1403 - 05:17

1
آبان
انتقام نگیرید

انتقام نگیرید

هربار که از دست کسی ناراحت می‌شویم و آزار می‌بینیم، حتی اگر نتوانیم علیه او کاری کنیم، برای او آرزوی بد می‌کنیم و بیشتر مواقع به فکر این هستیم که او صدمه ببیند و انتقام بگیریم.

تحریریه گروه ترجمه زندگی آنلاین

 

به نظر می رسد که انتقام گرفتن، یکی از عمیق ترین غریزه در وجود ما انسان هاست.

اگرچه گاهی اوقات انتقام گرفتن موجب می شود که فرد خاطی به سزای عمل خود برسد و ظاهرا عدالت برقرار شود، اما فرد انتقامجو در پایان کار باز هم نمی تواند احساس لذت داشته باشد و حتی شاید بیش از گذشته خشمگین و عصبی باشد.

بنابراین همیشه از قدیم گفته اند، دیگران را ببخشید تا به آرامش برسید. اما چگونه می توان انتقام نگرفت و عصبانی هم نبود؟

چگونه انتقام نگیریم؟

1- هرگاه از دست کسی عصبانی بودید و به فکر اقدام تلافی جویانه افتادید با خود فکر کنید که مسلما این واکنش طبیعی شماست و اینکه می خواهید هرطور شده از خود و احساس خود مراقبت کنید.

بنابراین هوشیار باشید که این کار را درست انجام دهید. اما وقتی به قضیه از دید منطقی بنگرید متوجه می شوید که انتقام گیری بدترین گزینه برای مراقبت از خود است .

2- اگر افکار تلافی جویانه لحظه ای رهایتان نمی کنند ، به جای دست به کار شدن،  موضوع آزاردهنده ای که برایتان پیش آمده را روی کاغد بنویسید.

این روش گاهی اوقات کمک می کند که درد و رنج تان کمتر شود. همچنین کمک می کند نسبت به قضیه به خوبی فکر کنید و افکارتان را مرتب نمایید.

3- احساس انتقامجوی درون خود را بشناسید.

همه ما چنین احساسی در وجود خود داریم و آنچه که ما را از دیگری متمایز می کند نحوه به کار گیری آن و عملکردمان است. بنابراین راهکارهای زیر پیشنهاد می شود

* سعی کنید از آن بخش از وجودتان را که مملو از افکار انتقام جویی است تصویر ذهنی کاملا واضحی بسازید. سپس آن را با احساس واقعی تان مقایسه کنید.

بیشتر مواقع متوجه می شوید که این تصویر چندان با خوی انسانی شباهتی ندارد اما چیزی است که در وجود همه تاحدی هست و کاملا واقعی است. بنابراین نمی توان آن را موضوعی خارج از وجود انسان دانست و باید حضورش را بپذیرید.

* در این مرحله این بخش از وجود خود را بدجنس، زشت، ظالم و یا خطرناک بدانید.

این احساس که در ابتدا قرار بوده است از شما حمایت کند چنان پر از خشم شده که عقلش را از دست داده و شما را وادار به انتقام گیری حتی به قیمت تخریب روح و جسم تان می نماید. بنابراین از آن دوری کنید.

* با آن صحبت کنید. اگر بتوانید این کار را انجام دهید واقعا کمک می کند احساس تان بهتر شود.

به این "حامی و درعین حال گاه مخرب" بگویید که احساسش را کاملا درک می کنید و می دانید آن قصد محافظت شما را دارد اما روش کارش را نمی پسندید.

بنابراین به آن اجازه عمل نمی دهید تا همه جا را به هم ریخته و به شما یا دیگران صدمه برساند.

* وقتی تصویر ذهنی فوق را ایجاد کردید و با آن به گفتگو پرداختید، متوجه خواهید شد که تصویربدخوی اندکی تغییر می کند و وقتی "احساس انتقام جوی وجودتان" متوجه می شود که مسئول حفاظت تان است نه تخریب، بنابراین ملایم تر شده و ممکن است حتی دوستانه نیز به نظر آید.

* این احساس تازه را تا آنجا که می توانید تقویت کرده و به درون آن بخش از وجودتان که پر از مهر و محبت است راهنمایی نمایید.

4- اگر واقعا می خواهید احساس خشم تان را به گونه ای کنترل کنید که گرفتار افکار انتقام جویانه نشوید پس روحیه بخشش خود را بالا ببرید تا بر سر هر موضوع آزاردهنده ای به فکر تلافی نیفتید.

5- درنظر داشته باشید که انتقام گیری بیشتر مواقع سلسله وار تکرار می شود و در نهایت همه کسانی که در این انتقام گیری هستند صدمه می بینند.

اگر به عواقب این نوع رفتارها به خوبی توجه کنید مسلما پیش از هر نوع انتقام گیری کمی فکر کرده و به دنبال روش های صحیح برای کنترل احساس تان می گردید.

 

برچسب ها: سلامت روان، کنترل خشم، عصبانیت، روحیه انتقامجویی، انتقام گرفتن، روانشناسی انتقام، انتقام تعداد بازديد: 802 تعداد نظرات: 0

نظر شما در مورد این مقاله چیست؟

فیلم روز
تصویر روز