تحریریه زندگی آنلاین- گروه دنیای سلامت
حملههای وحشت، از علائم اضطراب هستند. این حملات میتوانند مشكلات زیادی به یاد آورند و سلامت افراد را به خطر بیندازند. دستكم بیست درصد از آمریكاییها، (حدود 60 میلیون نفر) از این حملات رنج میبرند و حدود سه میلیون از 60 میلیون نفر دچار حملات متوالی میشوند.
احتمال حملات وحشت در زنان دو برابر مردان است و معمولاً نخستین حملات در سنین 15- 19 سالگی رخ میدهند. علائم این اختلال با انواع اضطرابها و تشویشها فرق دارد. این حملات به یكباره و بدون انتظار و بدون علت اتفاق میافتند و فرد را كاملاً ناتوان میكنند. میزان شیوع این حملات در كودكان 0/7 درصد است.
وقتی كه فردی دچار حمله میشود، مثلا هنگام رانندگی یا خرید كردن در یك فروشگاه و یا هر كار دیگر، نوعی ترس گنگ و مبهم در او ایجاد میگردد و این ترس به موقعیتی است كه در آن قرار دارد. اولین كاری هم كه فرد انجام میدهد، فرار كردن از آن موقعیت است؛ به طوری كه دیگر به هیچ وجه نمیتواند رانندگی كند و حتی یك قدم هم از خانه خارج شود. در چنین مواقعی گفته میشود كه فرد دچار نوعی اختلال وحشت به نام «آگورفوبیا» (ترس از مكانهای شلوغ) شده است. بنابراین حملههای وحشت و ترس دو نوع است:
انواع
1- همراه با ترس از مكانهای شلوغ 2- بدون ترس از مكانهای شلوغ. این اختلال مانند سایر بیماریها و مشكلات حاد، میتواند اثرات جدی روی زندگی روزانه فرد داشته باشد؛ مگر آنكه مورد درمان مؤثر قرار گیرد.
علائم
حملات وحشت در كودكان معمولاً باعث افت تحصیلی، دوری گزیدن از والدین، ترك مدرسه، بدرفتاری، افسردگی و حتی گاهی اوقات اقدام به خودكشی میشود.
همانطور كه گفته شد؛ این علائم به طور ناگهانی و یكباره ظاهر میشوند و معمولاً دلایل قابل مشاهدهای ندارند:
افزایش تپش قلب درد در قفسه سینه برآشفتگی معده (دل به هم خوردگی) سرگیجه و حالت تهوع مشكل در تنفس بیحسی و كرختی دستها احساس سرما و همراه با آن ناامیدی رعشه و لرزه اندامها حالات و احساسات خواب مانند ترس از اتفاق وحشتناكی كه به زودی رخ میدهد و هیچ كس قدرت مقابله با آن را ندارد.
نیاز به فرار كردن از دست دادن كنترل و انجام كارهای شرمسارانه ترس از مرگ
مدت هر حمله در افراد، متفاوت است؛ اما معمولاً به طور متوسط حدود 10 دقیقه طول میكشد و این مدت شاید پروحشتترین و پراضطرابترین زمانی باشد كه فرد در تمام زندگیاش تجربه میكند. افرادی كه معمولاً یك حمله را پشت سر میگذارند، بعد از آن دچار حملات دیگری نیز میشوند و وقتی كه این حملات یكی بعد از دیگری تكرار میشوند، فرد دچار اختلال «حملههای وحشت» شده است.
برخی از مشكلات روحی- روانی نیز میتوانند علائم حملات وحشت را با خود داشته باشند؛ مثلاً در بیماری اسكیزوفرنی یا اختلال استرس پس ضربهای نیز فرد دچار حملات وحشت میشود. برخی شرایط خاص و بیماریها، مثل مشكلات مربوط به تیروئید (كمكاری یا پركاری) و كمخونی میتوانند این حملات را تشدید كنند.
افرادی كه دچار این اختلال هستند، بیشتر در معرض اختلالات مربوط دریچههای قلب (پرولپس دریچه میترال) قرار دارند. حملات وحشت و اضطراب كه در حین خواب فرد میآیند، «حملات وحشت شبانه» نام دارد كه معمولاً در طول روز به ندرت رخ میدهد، ولی تأثیر زیادی روی حملات وحشت روزانه دارد.
افرادی كه دچار حملات وحشت شبانه میشوند، بیشتر دچار مشكلات تنفسی در اثر اضطراب زیاد میگردند و در ضمن بیشتر در معرض افسردگی یا اختلالات روانی دیگر هستند. در حملات وحشت شبانه فرد به ناگاه از خواب میپرد و بدون هیچ دلیلی دچار ترس شدیدی میشود. طول مدت حمله در شب، كمتر از 10 دقیقه است؛ اما رسیدن به آرامش و بازگشت به حالات قبلی بسیار بیشتر طول میكشد.
عوامل حمله
با آنكه نمیتوان دلیل مشخصی برای این اختلال ذكر كرد، اما میتوان گفت كه برخی عوامل روحی و عاطفی، تفاوتهای بیولوژیكی افراد، طرز فكرها و استرسزاهای اجتماعی در ایجاد آن تأثیر زیادی دارند. دانشمندان دلیل اینكه چرا برخی افراد نسبت به ترسها چنین واكنشی دارند را نمیدانند و این كه چرا این وضعیت فقط عدهای را درگیر میكند، حملات وحشت ریشههای ژنتیكی دارد و معمولاً در یك خانواده بیشتر از یك نفر را درگیر میكند؛ اما گاهی اوقات نیز بدون هیچگونه زمینه ارثی، فرد دچار آن میشود.
برخی پژوهشها نشان میدهند كه كمبود برخی مواد مغذی در بدن، مثل روی و منیزیم، نقش مهمی در افزایش احتمال ابتلا به این اختلال دارد. به طور روانی، افرادی كه دچار حملات وحشت میشوند و یا از اختلال دلهره و تشویش زیاد رنج میبرند، افرادی هستند كه به اضطرابها و نگرانیها حساسیت بیشتری دارند و سریعتر تحریك میشوند...
برای خواندن بخش دوم- حمله وحشت چیست- اینجا کلیک کنید.