هر یک از والدین می‌توانند لحظه‌ای را به یاد بیاورند که فرشته آنها به یک هیولای وحشتناک تبدیل شده و شروع به انجام کار‌های آزاردهنده کرده است.
در این موارد اغلب به والدین گفته می‌شود که به روانشناس مراجعه کنند. اما آیا همه این عادات واقعاً آنقدر بد هستند که نیاز به کمک متخصص داشه باشند؟ ما برای شما خبر خوبی داریم، بسیاری از رفتار‌های آزاردهنده کودکان طبیعی است.
بیشتربخوانید:
چرایی گوشه‌گیری در کودکان
۸- همیشه جواب «نه» می‌دهد
یکی از رفتار‌های آزاردهنده کودکان سرکشی کردن است. یک کودک خوب و آرام ناگهان شروع به رد کردن هر چیزی می‌کند که والدینش به او پیشنهاد می‌کنند. آنها حتی در مورد چیز‌هایی که دوست دارند بحث می‌کنند.
چه اتفاقی می‌افتد:
به عنوان یک قاعده، دوره «نه» نشان می‌دهد که کودک، شروع به درک این موضوع کرده است که می‌تواند خود را ابراز کند. معمولا زمانی که کودک ۲.۵ تا ۳ ساله است این موارد رخ می‌دهد. آنها در نهایت می‌فهمند که فردی مستقل هستند و بخشی از والدین خود نیستند و سعی می‌کنند جایگاه خود را در خانواده پیدا کنند.
چه باید کرد:
صبور باشید و سعی نکنید روحیه سرکش فرزندتان را سرکوب کنید. به آنها اجازه دهید تصمیم بگیرند و اجازه دهید مستقل‌تر باشند: اگر فرزند شما تصمیم بگیرد که برای رفتن به مهدکودک چه بپوشد، خوب است. به این ترتیب کودک شما بیشتر به شما اعتماد می‌کند و اعتماد به نفس بیشتری پیدا می‌کند.
بیشتربخوانید:
افسردگی در کودکان را جدی بگیرید!
۷- یک سوال را بار‌ها و بار‌ها تکرار می‌کنند
کودک شما یک خواسته را بار‌ها و بار‌ها تکرار نمی‌کند، بلکه به دنبال واکنش شماست. گاهی اوقات مادران نمی‌توانند بفهمند فرزندانشان چه می‌خواهند و بچه‌ها اگر پاسخی دریافت نکنند ناراحت می‌شوند. این رفتار می‌تواند حتی آرام‌ترین والدین را نیز دیوانه کند.
چه اتفاقی می‌افتد:
تکرار بهترین راه برای یادآوری چگونگی و زمان استفاده از این یا آن کلمه و چگونگی تغییر معنای آن بسته به موقعیت و زمان است. علاوه بر این، کودک با لحن و صدا‌های خود آشنا می‌شود.
چه باید کرد:
به خاطر داشته باشید که تکرار مرحله‌ای برای تسلط بر صحبت کردن است. فرزندتان را تشویق کنید، بیشتر با او صحبت کنید: «دوره تکرار» به پایان می‌رسد، اما واکنش منفی شما ممکن است در آینده مشکلاتی ایجاد کند.
۶- اغلب شب‌ها از خواب بیدار می‌شود
یکی دیگر از رفتار‌های آزاردهنده کودکان نصف شب از خواب بیدار شدن است. کودک شما به رختخواب می‌رود و معمولاً هر روز صبح در ساعت مشخصی از خواب بیدار می‌شود، اما ناگهان ساعت ۳ صبح از خواب بیدار می‌شود و حتی گریه می‌کند. هرچه این شب بیداری بیشتر اتفاق بیفتد، تحمل این عادت دشوارتر می‌شود.
بیشتربخوانید:
10روش برای اینکه عزت نفس دختر نوجوان تان را بالا ببرید
چه اتفاقی می‌افتد:
اختلالات خواب معمولاً به دلیل احساسات و اطلاعات جدید دریافت شده در طول روز رخ می‌دهد. اگر کودکی نمی‌خواهد بخوابد، احتمالاً احساسات شدیدی را در عصر تجربه کرده است؛ و گاهی اوقات تسلط بر مهارت‌های جدید ممکن است باعث رفتار بیش از حد هیجانی شود.
چه باید کرد:
ابتدا سعی کنید تمام فعالیت‌های خود را برای قسمت اول روز برنامه ریزی کنید. اگر کودک شما هنوز نمی‌خواهد شب بخوابد، دیوانه نشوید. مدتی را با کودک خود بگذرانید، او احتمالا در چند دقیقه آرام می‌شود و به رختخواب باز می‌گردد.
۵- نمی‌خواهد به حرف شما گوش دهد
صبح باید فرزندتان را در مهدکودک بگذارید و به سر کار بروید. اما آنها برنامه‌های متفاوتی دارند: صبحانه‌شان را پرت می‌کنند، می‌دوند، جیغ می‌کشند و نمی‌خواهند دندان‌هایشان را مسواک بزنند.
بیشتربخوانید:
نسخه تــقــویت اعتماد بــه نـفس کودکان ( بخش اول )
نسخه تــقــویت اعتماد بــه نـفس کودکان ( قسمت دوم )
چه اتفاقی می‌افتد:
شیطنت کودکان دعوت آنها به بازی است. برای آنها، بازی راه اصلی برای کشف جهان است. فرزند شما پر انرژی از خواب بیدار می‌شود و اگر برنامه‌های شما متفاوت است نباید او را سرزنش کنید.
چه باید کرد:
در برنامه خود تجدید نظر کنید. ممکن است بخواهید سعی کنید زودتر از خواب بیدار شوید تا زمانی برای بازی با کودک خود داشته باشید. اگر این گزینه برای شما مناسب نیست، سعی کنید آنها را درک کنید و اجازه دهید حداقل ۱۵تا ۲۰ دقیقه بازی کنند.
۴- بی دلیل گریه می‌کند
یکی از رفتار‌های آزاردهنده دیگر کودکان، بی دلیل گریه کردن است. امروز به فرزندتان اجازه تماشای کارتون را ندادید و او جیغ زد و گریه کرد، بنابراین او را به خاطر رفتار بد تنبیه کردید. اما شما این واقعیت را در نظر نگرفتید که دیروز به آنها اجازه دادید تا ۳ ساعت کارتون ببینند تا زمانی که مشغول هستید مزاحم شما نشوند.
چه اتفاقی می‌افتد:
بچه‌ها همیشه قوانین بازی‌ها را به خاطر می‌آورند (مخصوصاً اگر به این بازی‌ها علاقه‌مند باشند) و واقعاً نمی‌دانند چرا شرایط تغییر می‌کند. بنابراین، ناتوانی شما در ارضای نیاز آنها باعث می‌شود احساس ناامیدی کنند.
چه باید کرد:
در مورد محدودیت‌ها منطقی باشید. قوانین را تغییر ندهید فقط به این دلیل که بزرگ‌تر هستید و می‌توانید این کار را انجام دهید. قوانین ثابتی تنظیم کنید و آنها را همراه با فرزندتان دنبال کنید.
۳- اشیا را پرت می‌کند
کودک شما همیشه مداد، اسباب بازی و اشیاء دیگر را پرتاب می‌کند یا پستانک خود را روی زمین می‌اندازند و گریه می‌کنند تا زمانی که آن را به آنها برگردانید.
چه اتفاقی می‌افتد:
اول اینکه، نوزادان مستعد رفتار‌های تکانشی هستند و نمی‌توانند آن را کنترل کنند، زیرا مغز آنها هنوز به طور کامل رشد نکرده است. دوم، پرتاب کردن اشیا نیز مهارت خوبی است که کودکان باید آن را تمرین کنند: آنها مهارت‌های حرکتی ظریف و هماهنگی بین دست و چشم خود را توسعه می‌دهند. سوم، وقتی کودک چیزی را پرتاب می‌کند، رابطه علت و معلولی را یاد می‌گیرد (اگر آن را پرتاب کنید، می‌افتد پایین).
چه باید کرد:
سعی کنید توضیح دهید چه چیز‌هایی را می‌توان پرتاب کرد و چه چیز‌هایی را نباید پرتاب کرد. به عنوان یک قاعده، یک کودک نوپای ۲ ساله، می‌تواند این را درک کند.
بیشتربخوانید:
اضطراب جدایی چیست؟ علائم آن را بشناسید
۲- نمی‌خواهد غذا بخورد
کودک شما همیشه اشتهای خوبی داشته است، اما اکنون حتی از خوردن غذا‌های مورد علاقه خود امتناع می‌کند.
چه اتفاقی می‌افتد:
متخصصان اطفال دلایل متعددی را برای از دست دادن اشتها شناسایی کرده اند، دلایلی مانند خستگی، رشد دندان‌ها یا میل به بازی. اما مطالعات نشان می‌دهد که مواد غذایی جدید ممکن است بر الگو‌های غذایی کودک شما نیز تأثیر بگذارد. نوزادان نسبتا محافظه کار هستند و چیز‌های جدید آنها را می‌ترساند، بنابراین اگر اصرار کنید که آنها غذا بخورند، ممکن است وضعیت را بدتر کنید.
چه باید کرد:
اگر فرزندتان نمی‌خواهد غذا بخورد، کاری نکنید. آنها به تدریج ببا مواد غذایی جدید رابطه مثبتی برقرار می‌کنند.
۱- عصبانیت مداوم
عصبانیت ناگهانی بدترین کابوس والدین است. در ابتدا کودک برای رسیدن به خواسته اش گریه می‌کند، اما بعداً کنترل خود را از دست می‌دهد. اگر در یک مکان عمومی اتفاق بیفتد اوضاع حتی بدتر می‌شود. گاهی اوقات آرام کردن آنها تقریبا غیرممکن است.
چه اتفاقی می‌افتد:
کج خلقی معمولاً دلایل عمیقی دارد؛ می‌تواند خستگی، بار عاطفی، گرسنگی و ... باشد. در این حالت، در موقعیتی که از خرید یک اسباب بازی جدید امتناع میکنید، می‌تواند به یک تراژدی تبدیل شود. بزرگسالان می‌توانند با احساسات خود کنار بیایند، اما سیستم عصبی کودکان هنوز به خوبی توسعه نیافته است.
چه باید کرد:
صحبت کردن و تلاش برای جلب توجه آنها بی فایده است. می‌توانید پیشنهاد کار جالب تری به آنها بدهید یا می‌توانید اجازه دهید فرزندتان گریه کند و خودش آرام شود. کارشناسان در این شرایط امتیاز دادن را توصیه نمی‌کنند.
