آرام كردن كودک
مكیدن: مكیدن سینه مادر، یک بطری شیر، انگشتان خود كودک، انگشت شست و یا پستانک معمولا و در اغلب اوقات برای كودک آرامبخش است.
كودک را نزدیک بدن خود نگه دارید: نوزاد با پناه گرفتن در آغوش شما آرام میگیرد.
ماساژ: ماساژ ملایم دست و پا، ممكن است كودک را آرام كند، ولی قبل از چهار هفتگی شكم و ستون فقرات كودک را ماساژ ندهید و برای ماساژ از روغن مغزهای خوراكی مانند روغن بادام استفاده نكنید.
موسیقی: اصوات ریتمدار یا موسیقی ملایم و لطیف میتوانند به آرام كردن نوزادان كمک كنند؛ حتی گاهی صدای ماشین لباسشویی یا جاروی برقی برخی از كودكان را آرام میكند.
تكان دادن كودک: كودک را در آغوش خود به آرامیبه حالت گهوارهای تكان دهید و یا او را در گهوارهاش قرار دهید، ولی از تكانهای تند و شدید بپرهیزید.
هوای تازه و فضای باز: از خانه خارج شوید. معمولا فضای باز به آرام شدن كودک كمک میكند ولی حتی اگر چنین نباشد. تحمل گریه نوزاد در فضای باز آسانتر است.
نفخ: وقتی كودكان میتوانند نفخ خود را رها كنند احساس بهتری دارند؛ بنابراین كودک را به صورت عمودی در آغوش بگیرید و سرش را روی شانه خودقرار دهید و با دست آرام به پشتش بزنید.
حمام: یک حمام گرم میتواند كودک را آرام كند؛ ولی توجه داشته باشید كه گاهی نیز نتیجه معكوس دارد.
كودک را به اتاق آرامتری ببرید و با نوازش و آوازهای ملایم او را آرام كنید.
گریه در كودكان بزرگتر
وقتی كودكان مرحله نوزادی را پشت سر میگذارند نیز گریه میكنند و این نیز دلایل خاصی دارد كه ممكن است یكی از عوامل زیر باشد:
نگرانی: بعضی از كودكان وقتی شما دور از دیدشان باشید نگران میشوند. این مساله به ویژه بعد از هفت یا هشت ماهگی بیشتر اتفاق میافتد.
نیاز به همراه: گریه كودک به دلیل شیطنت یا اذیت و آزار نیست، بلكه او میخواهد كه شما به نزدش بروید و زمانی كه این كار را بكنید خوشحال میشود.
دندان درآوردن: البته در این مورد اتفاق نظر وجود ندارد، ولی اغلب والدین معتقدند كه دندان درآوردن تا حدودی موجب گریه كودک میشود.
ترسهای جدید: ممكن است كودک شما به دلایل جدیدی احساس ترس كند. برای مثال، شاید صدای جاروبرقی یا دیدن یک حیوان خاص او را بترساند.
فقدان یک وسیله آرامشبخش: وقتی كودک شما به یک شیء خاص مانند پستانک یا اسباببازی خاص عادت میكند، نبود آن ممكن است باعث گریه كودک شود.
زمین خوردن یا برخورد با اشیاء: كاملا آشكار است كه این مورد زمانی كه كودک شروع به حركت میكند، بیشتر اتفاق میافتد.
نقنق كردن كودكان معمولا زمانی است كه آنها بزرگتر میشوند و اگر به آن به عنوان بخشی از برقراری ارتباط نگاه كنید، كنار آمدن با آن برای شما سادهتر خواهد بود. میتوانید در مقابل نالهها و نقنقهای كودک مثلا به او بگویید میدانم كه خسته شدهای یا میدانم از خرید كردن حوصلهات سر رفته است.
گریههای شب
از یکسالگی، از هر سه كودک یكی از آنها هنوز شبها بیدار میشوند. تحمل گریههای شب هنگام دشوارتر از گریههای روز است، زیرا خود والدین نیز خسته هستند و نیاز به خواب دارند. در این صورت اگر كودک شما بالای شش یا هفت ماه است و از گریههای طولانی مدت شب هنگام او به ستوه آمدهاید با پزشک خود مشورت نمائید و در مورد الگوی خواب از او سوال كنید.
به هر حال نگران نباشید كودک شما تا ابد گریه نخواهد كرد. سعی كنید حتی اگر ناراحت هستید بظاهر لبخند بزنید، زیرا كودكان نمیتوانند فكر شما را بخوانند و دیدن عضلات خندان صورت میتواند آنها را آرام كند.
برای خواندن بخش اول- چگونه با گریه كودك كنار بیایم- اینجا کلیک کنید.