تحریریه زندگی آنلاین : اسیدهای چرب خارجشده از پوست ممکن است یک عطر قوی ایجاد کند که پشهها در برابر آن ازخودبیخود میشوند. محققان میگویند: یک ارتباط بسیار قوی بین مقدار زیاد این اسیدهای چرببر روی پوست و جذب کردن پشهها وجود دارد.محققان دانشگاه راکفلر پس از یک تحقیق جدید میگویند که بوی ناشی از اسیدهای چرب تراوش کرده از پوست موجب جذب پشهها میشود و این احتمال وجود دارد که با تغییرات باکتریایی بتوان از حمله پشهها جلوگیری کرد.به گزارش «سای تک دیلی»، شاید فرار کردن از دست پشهها غیرممکن باشد. آنها هر انسانی را از طریق بازدم دیاکسید کربن، گرمای بدن و بوی بدن دنبال میکنند اما برخی از افراد بهطور خاص پشهها را به خود جذب میکنند و بیش از دیگران طعمه نیش پشهها میشوند.
به گفته «لسلی ووشال» رئیس لابراتوار ژنتیک عصبی (Neurogenetics) دانشگاه راکفلر، تئوریهای زیادی در توضیح این مسئله ازجمله سطح قند خون، نوع خون، مصرف سیر یا موز، زن بودن یا بچه بودن مطرحشده است اما دادههای معتبر زیادی برای اثبات این تئوریها وجود ندارد. ووشال و همکارانش به همین علت درباره تئوری اصلی علت جذابیت افراد برای پشهها: گوناگونی بوی افراد مرتبط با میکرو باکتریهای پوست، به تحقیق پرداختند. آنها در این تحقیقات بهتازگی ثابت کردند که اسیدهای چرب خارجشده از پوست ممکن است یک عطر قوی ایجاد کند که پشهها در برابر آن ازخودبیخود میشوند. این محققان میگویند: یک ارتباط بسیار قوی بین مقدار زیاد این اسیدهای چرببر روی پوست و جذب کردن پشهها وجود دارد.
بیشتربخوانید:
کدام گروه خونی برای پشه ها جذابتر است؟
محققان در همین ارتباط در یک برنامه سهساله هشت فرد شرکتکننده را موردبررسی قراردادند و برای تائید نتایج، همین بررسیها را روی ۵۶ فرد دیگر انجام دادند. انسانها بهطور عمده دو نوع بو ایجاد میکنند که پشهها با دو نوع دریافتکننده آنها را ردیابی میکنند. بر اساس این یافتهها، یکی از راههای احتمالی اعمال دستکاری در زیست باکتریایی یا «میکروبیوم» پوست است. با استفاده از چربی پوست افرادی که جذابیت کمتری برای پشهها دارند، شاید بتوان از پوست دیگران محافظت کرد.
ووشال گفت: هنوز این آزمایش را انجام ندادهایم چراکه کار سختی است اما اگر این کار عملی شود، در آن صورت میتوان تصور کرد که با دخالت در تغذیه یا میکروبیوم و قرار دادن باکتری روی پوست بتوان احتمال گزیدگی را با چربی پوست تغییر داد. درواقع فرد جذاب برای پشهها را به فردی فاقد جذابیت تبدیل کردهایم. البته این مسئله در حد گمانهزنی است. او و همکارانش امیدوارند که این مقاله بتواند انگیزهای به محققان دیگر بدهد تا سایر گونههای پشهها را نیز موردمطالعه قرار دهند.الکساندر هاث(Alexander Huth)، نویسنده ارشد این مطالعه و عصبشناس دانشگاه تگزاس در آستین، میگوید: اگر ۲۰ سال پیش از هر عصبشناس شناختی در جهان میپرسیدید که آیا این کار شدنی است، آنها به شما میخندیدند.دانشمندان الگوریتمی طراحی کردهاند که افکار افراد را از روی اسکن مغزی آنها میخواند.دانشمندان با استفاده از تصویرسازی تشدید مغناطیسی کارکردی یا افامآرآی(fmri) آنچه را که مردم در حال شنیدن آن بودند و به آن فکر میکردند، رمزگشایی کردند. دانشمندان اکنون میتوانند افکار افراد را بدون حتی لمس سرشان، رمزگشایی کنند.روشهای پیشین ذهنخوانی بر کاشت الکترود در اعماق مغز افراد متکی بوده است. این روش جدید که در گزارشی در تاریخ ۲۹ سپتامبر به پایگاه داده پیش چاپ "bioRxiv" ارسالشده بر یک روش غیرتهاجمی اسکن مغز به نام افامآرآی متکی است. افامآرای جریان خون اکسیژندار را در مغز ردیابی میکند و ازآنجاییکه سلولهای فعال مغز به انرژی و اکسیژن بیشتری نیاز دارند، این اطلاعات به اندازهگیری غیرمستقیم فعالیت مغز کمک میکند.طبیعتاً، این اسکن نمیتواند فعالیت مغز را در لحظه ثبت کند، زیرا سیگنالهای الکتریکی منتشرشده توسط سلولهای مغز بسیار سریعتر از حرکت خون در مغز حرکت میکنند. اما نکته قابلتوجه این است که نویسندگان این مطالعه دریافتند که حتی با در نظر گرفتن این امر میتوان از این معیار ناقص برای رمزگشایی افکار افراد استفاده کرد، اگرچه نمیتوان افکار را کلمه به کلمه ترجمه کرد.الکساندر هاث(Alexander Huth)، نویسنده ارشد این مطالعه و عصبشناس دانشگاه تگزاس در آستین، میگوید: اگر ۲۰ سال پیش از هر عصبشناس شناختی در جهان میپرسیدید که آیا این کار شدنی است، آنها به شما میخندیدند.
بیشتربخوانید:
پشه گزیدگی و تأثیر آن بر پوست
در این مطالعه جدید، که هنوز در حالت پیش چاپ قرار دارد و توسط سایر محققان موردبررسی قرار نگرفته، این گروه مغز یک زن و دو مرد ۲۰ تا ۳۰ ساله را اسکن کردند. هر یک از شرکتکنندگان درمجموع ۱۶ ساعت به پادکستها و برنامههای رادیویی مختلف درحالیکه در دستگاه اسکن مغز قرار داشتند، گوش دادند. محققان سپس این اسکنها را به یک الگوریتم رایانهای که آن را «رمزگشا»(decoder) نامیدهاند، منتقل کردند تا الگوهای موجود در صدا را با الگوهای فعالیت مغزی ضبطشده مقایسه کند.هاث میگوید که این الگوریتم پسازآن، توانست با بررسی یک افامآرآی، داستانی بر اساس محتوای آن تولید کند. داستانی که با طرح اصلی پادکست یا نمایش رادیویی که فرد به آن گوشداده بود به نوع بسیار خوبی مطابقت داشت. بهعبارتدیگر، «رمزگشا» میتواند استنباط کند که هر شرکتکننده بر اساس فعالیت مغزش به چه داستانی گوش کرده است. گفتنی است که این الگوریتم چندین اشتباه مانند تغییر ضمایر شخصیتها و استفاده نادرست از اول و سوم شخص نیز مرتکب شد. هاث میگوید: این الگوریتم بهدقت میداند چه اتفاقی در حال رخ دادن است، اما اینکه چه کسی آن کارها را انجام میدهد را نمیتواند تشخیص دهد.
در آزمایشهای اضافی، این الگوریتم توانست بهطور نسبتاً دقیقی طرح یک فیلم صامت را که شرکتکنندگان در دستگاه اسکن مغز تماشا کرده بودند، توضیح دهد و حتی توانست داستانی را بازگو کند که شرکتکنندگان در ذهنشان آن را تصور کرده بودند. این تیم تحقیقاتی در درازمدت، قصد دارد تا این فناوری را توسعه دهد تا بتوان از آن در رابطهای مغز و رایانه طراحیشده برای افرادی که نمیتوانند صحبت یا تایپ کنند، استفاده کرد.
بیشتربخوانید:
پشه گزیدگی از حساسیت عادی تا خطر مرگ