معصومه ابتکار /معاون امور زنان و خانواده رئیسجمهور
مهارتهای ارتباطی مهمترین مهارت زندگی است و امروز کاهش گفتگو در خانواده زنگ خطر است.
یکی از محورهای کار در آموزشوپرورش مهارتهای زندگی میباشد و خوشحالیم در این زمینه جهتگیریهایی صورت گرفته است.
مهارتهای ارتباطی مهمترین مهارت زندگی است و داستان همیشگی بشر بوده و امروز در این قرن چه در سطح جامعه بینالملل چه در مدرسه و خانواده و میان دانشآموزان بیشتر مطرحشده. ارتباط خود فرد و اعتمادبهنفسش ارتباط فرد با خالق و جامعه را به دنبال دارد.
ارتباط چهارم هم ارتباط با طبیعت و برای حفظ محیطزیست است که بهتازگی مطرحشده است.
چگونه باید با این مهارت ارتباطی برخورد کنیم؟ آیا هر ارتباطی ارتباط خوبی است؟
گاهی ما بچهها را خجالتی بار میآوریم ولی آیا این خجالتی بودن موردقبول است؟
ما به بچهها یاد دادیم به بزرگتر نه نگوید ولی آیا به هر بزرگتر و هر حرف او نباید نه بگوییم.
خصوصاً در گفتگوی بین نسلی این موضوع اهمیت مییابد.
گاه نسل قبلی اجازه یا فرصت نقد به نسل بعدی نمیدهد و این مناسبات باید تمرین و تعریف شود.
گاهی کسی میگوید این کم شدن ارتباطات روی عواطف تأثیر میگذارد یا تجربه زیسته از نسل قبل به نسل بعدی منتقل نمیشود و نسل ازهمگسسته میشود.
از آنسو هم ممکن است نسل جوان بگوید حرف ما اگر شنیده شود فهمیده نمیشود و سکوت میکنند که بسیار دردناک است.
در هر حال کاهش گفتگو در خانوادهها زنگ خطر است و باید آن را جدی گرفت.
بیشتر بخوانید:
ضرورت افزایش سواد اخلاقی در خانوادهها