لیلا جعفری؛ مشاور خانواده و روانشناس تربیتی در گفت‌وگو با ایرنا، درباره رفتارهای تربیتی والدین گفت: به لحاظ تربیتی وقتی مقرراتی برای کودک تعیین می‌شود، نباید مدام این قوانین را برای فرزند به دلخواه تغییر داد و یا به اجبار و با زور بر آن تحمیل کرد. توجه یا بی‌اعتنایی به فرزندان باید به طور طبیعی و بر اساس معیارهای تعریف شده باشد و از سوی دیگر باید به این نکته توجه داشته باشیم که افراط و تفریط در رفتارهای تربیتی جز خسارت و آسیب به روحیه فرزندان اثر دیگری نخواهد داشت. والدین ضمن انتقال تجربیات خود باید به فرزندان بیاموزند که زندگی تنها یک مسیر بدون مشکلات و سختی نیست و امکان هرگونه شکست و عدم موفقیت در این راه وجود دارد. حفظ ارتباط صحیح می‌تواند تا حدود بسیاری این راه را برای بچه‌ها هموار و هرگونه شکستی را قابل تحمل کند. ارتباط مستمر و اصولی والدین با فرزند و از طرفی پرکردن اوقات تنهایی و فراغت بچه‌ها نه تنها می‌تواند راهکاری برای تربیت و آموزش آن‌ها باشد، بلکه روابط عاطفی بین والدین و فرزندان را مستحکم می‌کند تا در آینده مشکلاتی را برای طرفین به وجود نیاورد. سرزنش و پرخاشگری، تحقیر و کوچک شمردن، عدم اعتماد و اطمینان به فرزندان از جمله آسیب های بسیار تاثیرگذار در روابط والدین با آن ها است و به سرعت می تواند مشکلات خانوادگی را افزایش دهد. حفظ جایگاه و احترام شخصیت بچه ها، آن ها را در مسیر رشد و تعالی بیمه خواهد کرد و از لحاظ روحی و روانی آرامش و اعتماد به نفس کودک و نوجوان را به نحو چشم‌گیری افزایش می دهد.
بیشتربخوانید:
قبل از تنبیه کردن فرزندتان این مطلب را بخوانید!
گفتن این 11 نکته به کودکان ممنوع!
تشویق کودک را از یاد نبرید!
7اصل واجب در تربیت کودک
چگونه فرزندمان را با اعتماد به نفس و مستقل تربیت کنیم؟
باکودکان خود محور چگونه رفتار کنیم؟
