زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

یكی از مهم‌ترین دلایل خوابیدن نوزاد در كنار مادر این است كه راحت‌تر در طول شب از شیر مادر تغذیه شود.

سال‌هاست كه روانشناسان و پژوهشگران در مورد خوابیدن نوزادان در كنار والدین و تختخواب آنها به توافق نظر نرسیده‌اند. برخی می‌گویند كه لازم است در ماه‌های نخست، نوزاد كنار مادر خود بخوابد و برخی دیگر معتقدند این مسئله ممكن است سلامت نوزاد را به خطر بیندازد.

ممكن است به تنهایی راه برود، معمولاً با گام‌های ناهموار این كار را می‌كند یعنی پاهایش گشاد و جدا از هم است و بازوهایش كمی خم شده و برای حفظ تعادل، بالای سر یا در سطح شانه نگه داشته شده‌اند.

حتی اگر فرزندتان هنوز آنقدر كوچك است كه قادر به درك هیچ‌یك از گفته‌های‌تان نیست، باز هم به ضرب آهنگ‌های زبان توجه خواهد كرد و این به واژه‌های شنیداری كمك می‌كند.

هنگام تولد، نوزاد می‌‌تواند فقط سایه‌ای از اشیا را ببیند، زیرا مركز بینایی او هنوز تار و مبهم است. در طول ماه اول، كم‌كم توانایی متمركز شدن را به دست می‌آورد؛

برای برخی خانم‌ها كار كردن مسأله مهمی است و به آن نیاز دارند. علاوه بر نیازهای مالی، كار كردن در محیط خارج از خانه و داشتن روابط اجتماعی گسترده‌تر یك نیاز حیاتی برای آنهاست؛ چرا كه با آن احساس زنده بودن می‌كنند.

كودكان به سرعت رشد می‌كنند و بزرگ می‌شوند و شما متوجه می‌شوید كه بسیاری از خریدهای‌تان شاید فقط یكی دوبار استفاده شده‌اند؛ بنابراین هم در خرید لباس بچه‌ها زیاده‌روی نكنید و هم سعی كنید از لباس‌های كودك بزرگ‌ترتان برای كودك بعدی استفاده كنید.

پدر و مادرها معتقدند که باید کودک آنقدر گریه کند تا خودش خوابش ببرد، البته امروزه ما به هیچ وجه چنین توصیه‌ای نمی‌کنیم، اما این نکته را که کودک را باید در تختش گذاشت تا خودش احساس خواب آلودگی کرده و بخوابد را قبول داریم.

هنگامی كه با تمایلات و خواسته‌هایش مخالفت شود، به كلام گستاخانه با بزرگسالان و دعوا با همبازی‌هایش متوسل می‌شود. در رفتار و گفتارش حس شوخ طبعی را نشان می‌دهد.

بعضی از نوزادان شروع به مكیدن می‌كنند ولی اكثر آنان فقط به نوك پستان لیس می‌زنند و یا به مادر خیره می‌شوند به نظر می‌رسد اغلب نوزادان بیشتر علاقه‌مند نگاه كردن به چهره مادر و به خصوص چشمان او هستند.

بهتر است از ابتدا کودک در تخت جداگانه ولی در اتاق مادر بخوابد و پس از دو سالگی اتاق كودك را برای خوابیدن جدا کنیم.

کودکانی که پوست روشن تر و سفید‌تر دارند تماس تدریجی با نور آفتاب شدیداً به پوست آنها آسیب می رساند. کودکان که پوست تیره تری دارند شدت آسیب کمتر است ولی بدون آسیب نیست.