دكتر محمدحسين صالحی سورمقی؛ دکترای فارماکوگنوزی
از دیرباز همه قسمتهای این گیاه مصرف دارویی داشته است و از برگ و ریشه آن كه حاوی مقدار قابل ملاحظهای تانن است به عنوان ضد اسهال و ادرارآور استفاده میشده است.
قسمت خوراكی آن (به اصطلاح میوه) دارای ویتامینهای E، B و C بوده و از نظر ویتامین C غنی است. همچنین دارای املاح كلسیم، آهن و فسفر میباشد. از مواد موثر مهم آن میتوان تانن، موسیلاژ، قندهای مختلف، سالیسیلاتها و به خصوص اسیدهای میوه را نام برد.
مصرف این میوه، علاوه بر وجود انواع ویتامین، املاح و آب كه هر كدام اثرات خود را بر بدن اعمال میكنند، دارای خاصیت تقویتكننده، ملین و خنككننده نیز میباشد.
نكته مهمی كه در مورد توت فرنگی باید در نظر داشت این است كه اولا به علت تماس میوهها با زمین و خاك و كود ممكن است آلوده شود كه باید آن را شسته و سپس مصرف كرد. ثانیاً بعضی از افراد نسبت به آن حساسیت دارند و ممكن است این حساسیت به صورت استفراغ و یا ناراحتیهای جلدی بروز كند.
همچنین در افرادی كه دارای ناراحتیهای پوستی میباشند ممكن است آنها را تشدید كند كه باید این نكته مورد توجه قرار گیرد. همچنین توت فرنگی به دلیل داشتن اسیدهای میوه یكی از مهمترین گیاهانی است كه در زمره مسایل آرایشی كاربرد دارد و از قدیم به این منظور استفاده میشده است.
برای استفاده از ماسك توت فرنگی میتوان 5 تا 10 عدد توت فرنگی تازه را پس از شستوشوی كامل له كرد و پس از استحمام كه منافذ پوست بازتر هستند، آن را روی صورت به مدت 20 دقیقه قرار داد و سپس صورت را با آب تمیز كرد.
این كار را میتوان در فصل توت فرنگی، یك روز در میان و یا دو روز در میان انجام داد (البته با توجه به خوراكی بودن میوه میتوان هر روز این عمل را نیز تكرار كرد. فقط باید قبل از شروع از نداشتن حساسیت نسبت به آن اطمینان یافت).
همچنین این ماسك میتواند به عنوان یك ضدآفتاب متوسط در زمانی كه آفتابسوختگی رخ داده است عمل كند. بعضی از منابع، خاصیت از بین بردن لكهای ریز كوچك پوست را برای این ماسك قایل شدهاند كه هر فرد میتواند این موضوع را شخصاً مورد آزمایش قرار دهد.