نادیا زکالوند
همه ما می دانیم که اگر روزی گذارمان به دل طبیعت و چشم مان اتفاقی به قارچ های مختلفی که به طور خودرو روییده اند، بیفتد و بخواهیم از آن بخوریم، درست مانند این است که با زندگی مان قمار کرده ایم.
در این مورد فقط افراد متخصص می توانند قارچ های غیرسمی را تشخیص دهند.
حتی گاهی اوقات افراد بومی که قارچ های غیر سمی منطقه شان را می شناسند، ممکن است اشتباه کرده و جان خود را به خطر اندازند.
به طور مثال فقط در آمریکا، سالانه بین 6 تا 7000 نفر دچار مسمومیت ناشی از مصرف قارچ سمی می شوند. به طور کلی 30 گونه قارچ سمی وجود دارد که مرگبار هستند.
حدود 20 نوع قارچ دیگر هم وجود دارد که خطرشان کمتر است اما باز هم احتمال مرگ وجود دارد.
در این مقاله 10 نوع از خطرناک ترین قارچ های سمی معرفی شده است.
قارچ مگس (آمانتیا موسکاریا)
قارچ مگس معمولا در قصه کودکان آورده شده است. این قارچ را می توان به وسیله کلاهک قرمز روشن و نقطه های سفید رنگ آن شناخت.
این قارچ بسیار سمی و کشنده است. مواد سمی اصلی این قارچ، ماسکیمول و ایبوتنیک اسید است که به سیستم عصبی مرکزی صدمه می زنند و موجب عدم تعادل، اضطراب شدید و حالت خواب آلودگی، تهوع و در برخی موارد توهم می شود.
اثر این مواد سمی معمولا بعد از یک ساعت خود را نشان می دهد.
البته با مراجعه سریع به بیمارستان، این قارچ به ندرت مرگبار می شود. یکی از خطرناک ترین عوارض آن، انجام دادن رفتارهای دیوانه وار و خطرناک به دلیل توهم زا بودن آن، است.
قارچ بال فرشته (پلوروسیبلا پوریجنز)
این قارچ که در نیمکره شمالی زمین یافت می شود، نام خود را ابتدا به دلیل ظاهرش و سپس به دلیل اینکه با خوردن آن، به احتمال زیاد به آسمان می روید، به دست آورده است.
بال فرشته ابتدا به نظر خوراکی می آمد، چراکه هیچ مورد مرگ ناشی از آن گزارش نشده بود. اما این شرایط در سال 2004، تغییر کرد.
در آن سال تقریبا 60 نفر پس از مصرف این قارچ در ژاپن، مسموم شده بودند که 17 نفرشان، فوت کردند. بعدها در سال 2009، یک مرد 65 ساله بر اثر مسمومیت این قارچ که به مغز (ماده سفید مغز) او صدمه زده بود، جان خود را از دست داد.
البته بیشتر افرادی که فوت کرده بودند، بیماری های کبدی و یا کلیوی نیز داشتند.
مواد سمی این قارچ چندان شناخته شده نیست، اما نوعی اسیدآمینه منحصر به فرد در این گیاه شناخته شده که پس از آزمایش روی حیوانات آزمایشگاهی، سلول های مغزی آنها از بین رفت.
همچنین ممکن است این قارچ، حاوی مقدار بالایی سم سیانید باشد.
قارچ کلاهک توری مرگبار (کورتیناریوس روبلوس)
قارچ مرگبار دیگری که ظاهری بسیار بیگناه و شبیه قارچ های خوراکی دارد. در حقیقت این قارچ چنان سمی است که می تواند باعث مرگ شود.
البته ممکن است به سرعت موجب مرگ نشود اما با صدمه زدن به کلیه، فرد را به کشتن می دهد. برای نجات یافتن، پیوند کلیه حتمی است.
قارچ کلاهک جمجمه ای پاییزی (گالرینا کارژیناتا)
ظاهر این قارچ فریاد می زند که "مرا بخور!" اما باید گفت که یکی از سمی ترین قارچ های دنیا محسوب می شود. این قارچ در سراسر زمین، از قطب شمال گرفته تا استرالیا، می روید.
این قارچ بسیار شبیه قارچ های خوراکی مانند قارچ عسل، وودتافت غلاف دار و پامخملی است.
بنابراین اگر قارچ ها را به خوبی نمی شناسید، احتمال اینکه خود را به کشتن بدهید، بسیار زیاد است.
ماده فعال سمی موجود در این قارچ، آماتوکسین معروف است. اگر شما به عملکرد کبدتان اهمیت می دهید از این قارچ دوری کنید.
قارچ مورل تقلبی (ژیرومیترا اسکولنتا)
از آنجایی که ظاهر این قارچ، چندان شبیه خانواده قارچ ها نیست، نام تقلبی را به آن داده اند. این قارچ اگر خام و یا نیم پز مصرف شود، کشنده است.
اما ویژگی مسموم کنندگی آن، با پختن از بین می رود. درضمن طعم خوبی هم دارد. با اینحال بهتر است از آن دوری شود. ماده سمی آن، ژیرومیترین است که پس از اینکه وارد بدن تان شد، تبدیل به نوعی ترکیب شیمیایی به نام مونومتیل هیدرازین (MMH) می شود.
این ماده سمی عمدتا به کبد صدمه می زند اما سیستم عصبی و گاهی کلیه ها را هم بی نصیب نمی گذارد. پس از مصرف این قارچ، فرد دچار سرگیجه، ضعف و سردرد شده که چند ساعت بعد علایمی چون اسهال و تهوع نیز مشاهده می شود.
در بدترین حالت فرد به کما رفته و در عرض یک هفته می میرد. این قارچ معمولا در جنگل های درخت های مخروطی- سراسر اروپا و آمریکای شمالی- دیده می شود.
قارچ فرشته های ویرانگر
این قارچ ها، بسیار خطرناک و حاوی سم آماتوکسین مهلک هستند که مسئول بخش اعظمی از مرگ های ناشی از مصرف قارچ اند.
از علایم اولیه مسمومیت با این قارچ که معمولا پس از یک روز هضم مشاهده می شود، می توان به گرفتگی عضلات و درد شکم، هذیان، تشنج، استفراغ و اسهال اشاره کرد.
متاسفانه سم این قارچ به شدت به بافت های کلیه و کبد صدمه می زند که قابل درمان نیست و در این شرایط پیوند کبد، تنها راه بقای بیمار است.
قارچ کلاهک مرگ (آمانیتا فالویدز)
این قارچ، افراد بسیاری را به کام مرگ فرستاده است. قارچ کلاهک مرگ، بومی قاره اروپاست و در جنگل ها و بیشتر زیر درختان بلوط پیدا می شود.
این قارچ بسیار شبیه برخی از قارچ های خوراکی، مانند قارچ کاه که در آسیا مصرف می شود، است.
ماده اصلی سمی آن آلفا آمانتین (آماتوکسین) است و همانطور که قبلا اشاره شد، سم آماتوکسین به کبد و کلیه صدمات غیرقابل درمان می زنند.
تنها مصرف نصف این قارچ (حدود 30 گرم) می تواند باعث مرگ یک بزرگسال شود. البته با انجام دادن پیوند کبد و یا کلیه، 50 درصد شانس زنده ماندن وجود دارد.
قارچ کوتوله های مرگبار (لپیوتا)
این قارچ که ظاهر آن غلط انداز است و معمولا با نوع خوراکی، اشتباه گرفته می شود، به دلیل وجود ماده سمی آماتوکسین که پیش از این در مورد آن توضیح داده ایم، بسیار مرگبار و مسئول 80 تا 90 درصد مرگ های ناشی از مسمومیت های قارچی است.
از علایم اولیه مسمومیت با این قارچ می توان به صدمات گوارشی- روده ای اشاره کرد. اما مرگ ناشی از این قارچ معمولا بر اثر صدمات به کبد و کلیه است.
قارچ پودوستروما کورنو-داما
ظاهر این قارچ ها فریاد می زند، "مرا نخور!" مواد سمی اصلی این قارچ ها، مایکوتوکسین تری کوتیسین، است که صدمات جبران ناپذیری به بدن زده و فرد در مدت چند روز می میرد.
علایم مسمومیت با این قارچ بسیار وسیع است و معمولا روی تمام اندام ها و عمدتا کبد، کلیه و مغز، اثر می گذارد.
در ضمن سلول های خونی را نیز تحلیل برده و باعث ورقه ورقه شدن پوست صورت و ریزش شدید موها، درست مانند عوارض رادیواکتیو (یا لوسمی)، می شود.
قارچ کانوسیب فیلاریس
این قارچ بیشتر روی چمن ها دیده می شود و بومی منطقه شمال غربی اقیانوس آرام می باشد.
البته ظاهر چندان دلچسبی ندارد اما اگر اتفاقی مصرف شود، به دلیل وجود ماده آماتوکسین بسیار خطرناک است و می تواند کبد و کلیه را از کار بیندازد.
منبع
https://www.planetdeadly.com/nature/poisonous-mushrooms
