۸- مطمئن باشید كودكان به عكس‌العمل‌های شما در قبال خوردن یا نخوردن ماده‌ای و یا انجام یا عدم انجام عملی كاملا واقفند و آ‌گاهی دارند و از این طریق انتقام زورگویی‌ها و مجبور ساختن به انجام عملی كه برخلاف میل و خواسته‌‌شان می‌باشد را می‌گیرند. از حرص خوردن و عصبانیت درونی شما كاملا اطلاع دارند و از اینكه توانسته‌اند چنین موفقیتی را با نخوردن غذائی یا عدم انجام عملكردی كسب نمایند غرق لذت می‌شوند. خونسردی و عدم نشان دادن عكس‌العمل مثبت و یا منفی شما در برابر چنین عملكردی نتایج شگفت‌انگیزی را موجب خواهد شد.
۹- با مشاركت دادن كودك خود در خوردن غذا به هر نحوی كه دلخواهش باشد و هر زمانی كه میل دارد حس استقلال‌طلبی و اتكا به نفس او را تقویت نمائید؛ باور كنید در مدت زمان كوتاهی بچه شما قادر خواهد بود به طور دقیق لیوان و قاشق خود را مورد استفاده قرار بدهد؛ ریخت‌وپاش‌های فعلی او را تحمل نمائید و اجازه بدهید به‌تدریج رفتارهای تغذیه‌ای و منش‌های رفتاری او تكامل و پختگی لازم را به دست آ‌ورد.
۱۰- كودك خود را با بچه‌های همسن و هم‌جنس او مقایسه نفرمائید؛ برخی از كودكان كم‌حركت‌تر یا فعال‌تر، كم‌وزن‌تر یا سنگین‌تر، قد بلندتر یا قد كوتاه‌تر از دیگران می‌باشند. علت واقعی آ‌نها به زمینه‌های ژنتیكی شاخه پدری و مادری، محیط زندگی و تفاوت سرعت در رشد برنامه‌ریزی شده آ‌نها برمی‌گردد و بنابراین بهتر است برای كنترل روند رشد بچه خود به جداول پایش رشد او توجه فرمایید و كودك را با خودش مقایسه كنید تا زمانی كه روند صعودی در صدك مربوط به خودش ملاحظه شود، جای هیچ‌گونه نگرانی وجود ندارد.
۱۱- گاهی در مسیر رشد و افزایش ماه‌ها و سال‌های زندگی كودك، عوامل و عوارضی مثل دندان درآ‌وردن، ابتلا به بیماری‌های عفونی، اسهال و استفراغ وجود دارد، لذا نوساناتی در افزایش صعودی وزن به صورت خط مستقیم یا حتی به صورت نزولی در مسیر رشد به چشم خواهد خورد كه كاملا موقتی است و به زودی با تغذیه متناسب و متعادل واماندگی رشد قدی و وزنی جبران خواهد شد ولی اگر این روند كماكان ادامه داشته باشد باید با مشورت پزشك معالج و یا متخصص تغذیه كودكان علت‌یابی و چاره‌جویی بشود.
۱۲- علاوه بر بیماری‌های جسمی، محروم شدن بچه از مهر و عاطفه پدری و مادری یا هر دوی آ‌نها یا دوری از یكی یا هر دو تاثیر مستقیم و بسیار چشمگیری در خورد و خوراك و اشتهای بچه داشته و آ‌ثار آن به صورت احتمالی در روند رشد نمایان می‌گردد.
توجه داشته باشید علاوه بر علل رفتاری در قبال بیاشتهایی كودكان، نبایستی سایر عوامل تاثیرگذار را نیز دست كم گرفت و به آ‌نها بی‌اعتنایی نشان داد گرچه این اختلالات نادر است و شیوع كمتری دارد ولی به هر صورت آ‌گاهی شما بزرگواران از علل زیر و چاره‌اندیشی به موقع و اقدام سریع خالی از لطف نخواهد بود.
اولین عامل غیررفتاری در ایجاد بیاشتهایی، ابتلای حاد كودك به عفونت‌های مختلف در اندام‌های گوارشی، ریوی و یا گوش میانی است كه سریعا با مشورت متخصص كودكان باید چاره‌اندیشی شود.
علاوه بر عفونت‌های حاد، عفونت‌های مزمن و یا مصرف دایمی بعضی از داروها مثل ضدتشنج‌ها و ضدافسردگی و ضدحساسیت و یا سایر داروهای تجویزی متخصص كودكان نیز در قبال اشتها تاثیرگذار بود و باید چاره‌اندیشی شود.
۱۳- كمبود بعضی از ریزمغزی‌ها مثل كم‌خونی ناشی از فقر آ‌هن یا كم‌كاری تیروئید، كمبود روی و یا بیماری‌های روماتیسمی، نارسایی‌های قلبی، اختلالات غدد درون‌ریز، عدم دریافت كلیه مواد مغذی و املاح یا افزایش مصرف ویتامین‌های ا و ئ و مسمومیت‌های ناشی از آ‌نها یا سایر مسمومیت‌ها با فلزات سمی از جمله جیوه یا سرب عوامل ایجادكننده بی‌اشتهایی‌های مرضی بوده و باید سریعا تحت نظر یك متخصص كودكان نسبت به تشخیص و درمان آ‌نها اقدام لازم به عمل آ‌ورده شود.
فعلا به شما بزرگواران توصیه می‌شود تا آ‌نجایی كه مقدور است نسبت به تعدیل رفتارتان در قبال تغذیه فرزند دلبندتان اقدام فرمائید و با خویشتن‌داری، ملایمت و ملاطفت و عدم به‌كارگیری زور و اجبار ملاحظه خواهید كرد چه سان كودك شما راحت‌تر و با میل و رغبت بیشتر نیازهای رشدی خود را برطرف می‌سازد به شرط اینكه تا پاسی از نیمه‌شب گذشته، بیدار و در جلوی تلویزیون نگهداری و یا خارج از تحمل بچه با او بازی نشده باشد زیرا موجبات بدخوابی بچه‌ها را فراهم می‌كند.
برای خواندن بخش اول- تغذیه كودك، اسیر اشتباهات بزرگ- اینجا کلیک کنید.
برای خواندن بخش دوم- تغذیه كودك، اسیر اشتباهات بزرگ- اینجا کلیک کنید.
