نحوه برخورد با فشار خون در حاملگی
افراد با فشار خون حاملگی در ریسك این هستند كه به طرف فشار خون شدید، پراكلامپسی و یا اكلامپسی بروند. هر چه سن حاملگی در زنان تشخیصی پایینتر داشته باشد این خطرات افزایش دارد. بنابراین نیاز است كه این بیماران به طور دقیق تحت نظر باشند. در صورت افزایش فشار خون نیاز است كه بیمار هفتگی ویزیت شود. در مورد علائم شوم پراكلامپسی آموزش كافی داده شود و با انجام آزمایشات CBC و كنترل تعداد پلاكت و آنزیمهای كبدی ارزیابی دقیق صورت بگیرد. ارزیابی جنین شامل سونوگرافی از نظر حجم مایع و تخمین وزن جنین و انجام NST هفتگی میباشد. محدودیت نمك و فعالیت بهبود در فشار خون حاملگی ثابت نشده است. در ضمن تجویز داروهای ضد فشار خون در بهبود فشار خون حاملگی مورد سوال است. اگر در كنترل فشار خون حاملگی سیر آن تغییر نكند و به طرف فشار خون شدید یا پراكلامپسی پیشرفت نكرد میتوان تا زمان ترم حاملگی را ادامه داد.
در طی لیبر و بلافاصله بعد از زایمان نیز نیازی به تجویز داروی پروفیلاكسی ضد تشنج نمیباشد زیرا میزان اكلامپسی 1 مورد در هر 500 مورد ذكر شده است.
بستری در بیمارستان:
در گذشته این بیماران را در بیمارستان بستری كرده و استراحت مطلق تجویز میكردند. به علت كاهش احتمال پیشرفت بیماری و در صورت نیاز به مداخله سریع مثلا دكولمان جفت و یا اكلامپسی یا كریز فشار خون. به هر حال این عوارض از عوارض بسیار نادر در زنان با فشار خون خفیف یا پراكلامپسی خفیف در طی بارداری میباشد.
استراحت:
استراحت مطلق در درازمدت در طی حاملگی اغلب در زنانی با فشار خون و پراكلامپسی خفیف توصیه میشود. ولی استراحت مطلق یا نسبی در طول مدت در طی حاملگی خطر ترومبوسیتوز را افزایش میدهد. تاثیر تجویز داروهای ضد فشار خون در فشار خون حاملگی روی رشد جنین، دكولمان جفت و مرگ پریناتال، نامشخص است.
ارزیابی جنین:
روزانه شمارش حركات جنین همراه با NST یا بیوفیزیكال پروفایل در زنان تشخیص ضروری است و سپس هر 2-1 بار در هفته تا زمان زایمان باید انجام شود. با توجه به نارسایی رحمی جفت ارزیابی وزن جنین و حجم مایع در بار اول و سپس انجام سریال آن ضروری است و در صورت IUGRبدون سونوگرافی داپلر باید انجام شود. تناوب انجام تستها بستگی به سن حاملگی، شدت پراكلامپسی و فشار خون و همین طور رشد جنین دارد. اكثرا انجام تست یكبار در هفته را برای فشار خون خفیف یا پراكلامپسی دوبار در هفته برای IUGR و انجام روزانه برای پراكلامپسی شدید كه تحت درمان انتظاری است و سن كمتر از 32 هفته دارند را توصیه میكنند.
در فشار خون خفیف حاملگی باید سعی در تشخیص زودرس پراكلامپسی شدید شود. در موارد پراكلامپسی شدید باید سعی شود كه از دیس فانكشن ارگانها پیشگیری شود (مثل سردرد شدید، اختلالات دید، تغییرات هوشیاری، درد اپیگاستر، تهوع و استفراغ، كوتاه شدن تنفس و كاهش ادرار). به علاوه ادرار 24 ساعته از نظر پروتئین، كراتین سرم، شمارش پلاكت، آنزیمهای كبدی انجام شود. اگر آنزیمهای كبدی و شمارش پلاكت نرمال بود انجام تستهای انعقادی ضرورتی ندارد. آزمایشات بیمار براساس شدت بیماری مادر باید تكرار شود.
بعضی انجام هفتگی شمارش پلاكت، كراتینین سرم و آنزیمهای كبدی را برای زنانی با فشار خون خفیف حاملگی و پراكلامپسی خفیف و انجام روزانه این تستها را در بیماران با پراكلامپسی شدید یا HELLP از ترم توصیه میكنند.
بهترین Manage وقتی است كه مادر در بهترین وضعیت باشد و همچنین نیاز به NICU نداشته باشد.
به طور كلی در زنانی كه نزدیك ترم هستند و سرویكس مطلوبی دارند و به هیچگونه عارضهای هم مبتلا نشدهاند زایمان برای آنها توصیه میشود. به هر حال اگر سن حاملگی 37 هفته باشد میتواند از اینداكشن لیبر و یا آماده كردن سرویكس با پروستاگلاندینها جهت پیشگیری از ایجاد عوارض و یا دكولمان جفت استفاده كرد. در زنانی كه زایمان نكرده باید وضعیت مادر و جنین به دقت تحت نظر باشد. این زنان رژیم معمولی داشته باشند بدون هیچگونه محدودیت نمك و محدود كردن فعالیتها ولی استراحت مطلق نیاز نیست. داروهای ضد فشار خون و دیورتیكها هم به علت اینكه علائم را ماسكه میكنند نباید تجویز شود. باید به زنان در مورد بروز علائم شوم آموزش كافی داد كه در صورت بروز اطلاع دهند. زنانی كه با فشار خون خفیف باید هفتهای دو بار ویزیت شوند و از نظر فشار خون و نمونه نواری پروتئین ادرار و علائم شوم معاینه شوند.
در صورت بروز فشار خون شدید و یا پروتئین بیشتر یا مساوی 2+ باید سریعا بستری شوند تا ارزیابی دقیقتری انجام شود.
در زنانی كه فشار خون سیستول آنها كمتر یا مساوی 15 و دیاستول كمتر یا مساوی 100 و پروتئین ادرار كمتر یا مساوی یك gr در 24 ساعت است و هیچ گونه علائم شوم را ندارند و سن حاملگی كمتر از 37 هفته ولی بیشتر از 32 است میتواند درمان سرپایی انجام شود. باید توجه كرد كه آنزیمهای كبدی نرمال و شمارش پلاكت نیز بالای 000/100 باشد. ولی اگر میزان باشد خصوصا سن حاملگی كمتر از 32 هفته باشد با پراكلامپسی خفیف باید بستری در بیماران مدنظر قرار گیرد.
در درمان سرپایی باید روزانه نمونه نواری ادرار و فشار خون و استراحت در منزل را داشته باشد و به گزارش دادن علائم شوم تشویق شوند.