مهندس حسن بنی هاشمی
گونه‌های مشهور این تیره عبارتند از Orientalis (گل سنبل رومی) و H-orientalis vor bulus (گل سنبل رومی) و آمستردام، با گلهایی به رنگ صورتی مایل به عنابی روشن و بیسمارك، با گلهایی به رنگ آبی كم‌رنگ و شهر هارلم، با رنگ آبی نیلی و مروارید صورتی، با گلهایی به رنگ سیر میباشد.
گونه‌ای كه بنام سنبل رومی شناخته می‌شود از نژادی بنام orientalisvar.albulus پرورش یافته است كه گلهایی به رنگ آبی، صورتی و سفید می‌پروراند. گونه‌ای نیز از هیبرید (دورگه) چندین گونه سنبل پرگل پرورش یافته و بنام (Firy hyacinth) پَری سنبل مشهور است كه از هر پیاز آن چندین گل‌آذین خوشه‌ای می‌روید كه از زیبایی خاصی برخوردار میباشد.
سنبل بطور اعم گیاهی است پیاز دار و دارای برگ‌های ضخیم گوشتدار و كشیده ناودانی شكل كه ساقه آن ساده و دارای 25 گونه است كه بومی بالكان و آسیای صغیر میباشد.
گلهای آن بصورت خوشه‌ای و معطر به رنگهای بنفش، آبی، صورتی، سفید و قرمز میباشد كه هر گل از شش گلبرگ درست شده و هر گل دارای دو لب و از یك پریانت زنگوله‌ای شكل و شش پرچم تشكیل گردیده است.
گل خوشه‌های سنبل‌ها با ارتفاع 15 تا 25 سانتی‌متر، شكوفه‌های زنگوله‌ای شكل، براق و نرم خود را به رنگ آبی آرایش داده و بوی خوش خود را تقدیم آمدن بهار می‌كنند و خستگی زمستان را از بدن باغبانان خانگی یا اولین بوی بهاری كه از شكوفه‌های سنبل‌ها به مشام می‌رسد بیرون می‌برد.
سنبل جزو گیاهان آپارتمانی محسوب نشده و فقط در هنگام گل دادن از آن در آپارتمان استفاده می‌نمایند. برای كاشت در آپارتمان نژاد هلندی آن توصیه می‌گردد.
ولی این نژاد متاسفانه در سال بعد از كاشت خواص اصلی خود را از دست داده و فرم گلهای آن تغییر كرده و فاصله گلها در روی ساقه زیاد و لاغر و باریك می‌شود.سنبل را در هوای آزاد، در خاك و آب نیز می‌توان كاشت
فصل گل‌دهی آن در هوای آزاد از فروردین تا آخر خرداد میباشد. ولی در ایران در ماههای آبان و آذر (پاییز) اقدام به كاشت آن نموده تا عید نوروز به گل بنشین
روش كاشت در گلدان
در پاییز پیازها را (سنبل، لاله، نرگس و...) را در گلدان‌هایی كم‌ارتفاع و در تركیبی از خاك برگ، ماسه بادی، مقداری خاك باغچه و كمی خاكستر به طریقی بكارید كه دوسوم پیاز در خاك گلدان قرار گیرد و آن را آبیاری كرده و به مدت شش هفته آن را در محل تاریك و نسبتاً خنك (حدود 14 تا 16 درجه‌ی سانتی‌گراد) قراردهید و در صورت نداشتن چنین محلی، روی گلدان یا گلدان‌ها را با روزنامه و یا نایلون مشكی بپوشانید.
بعد از گذشت مدت ذكر شده، محل آن را بتدریج گرم نموده تا درجه‌ی حرارت محیط آن به حدود 24 درجه‌ی سانتی‌گراد برسد تا اندام‌های آن بتوانند رشد نمایند. سپس گلدان‌ها را به محل روشنی منتقل كرده و درجه‌ی حرارت را به‌تدریج به 16درجه سانتی‌گراد برسانید.
پس از گذشت حدود سه هفته گلها ظاهر می‌گردند. برای اینكه برگ‌ها برای مدت بیشتری سبز بمانند و پیازها نیز بتوانند مواد ذخیره را دوباره كسب نمایند به‌تدریج گلهای پژمرده شده را حذف نمایید.
آبیاری: هفته‌ای دوبار بطور منظم ولی پس از ظهور گلها تا هنگام زرد شدن برگ‌ها از آبیاری آن بایستی كاسته شود. به تصاویر به دقت نگاه كنید. كاملا گویاست...
برای خواندن بخش دوم - يك گل برای هفت‌سين - اینجا کلیک کنید.
