زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

1-‌ سلامٌ قولاً مِن رَبِّ رحیم (یس/58).
«از جانب پروردگار [ی] مهربان [به آنان] سلام گفته می‌شود».
این ندای روح‌افزا و نشاط‌بخش و مملو از مهر و محبت خدا، چنان روح انسان را در خود غرق می‌کند و به او لذت، شادی و معنویت می‌بخشد، که با هیچ نعمتی برابر نیست، آری شنیدن ندای محبوب، ندایی آمیخته با محبت و آکنده از لطف، سرتا پای بهشتیان را غرق سرور می‌کند، که یک لحظه آن بر تمام دنیا و آنچه در آن است برتری دارد.
از پیامبر اکرم صلی‌ا... علیه و آله روایت شده: «در همان حال که بهشتیان غرق در نعمت‌های بهشتی هستند نوری بر بالای سر ایشان آشکار می‌شود؛ نور لطف خداوند که بر آنها پرتو افکنده است.
پس ندایی برمی‌خیزد که «سلام بر شما ای بهشتیان»، نظر لطف خداوند چنان بهشتیان را مجذوب می‌کند که از همه چیز جز او غافل می‌شوند و همه نعمت‌های بهشتی را در آن حال به دست فراموشی می‌سپارند.
2-‌ سلامٌ علی نوح ٍ فی‌العالمین (صافات/ 79).
«درود بر نوح در میان جهانیان».
چه افتخاری از این برتر و بالاتر که خداوند بر حضرت نوح علیه‌السلام، سلام می‌فرستد، سلامی که در میان جهان و جهانیان باقی می‌ماند و تا دامنه قیامت گسترده می‌شود، سلام خدا توأم با ثناء جمیل و ذکر خیر بندگانش در قرآن کریم؛ کمتر سلامی به این گستردگی و وسعت درباره کسی دیده می‌شود، به‌خصوص اینکه لفظ «العالمین» معنی وسیعی دارد که نه تنها همه انسان‌ها، بلکه عوالم فرشتگان و ملکوتیان را نیز در برمی‌گیرد.
3- سلامٌ علی اِبراهیم (صافات/109).
«درود بر ابراهیم».
در آیات پیش از این آیه، به چگونگی بشارت دادن فرزندی بردبار و پراستقامت بر حضرت ابراهیم و جریان دستور ذبح اسماعیل-  فرزند ایشان- و تسلیم بودن هر دوی آنها بر این امر به میان آمده است که پس از یادآوری این قضایا، خداوند می‌فرماید: سلام بر ابراهیم آن بنده مخلص و پاک باد.
4- سلامُ عـَلی موُسی و هارون (صافات/120).
«درود بر موسی و هارون».
در آیات پیش از این آیه، خداوند ضمن آیاتی، جریانات حضرت موسی و هارون را نقل می‌فرماید:
 ما این دو برادر و قوم آنها را از اندوه بزرگ رهایی بخشیدیم (صافات/ 115).
 ما آنها را یاری کردیم تا آنها بر دشمنان نیرومند خود پیروز شدند (صافات/116).
 ما به آن دو، کتاب آشکار دادیم (صافات/ 117).
 ما آن دو را به راه راست هدایت نمودیم (صافات/ 118).
 ما ذکر و یاد خیر آنها را در اقوام بعد باقی و برقرار ساختیم (صافات/ 119).
و بعد از یادآوری موارد فوق خداوند برآن دو سلام می‌رساند؛ سلامی از ناحیه پرودگار بزرگ و مهربان. سلامی که رمز سلامت در دین و ایمان در اعتقاد و مکتب  و در خط و مذهب است. سلامی که بیانگر نجات و امنیت از مجازات و عذاب این جهان و آن جهان است.
5- سلامُ علی آلِ یاسین (صافات/ 130).
«درود بر پیروان الیاس»
خداوند می‌فرماید: ما نام نیک الیاس را در میان امتهای بعد جاودان کردیم (صافات/ 129).
امت‌های دیگر، زحمات این انبیاء بزرگ (الیاس و سلاله او) را که در پاسداری خط توحید و آبیاری بذر ایمان منتهای تلاش و کوشش را به عمل آوردند، هرگز فراموش نخواهند کرد و تا دنیا برقرار است یاد و مکتب این بزرگ مردان فداکار زنده و جاویدان است.
تعبیر به «ال یاسین» به جای «الیاس» به خاطر این است که ال یاسین لغتی در واژه «الیاس» بوده و هر دو به یک معنی است و یا اشاره به الیاس و پیروان او است که به صورت جمعی آمده است.
6- سلامٌ عـَلیکُم طِبتُم فادخـُلوُها خالدین (زمر/ 73).
« ... سلام برشما، خوش آمدید، در آن درآیید[و] جاودانه [بمانید].
در این آیه، خداوند می‌فرماید که بهشتیان وقتی به بهشت می‌رسند، در حالی که درهای آن گشوده شده است، در این هنگام نگهبانان بهشت، آن ملائک رحمت به آنها می‌گویند: سلام بر شما، گوارا باد این نعمت‌ها بر شما، داخل بهشت شوید و جاودانه بمانید.
7- سلامُ هیَ حتّی مَطلَعِ الفـَجر (قدر/5).
« [آن شب] تا دم صبح ، صلح و سلام است».
این آیه، در توصیف شب قدر است. آن شبی است که قرآن در آن نازل شده و عبادت و احیاء آن معادل هزار ماه است، خیرات و برکات الهی در آن شب نازل می‌شود و رحمت خاص الهی شامل بندگان و فرشتگان و روح در آن شب نازل می‌شوند.