وی در مورد ورزشهای مفید در افراد لاغر گفت: «در افراد لاغر و با توجه به نیاز آنان به دستیابی به فرم بدنی دلخواه و افزایش وزن، در اغلب موارد فعالیتهای ورزشی قدرتی و بیهوازی نظیر تمرینات با وزنه به ورزشهای هوازی ترجیح داده میشود. البته باید توجه داشت كه به دلیل نقش ارزشمند فعالیتهای هوازی در تنظیم عملكرد سیستم قلبی- عروقی و سیستم تنفسی، اختصاص بخشی هر چند كوچك از برنامه ورزشی به این قبیل فعالیتها سودمند خواهد بود».
وی همچنین در خصوص نكات تغذیهای كه باید در ارتباط با این ورزشها برای افزایش وزن انجام داد، گفت: «زمانی كه ورزش با هدف افزایش وزن صورت میگیرد، نكته مهم آن است كه بدن در طی ورزش تا حد امكان نیاز به تامین انرژی از طریق ذخایر بدنی نداشته باشد و این انرژی را از منابعی با دسترسی سریع و آسان تامین نماید. برای نیل به این هدف، ورزشكاری كه قصد افزایش وزن دارد، باید در حین ورزش خویش از نوشیدنیهای ورزشی با نسبت كربوهیدرات بین 8- 6 درصد به طور زمانبندی شده استفاده نماید. بهترین دستورالعمل برای مصرف مایعات در مقالات قبلی ذكر شده است. مصرف نوشیدنی ورزشی كربوهیدراتی، موجب دسترسی عضلات به كربوهیدرات موجود در این نوشیدنیها میشود و از نیاز عضلات فعال به تامین انرژی خویش از سایر ذخایر بدن میكاهد.
همچنین این افراد بهتر است زمان آغاز برنامه ورزشی خود را حدود 4-3 ساعت پس از صرف یكی از وعدههای غذایی اصلی قرار دهند و یا حدود 2- 5/1 ساعت قبل از آغاز ورزش خویش، یك میان وعده سبك غذایی میل نمایند. از نكات مهمی كه در این افراد از اهمیت خاصی برخوردار بوده و در برخی موارد از آن غفلت میگردد، صرف مواد غذایی بلافاصله پس از پایان ورزش است. به طور معمول در طی نیم ساعت نخست پس از قطع ورزش، نوشیدن مایعات، آبمیوههای طبیعی و نوشیدنیهای ورزشی توسط ورزشكار ترجیح داده میشود و پس از آن سیستم گوارشی ورزشكار تمایل به دریافت مواد غذایی جامد را خواهد داشت».
دكتر حضوری در پاسخ به این سوال كه آیا مصرف موادی كه برای افراد با وزن طبیعی توصیه نمیشوند (مانند كره، خامه، مارگارین، مربا، شیرینیها، غذاهای سرخكرده و سس مایونز) در افراد لاغر توصیه میشود یا نه، گفت: «در بین مواد غذایی ذكر شده، توصیه به عدم مصرف و یا كاهش مصرف برخی اقلام بهویژه مارگارین و غذاهای سرخكرده با هدف ارتقای سطح سلامتی و پیشگیری از شیوع عارضههایی نظیر امراض قلبی- عروقی میشود، لذا با توجه به این موارد در افراد لاغر نیز توصیه به پرهیز و كاهش مصرف این اقلام منطقی میباشد، ولی برخی دیگر از اقلام ذكر شده نظیر خامه، كره، مربا و برخی انواع شیرینیها كه دارای عوارض جانبی كمتری برای سلامتی هستند و تامینكننده انرژی در مقادیر قابل توجهی میباشند را میتوان برای افزایش دانسیته یا محتوای انرژی برنامه غذایی برای این افراد در مقادیر كنترل شده توصیه نمود. هیچگاه در برنامه غذایی خویش و در خصوص مصرف مواد غذایی، از اصول تعادل، تناسب و تنوع غافل نشوید».
وی افزود: «مواد غذایی پركالری، مواردی را شامل میشوند كه به ازای واحد وزن، نسبت به سایر مواد غذایی میزان انرژی بیشتری تولید مینمایند. در برنامه غذایی روزانه ما مهمترین مواد غذایی پر كالری عبارتند از: چربیها، شیرینیها و فرآوردههای غلات. افراد لاغر به طور معمول در برنامه غذایی روزانه خویش و در طی وعدههای غذایی معمول توان دریافت مواد غذایی زیادی را ندارند، لذا تنظیم میان وعدههایی با محتوای انرژی بالا در برنامه غذایی آنان از مهمترین نكات است». دكتر حضوری در مورد لاغر بودن قسمتی از بدن (به عنوان مثال صورت)، گفت: «دانستههای ما در مورد چاقی و لاغری موضعی هنوز ناكافی و ناقص است و به نظر میرسد در این خصوص عواملی نظیر ژنتیك، تغییرات هورمونی و حتی برخی رفتارها، موثر باشند. به عنوان مثال هورمون استروژن در خانمها از نشست چربی در بخش شكمی جلوگیری مینماید و به همین دلیل در زنان یائسه با كاهش این هورمون شیوع چاقی شكمی افزایش مییابد.
دكتر محمدحسین صالحی سورمقی؛ دكترای تخصصی فارماكوگنوزی، نیز در مورد داروهای گیاهی مفید در درمان لاغری و كم اشتهایی گفت: «اصولا لاغری میتواند دلایل مختلفی داشته باشد، ضمن اینكه بعضی افراد تاحدی لاغر بسیار سالم میباشند. قد و وزن افراد ارتباط زیادی به عامل وراثت دارد و در بسیاری از موارد نمیتوان با داروها و یا تغذیه تغییرات زیادی در این مورد ایجاد نمود، ولی گاهی كماشتهایی و یا بعضی موارد لاغری مربوط به تغذیه ناصحیح و یا كماشتهایی میباشد. مهمترین گیاهانی كه میتوانند باعث رفع كماشتهایی شوند و در سوخت و ساز غذاها كمك نمایند و باعث فعالیت بیشتر معده و روده و افزایش آنزیمهای هضمكننده گردند، همه گیاهان خوراكی حاوی اسانس (رایحه) میباشند. رایحههای گیاهان، گذشته از اثرات مذكور دارای خاصیت ایدهآل ضد نفخ، ضد درد و ضد اسپاسم میباشند و این مشكلات را كه در بسیاری از افراد هنگام صرف غذاها و هضم و جذب ایجاد میشوند برطرف میكنند».
وی افزود: «گیاهانی چون نعناع، گشنیز، ترخون، شاهی، ریحان، سوسنبر و شوید كه به عنوان سبزیهای خوراكی میباشند از بهترین و قویترین اشتهاآورها میباشند، لذا مصرف آنها به هنگام صرف غذا توصیه میشود. همچنین میوه گیاهانی مانند زیره سیاه، رازیانه، گشنیز، گلپر، زیره سبز، زینان، انیسون و سیاه دانه كه حاوی مقادیر زیادی رایحه هستند، از اشتهاآورهای قوی میباشند كه میتوانند به طور مستقیم و یا همراه با غذاها مورد استفاده قرار گیرند. در صورتی كه میوه (دانه)های مذكور بخواهند به طور مستقیم مصرف شوند، حتما باید به صورت خردشده و یا پودرشده در آیند تا رایحه آنها بتواند در بدن آزاد شود».