طرز تهیه چای سبز
آماده كردن چای سبز بسیار آسان است. برای هر نفر یك قاشق چایخوری سرصاف چای در نظر بگیرید. بعد آب را جوش آورده و چای را در آن بریزید. قوری را روی كتری یا سماور بگذارید و تا زمانی كه دم بكشد (حدود 5 دقیقه) صبر كنید. چای سبز، زرد كمرنگ است و در صورتی كه به صورت غلیظ مصرف شود، طعم آن تلخ می‌باشد.
بعد از خالی شدن قوری، مجددا می‌توانید روی آن آب جوش بریزید. گفته می‌شود كه خواص چای سبز در مراحل دوم و سوم دم كردن بیشتر می‌شود. می‌توانید از دانه‌های هل برای خوشبو‌تر شدن چای استفاده كنید.
تحقیقات زیادی خواص دارویی چای را مورد تایید قرار داده‌اند. از جمله مهم‌ترین خواص چای می‌توان به اثرات محرك، ضداسهال (قابض) و ادرارآور بودن آن اشاره كرد. این خواص به شرایط تهیه چای بستگی دارد؛ به این معنا كه اگر بخواهید برای برطرف كردن خستگی، از چای استفاده كنید و یا به عنوان یك نوشیدنی مفرح آن را مصرف كنید باید آب كاملا جوشیده را روی چای بریزید و پس از 2-3 دقیقه آن را صاف نموده و میل نمایید.
در این صورت كافئین به میزان زیادی در آن حل شده و اثرات خود را به عنوان ماده‌ای محرك اعمال می‌نماید؛ ولی در صورتی كه این زمان بیشتر طول بكشد، كافئین آزادشده با تانن‌های چای تركیب می‌شود و از اثرات محرك آن كم می‌شود؛ ولی در عوض تانن‌های بیشتری در چای استخراج و اثرات قابض (ضداسهال) آن قوی‌تر شود.
اثرات مهم چای شامل كاهش چربی خون، خواص ضدمیكروبی، خواص ضدپوسیدگی دندان، خاصیت آنتی‌موتاژن، آنتی‌اكسیدان، ضدسرطان و ضدویروس هستند. خواص دیگر چای شامل رفع بدخوابی؛ كاهش قندخون؛ كاهش كلسترول خون؛ كاهش وزن؛ دفع آب اضافی بدن؛ تقویت قلب و تحریك گردش خون؛ و حفاظت از كبد می‌باشد. چای برای شست‌وشو و رفع خستگی چشم بسیار مفید است و همچنین به عنوان مرهم مورد استفاده قرار می‌گیرد.
خواص دارویی چای سبز
گیاه چای با نام علمی CAMELIA SINENSIS به صورت بوته و گاهی درختچه یا درخت وجود دارد. گیاه چای دارای برگ‌های همیشه سبز و گل‌های سفید و معطر است. در صورتی كه برگ‌های چای پس از چیدن عمل پلاسیدن (تخمیر) روی آنها صورت گیرد و سپس خشك شوند حاصل آن چای سیاه خواهد بود و در صورتی كه پس از چیدن بلافاصله خشك شوند.
چای سبز تولید می‌كند. چای سفید هم حاصل خشك كردن گل‌های چای است. مهم‌ترین كشور تولیدكننده چای سبز چین با 782 هزار تن، ژاپن با 91000 تن، ویتنام با 66000 تن و اندونزی با 20000 تن می‌باشند. چینی‌ها مصرف چای را در درمان سرطان موثر می‌دانستند و تحقیقات سال‌های اخیر در ژاپن، چین، آمریكا و اروپا به روی آن انجام شده و نشان‌دهنده آنست كه مصرف چای خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و سرطان را كاهش می‌دهد كه این مساله را به پلی‌فنل‌های چای مرتبط دانسته‌اند.
بیشترین تركیبات چای سبز شامل پلی‌فنل‌ها، كاروتنوئیدها، توكوفرول، ویتامین C، املاح كروم، منگنز، سلنیم و روی است. با توجه به مشابهت مواد چای سبز و سیاه در بعضی موارد خواص این دو نوع چای در اكثر موارد نزدیك به هم است ولی چای سبز در خواص آنتی‌اكسیدانی، ضدسرطانی، كاهش كلسترول و فشار خون و كاهش وزن دارای اثرات قوی و بهتری است.
همچنین تحقیقات اولیه نشان داده است كه مصرف چای سبز ممكن است برای آب مروارید و دیگر امراض چشم موثر باشد. میزان كافئین چای سبز كمتر از چای سیاه بوده و به همین دلیل اثر رفع خستگی چای سبز كمتر از چای سیاه است. میزان كافئین موجود در یك لیوان قهوه 145 میلی‌گرم، چای سبز 25 میلی‌گرم چای سیاه تا 60 میلی‌گرم و چای سفید 15 میلی‌گرم است.
مهم‌ترین اثرات كه از هر دو نوع چای سبز و سیاه به اثبات رسیده است شامل اثرات ضد آمیب، ضد درد، ضد آلزایمر، ضد باكتری، ضد سرطان، ضدافسردگی، آنتی‌اكسیدان، قابض، مقوی قلب، محرك، ادرارآور، كاهش‌دهنده پرفشاری خون، محرك ایمنی بدن، كاهش‌دهنده چربی خون، ضد ویروس و محافظ كبد می‌باشد.
برای خواندن بخش اول- نوشیدنی همه فن حریف- اینجا کلیک کنید.
