زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

درمان عفونت HSV اولیه معمولا تسكین علایم (Palliative) است. موارد خفیف‌تر فقط تحت درمان حمایت‌كننده قرار می‌گیرند كه شامل حفظ مایعات، استفاده از استامینوفن جهت كاهش تب و استفاده از بی‌حس‌كننده موضعی مانند لیدوكائین غلیظ یا مخلوطی از دیفن‌هیدرامین، شیر منیزیم (دهان‌شویه جادویی) به صورت مایع جهت كاهش درد دهان است.

اگر بیمار طی 72 ساعت از آغاز رویش وزیكول به كلینیسین مراجعه كند، درمان ضد ویروس ممكن است در كاهش زمان معالجه ضایعات به‌وسیله مهار رپلیكاسیون DNA در سلول‌های عفونی‌شده توسط HSV، كمك‌كننده باشد. آسیكلوویر سبب كاهش علایم عفونت HSV اولیه در بچه‌ها شده است كه شامل كاهش روزهای تب و ریزش ویروس (shedding viral) است.

داروهای آنتی‌هرپس جدید شامل والاسیكلوویر (valacyclovir) و فام سیكلوویر (famciclovir)، در دسترس هستند. داروهای جدیدتر با افزایش دست‌یابی زیستی (bioavailability) درمان موثری را با دوز روزانه كمتر ایجاد می‌كنند.

عفونت هرپس سیمپلكس راجعه

به دنبال بهبود عفونت HSV اولیه، ویروس به جایی كه ویروس توانایی باقی ماندن در یك وضعیت نهفته را دارد یعنی به گانگلیون عصب تری‌ژمینال می‌رود؛دوباره فعال شدن ویروس ممكن است به دنبال قرار گرفتن در معرض سرما، نور آفتاب، استرس، تروما یا سركوب سیستم ایمنی باشد و باعث یك عفونت راجعه شود.

هرپس راجعه لبیالی (Recurrent Herpes Labialis: RHL) شایع‌ترین فرم عفونت HSV دهانی راجعه است كه روی حاشیه ورمیلیون یا پوست لب ظاهر می‌شود. و به عنوان یك «Cold sore» یا fever blister نامیده می‌شود. عفونت‌های راجعه هرپس در بیماران سالم باید به طور علامتی درمان شوند.

درمان ممكن است علاوه بر سركوب مزمن هرپس عودكننده بدشكل (deforming)، شدید یا دردناك، به داروهای آنتی‌ویروس سیستیك نیاز داشته باشد. پنسیكلوویر (Penciclovir) موضعی مدت زمان درد RHL را 1 تا 2 روز كاهش می‌دهد. دوز تجویزشده پنسیكلوویر موضعی هر 2 ساعت برای 4 روز هنگامی كه بیمار بیدار است ،می‌باشد.

علاوه بر آسیلكوویر، كرم ان‌دوكوزانل (N-Docosonol cream) در حال حاضر برای استفاده موضعی در دسترس می‌باشد. گزارش شده كه آسیلكوویر موضعی مدت زمان ضایعات RHL را تا 12 ساعت كاهش می‌دهد و در درمان RHL موثرتر از اِن دوكوزانل (N-Dolosanol) است. در كل به نظر می‌رسد كه فایده استفاده از این داروها جهت ضایعات RHL محدود باشد و در مقایسه با پن سیكلوویر موضعی مدت ضایعات را به طور معناداری كاهش نمی‌دهد.

اگرچه اكثر هرپس‌های راجعه روی لب‌ها و مخاط كراتینزه كام و لثه اتفاق می‌افتند هرپس راجعه (RIH) می‌تواند روی هر سطح مخاطی داخل دهانی اتفاق بیافتد و اغلب مواقع در بیماران با سیستم ایمنی سركوب‌شده دیده می‌شوند.

بیماران high risk (با ریسك بالا) برای عودهای شدید، بیمارانی هستند كه به علت سرطان تحت شیمی‌درمانی‌اند یا جهت جلوگیری از دفع پیوند، بعد از انتقال پیوند داروهای سركوب‌كننده دریافت می‌كنند و یا بیماران با ایدز پیشرفته هستند.

ضایعات HSV راجعه در بیماران با سركوب سیستم ایمنی به صورت زخم‌هایی كه به‌طور پیشرونده بزرگ می‌شوند ظاهر می‌شوند كه اگر بدون درمان رها شوند ممكن است قسمت‌های بزرگی از لب، داخل دهان، یا مخاط ژنیتال یا مقعد را درگیر نمایند. گاهی این ضایعات منتشر شده و منجر به عفونت جنرالیزه می‌شوند.

بنابراین برای پزشك منطقی است كه هرپس سیمپلكس راجعه را به عنوان دلیلی برای وزیكول‌ها یا زخم‌های دهانی، در افرادی كه سیستم ایمنی‌شان به شدت تضعیف (سركوب) شده، رد (rele out) نماید. بیماران با سیستم ایمنی سركوب‌شده مبتلا به عفونت HSV به خوبی به آسیكلوویر تجویز شده به صورت خوراكی یا داخل وریدی پاسخ می‌دهند.

گاهی مواردی از HSV مقاوم به آسیكلوویر گزارش شده است كه فوسكارنت (foscarnet) (داروی ضد ویروس دیگر) در درمان این بیماری موثر بوده است. آسیكلوویر بایستی با احتیاط برای بیماران با سیستم ایمنی سركوب‌شده استفاده شود زیرا خطر بالقوه جهت ایجاد سندروم همولیتیك اورمیكH.U.S دارد. HSV راجعه به عنوان اپیزودهای آغازگر اریتم مولتی فرم شناخته شده است.

در حال حاضر اعتقاد بر این است كه HSV شایع‌ترین علت اپیزودهای عودكننده اریتم مولتی فرم در افراد مستعد است كه پاسخ ایمنی آنها به HSV به صورت اریتم مولتی فرم نمایان می‌شود.

بیمارانی كه مبتلا به اریتم مولتی فرم عودكننده شدیدی از HSV می‌شوند معمولا جهت جلوگیری از عود، دوزهای پیشگیری‌كننده (prophylactic doses) از داروهای آنتی‌ویروس دریافت می‌كنند. دوزهای پیشگیری‌كننده جهت سركوب هرپس ژنیتال نیز مشابه هستند.