بالا رفتن بیش از اندازه نوک بینی
برداشتن بیش از اندازه بافت‌های غضروفی و پوست قسمت پایینی بینی، امکان دارد موجب بالا رفتن بیش از حد نوک بینی و در نتیجه، نمای بینی خوکی‌شکل شود. در این حالت، عمق سوراخ‌های بینی از فاصله دور نیز نمایان است و حالتی کاملاً مصنوعی و غیرطبیعی به بینی می‌دهد.
اصلاح این حالت نیز از موارد مشکل در جراحی مجدد بینی است؛ زیرا همان‌گونه که گفته شد، برداشتن و کم کردن بافت‌ها آسان‌تر از اضافه کردن به بافت‌هاست.
باریک شدن بیش از حد نوک بینی
نوک بینی از نظر اصول زیبایی، باید پهنایی متناسب با قسمت‌های بالایی داشته باشد. در صورت باریک شدن بیش از حد نوک بینی، تناسب بین دو بخش بالایی و پایینی بینی بر هم می‌خورد و بخش بالایی پهن‌تر به نظر می‌رسد. معمولاً چنین حالتی مشکلات تنفسی را نیز به دنبال خواهد داشت.
گشاد شدن مویرگ‌های روی پوست بینی
ممکن است مویرگ‌های روی پوست بینی، مانند بخش بالایی بینی، در قسمت نوک بینی هم گشاد شوند. در این حالت مویرگ‌های زیادی روی پوست نوک بینی نمایان می‌شوند. جراحی‌های مکرر و پشت سر هم و دستکاری زیاد بافت‌های گوشتی زیرپوستی نوک بینی حین عمل، از عوامل مستعد‌کننده این عارضه به شمار می‌روند.
آثار زخم (اسکار) پوست بینی
در جراحی‌هایی که پره‌های بینی به روش‌های سنتی برش داده می‌شوند، لب‌به‌لب نبودن لبه‌های پوست در هنگام بخیه زدن، موجب نمایان شدن خطوط زخم و ایجاد فاصله بین دو لبه می‌شود. تعداد قابل ملاحظه‌ای از بیماران، از این موضوع شکایت دارند. در حالی که دقت وافر و ظرافت عمل حین بستن برش‌های پوستی در جراحی اولیه، مانع ایجاد این عارضه می‌شود.
از دست دادن پوست نوک بینی
تأسف‌بارترین عارضه‌های جراحی پلاستیک بینی، از دست دادن پوست نوک بینی است. مانند بخش بالایی بینی، آسیب‌های شدید شبکه مویرگی زیرپوستی و دستکاری‌های زیاد بافت‌های زیرپوستی نوک بینی توسط جراح فاقد تجربه و علم و تخصص کافی، علت مهم ایجاد آسیب‌های پوستی نوک بینی به شمار می‌آید. در موارد بسیار شدید، حتی ممکن است کل پوست نوک بینی از دست برود.
برای ترمیم چنین عارضه وخیمی باید از طریق روش‌های ترمیمی، از پوست قسمت‌های دیگر صورت، مانند پوست پیشانی یا پوست چین بین لب و بینی استفاده کرد.
قوس محدب پشت غضروفی بینی
علت این عارضه معمولاً برداشتن بیش از اندازه بخش استخوانی پشت بینی است (بر خلاف تصور عموم که این حالت را ناشی از کم برداشتن بخش غضروفی پشت بینی می‌دانند). برای اصلاح این عارضه با انجام جراحی مجدد بسیار دقیق و حساب‌شده و تقویت قسمت بالایی بینی و نیز افزودن جلوآمدگی نوک بینی (افزایش در بالا و پایین قسمت محدب) امکان‌پذیر خواهد بود.
افتادگی نوک بینی
جای قرارگرفتن نوک بینی به عوامل بسیاری بستگی دارد. افتادگی بینی و اصلاح آن با حفظ نتایج در درازمدت، همواره از مسائل مورد بحث و جدل در جراحی‌های پلاستیک بینی بوده است. افتادگی نوک بینی، گذشته از ظاهر نامطلوب بینی که با حرکات صورت تشدید می‌شود، قادر است بر مسیر جریان تنفسی هم تأثیر منفی بگذارد.
زاویه بین بینی و لب، به عوامل متعدد ثابت و متحرکی وابسته است. عضلات متعددی در پایین بینی وجود دارند که موجب پایین آمدن نوک بینی می‌شوند. در جراحی پلاستیک بینی باید نقش تمام این عوامل را در نظر گرفت و راهکارهای درست مقابله با آنها را از پیش اندیشید. عدم توجه کافی به این موضوع، بیمار را دچار گرفتاری‌های جدی در تنفس و زیبایی خواهد کرد.
مشخص بودن بیش از اندازه پره وسطی بینی
در صورتی که پره وسطی بینی، بیش از اندازه مشخص باشد، ظاهر سوراخ‌های بینی بیش از حد بزرگ جلوه خواهد نمود. علت این امر، در نظر سطحی شاید آن باشد که پره وسطی بینی به اندازه کافی اصلاح نشده؛ اما در اکثر موارد علت اصلی، بالا رفتن بیش از اندازه پره‌های جانبی بینی در اثر کم کردن غضروف‌های نوک بینی است.
ملاحظه میکنید که در صورت تشخیص دقیق، ارزیابی‌های کامل پیش از عمل، دقت در انتخاب داوطلب جراحی پلاستیک و انتخاب دقیق یک جراح متبحر، امکان پیشگیری از بسیاری از عوارض بالا وجود خواهد داشت.
با بهره‌گیری از این کلیدهای طلایی می‌توان احتمال بروز پیشامدهای نامطلوب جراحی پلاستیک بینی و نیاز به انجام جراحی‌های دوباره و چندباره را به میزان زیادی کاهش داد و بیمار و خانواده، پزشک و سیستم بهداشت و درمان جامعه را از تحمل هزینه‌های مادی و معنوی گزاف در امان نگه داشت.
برای خواندن بخش اول- عوارض جراحی پلاستیک بینی- اینجا كلیك كنید.
برای خواندن بخش دوم- عوارض جراحی پلاستیک بینی- اینجا كلیك كنید.
