تحریریه زندگی آنلاین : معنا و مفهوم وصیت تملیکی عبارت است از این است که کسی مال یا سود آن را به‌طور مجانی در اختیار شخص دیگری قرار دهد تا بعد از فوت او این کار به انجام برسد. اگر این نوع وصیت از ثلث ثروت بیشتر باشد، لازم‌الاجرا نیست مگر این‌که وراث اجازه دهند تا این کار به انجام برسد، حتی اگر برخی از وراث اجازه انجام این کار را بدهند، فقط نسبت به سهم شخص اجازه دهنده ارث قابل‌اجراست. چند اصطلاح حقوقی در مورد وصیت عبارت است از: موصی همان وصیت‌کننده بوده، موصی‌له ، همان کسی است که وصیت تملیکی به نفع او صادرشده است. موصی‌به، همان مورد وصیت است.
بیشتربخوانید:
دانستنی های حقوقی پیرامون تقسیم‌نامه ارث
صلح عمری
عقدی است که شخص می‌تواند بخشی ازملک و مستغلات و دارایی خود را به فرزند یا به شخص دیگری واگذار کند البته این‌چنین شخصی نمی‌تواند از کل ملک یا اموال او به‌طور کامل استفاده نماید و هر زمان که شخص اول بخواهد می‌تواند دوباره اموال خود را به تملک خود دربیاورد و از آن‌ها استفاده نماید. بر اساس این نوع عقد، شخص اول یا مصالح می‌تواند بخشی از اموال خود را به کس دیگری که متصالح نامیده می‌شود واگذار نماید که در عوض او بر اساس تعهداتی ملزم به انجام یکسری کارها می‌شود و اگر از انجام کارها خودداری کند اگر شخص دوم از انجام تعهدات خود سرباز بزند، شخص اول می‌تواند عقد مذکور را باطل کرده و دوباره اموالی که به او داده را به تملک خود دربیاورد. برای این‌که این‌چنین عقدی به انجام برسد لازم است که هردو شخص متصالح و مصالح به دفترخانه اسناد رسمی بروند و این نوع عقد را منعقد کنند، بعد از انجام این عقد، عین اموال به شخص متصالح منتقل‌شده و حفظ منافع بر عهده شخص مصالح است. اگر مصالح بعد از عقد قرارداد، فوت کند، کلیه اموال به متصالح می‌رسد و وراث نفعی از ارث نخواهند برد و اگر متصالح بر طبق قرارداد، به تعهدات خود عمل نکند، مصالح با مراجعه به دفترخانه، قرارداد را فسخ کرده و کلیه اموال خود را به تملک خود درمی‌آورد.
هبه
بر اساس این نوع قرارداد، مورث، اموال خود را به‌صورت رایگان به شخص دیگری می‌بخشد و او را مالک اموال خود قرار می‌دهد. با این نوع قرارداد، مورث، عملاً تعدادی از وراث را از ارث محروم کرده و آن را به شخص یا اشخاص دیگری می‌بخشد و اشخاص موردنظر را مالک اموال خود قرار می‌دهد.
بیشتربخوانید:
مراحل قانونی اثبات ضرب‌وجرح همسر
وصیت عهدی
بدین معنی است که شخصی، یک یا چند نفر را مأمور می‌کند تا در امری یا اموری یا تصرفات دیگری کاری را به انجام برسانند.
وصیت‌کننده (موصی)
کسی که بر اساس وصیت عهدی، نسبت به تلث یا بر صغیر ولی شمرده می‌شود، وصی نامیده می‌شود. بنابراین اگر کسی بنا به وصیت خود، یک یا چند نفر را از ارث محروم کند، در این صورت این افراد هرگز نمی‌توانند از ارث او چیزی منتفع شوند و این‌چنین وصیتی هرگز قابل‌اجرا نیست. این‌چنین وصیتی به دلیل تناقض با قواعد آمره باطل است و هرگز قابل‌اجرا نیست. حتی اجازه وراث محروم باعث نخواهد شد تا به اجرا دربیاید . به خاطر این‌که قوانین ارث ، قوانین آمره بوده و هرگونه موافقت و توافق افراد نمی‌تواند به لازم اجرا بودن آن خللی وارد کند و هرگز قانون‌گذار را تغییر نمی‌دهد. مورث می‌تواند بر اساس عقود مختلف و قبل از این‌که فوت کند، اموال مربوط به خود را منتقل کند و نیت موصی را عملی کند. تنها صلح عمری می‌تواند منطقی‌ترین راه‌حل برای انتقال اموال موصی‌به شخصی موردنظر باشد که قبل از مرگ می‌تواند به مرحله اجرا دربیاید.
بیشتربخوانید:
قوانین توقیف دیه و برداشت مهریه از آن
وقف
مورث با این انجام این عمل، کلیه اموال خود را بلوکه کرده و منافع آن را تسبیل می‌کند، ازآنجایی‌که این نوع حبس دائمی و موبد است، بدین ترتیب مورث کلیه اموال خود را می‌بخشد و وراثی که شایسته ارث او نیستند برای همیشه از ارث محروم می‌کند.
بیع
مورث می‌تواند اموال خود را از طریق بیع به اشخاصی منتقل کند و بدین ترتیب او با این کار خود ، وراثی که می‌خواهد از ارث محروم کند را برای همیشه باعث می‌شود تا از ارث بهره‌ای نبرند.
