دكتر سید ضیاء الدین مظهری؛ متخصص تغذیه و رژیم درمانی از دانشگاه آ‌لمان؛ دانشیار دانشگاه علوم پزشكی ایران
حتم دارم شما مادر عزیز نیز مثل هزاران مادر دیگر در برابر عكس‌العمل‌های طبیعی فرزند دلبندتان در قبال عدم رغبت به میل كردن غذایی كه با ذوق و شوق برایش تهیه كرده‌اید، سوالات زیادی در ذهن خود ساخته و پرداخته‌اید. به خصوص مادران جوان در مورد كاهش میل و رغبت فرزند دو یا سه ساله خود نگرانی عمیقی پیدا كرده و تعجب می‌كنند.
چرا بچه این چنین بی‌اشتها شده و مثل سابق، با میل غذا نمی‌خورد؛ اغلب بدون اتمام غذای اختصاص داده شده، از ادامه خوردن سر باز می‌زند و تلاش و تقلای طاقت‌فرسای مادر را عقیم و بی‌اثر می‌سازد.
باور اشتباه مادران در مورد بی‌اشتهایی فرزندان، چنان آ‌نها را نگران و هراسناك می‌سازد كه گاهی دست به اقداماتی می‌زنند كه نه صلاح است و نه راه‌گشا، چرا كه این كاهش طبیعی مقدار غذای دریافتی كودك كه ناشی از كندتر شدن روند سرعت رشد می‌باشد را حمل بر بیماری یا اختلالات ایجاد شده، می‌دانند و به شدت دل‌نگران سلامتی و رشد فرزندان شده و دست به اقداماتی می‌زنند كه اثرات زیان‌بار و عوارض جبران‌‌ناپذیری را در جسم، روح، فكر و اندیشه كودك موجب می‌شود. هر گونه اقدام احساسی شما در قبال وادار كردن بچه به خوردن غذای بیشتر یا مواد خاص كه فكر می‌كنید بسیار مفید و ارزشمند می‌باشد نتیجه‌بخش نبوده و اثر عكس دارد.
بكارگیری ترفندهای مختلف مثل التماس، خواهش، اجبار، تهدید، انحراف فكر، دادن پاداش، به دنبال بچه راه افتادن جهت دادن چند قاشق غذای بیشتر، هیچ‌كدام چاره‌ساز نبوده بلكه بسیار زیان‌آ‌ور می‌باشد. برای روشن شدن مطلب به اطلاع‌تان می‌رسانم اگر شما حتی توانسته باشید بچه را به خوردن وادارید و اشتهای كاذب را جایگزین احساس گرسنگی غریزی و طبیعی بكنید.
بذر پرخوری‌های بی‌حساب و چاقی‌های مفرط ناشی از این روش تغذیه را افشانده‌اید و عوارض كوتاه‌و بلندمدت آ‌ن به صورت بیماری‌های بسیار خطرناك تجلی پیدا خواهد نمود.
اصرار بی‌وقفه شما به خورانیدن یك ماده غذایی خاص، باعث خواهد شد كه كودك در تمام زندگی بصری خود از این ماده غذایی دل‌زده و منزجر بشود. اقدام شما در جهت خوشمزه‌تر كردن غذای بچه، ذائقه به ارث رسیده از مادرتان را به طور كامل به فرزند شما منتقل خواهد كرد و اگر این طفل معصوم دختر باشد.
آ‌نچه را كه از شما فرا گرفته، همانند بیشتر خوردن و ترش یا پرچرب كردن غذا، چنان در ذهن و افكار او كه فرزند امروز و كدبانوی فرداست نقش بسته و نهادینه خواهد شد كه به‌هیچ‌وجه تغییر نكرده و اصلاح نخواهد شد؛ آ‌یا حیف نیست كه با تصورات غلط خود، نسل امروز و آ‌ینده‌سازان فردا را از داشتن اندامی مناسب و جسمی سالم و افكاری تابناك محروم كرده و با ده‌ها نوع بیماری نهان و آ‌شكار رودررو سازیم؟
هر چه به سن و سال‌های عمر او افزوده شود، شدت و حدت این عوارض عیان‌تر شده و با زبان بی‌زبانی خطاهای ناشی از عدم آ‌گاهی شما را بیان می‌كند، چرا تا دیر نشده به جای به‌كارگیری توصیه‌های نابجا و زیان‌بار در جهت كنترل روند رشد طبیعی فرزندتان، از كارت پایش رشد كه در زمان تولد به تمام خانواده‌ها تحویل و در طول سال‌های اول تا نهم، روند افزایشی وزن و قد در آ‌ن درج می‌شود، استفاده نمی‌نمایید؟
برای اینكه از روند رشد طبیعی فرزندتان خاطرجمع شوید، با مراجعه به كارت پایش رشد كودكتان (اگر به طور مرتب روند وزن‌گیری و افزایش قد در آ‌ن درج شده است) روند رشد او را در مسیری كه طی می‌كرده ملاحظه خواهید كرد...
برای خواندن بخش دوم- عادت‌های زندگی سوز در تغذیه كودک- اینجا کلیک کنید.
