تحریریه زندگی آنلاین : به نقل از ایسنا، دکتر شراره خیرخواه؛ کارشناس و مشاور خانواده گفت: در وابستگی سالم فرد در ارتباط با خانواده و اطرافیان به قدری اعتماد به نفس دارد که بتواند رابطه را به شکل سالم در تعادل لازم نگه دارد، در حقیقت افراد دارای وابستگی سالم احساس شایستگی را در ارتباط دارند و ارائه هیجانات آنها در حد معقول است. در رابطه واقعی صمیمت تعریف دارد؛ وقتی فردی از خود و برنامه‌هایش می‌گذرد و حاضر است همه ساعات زندگی‌اش را با همسر، فرزند، دوست و غیره بگذراند، در حال تجربه رابطه‌ای ناسالم و نگران‌کننده است. کسی که در دام دلبستگی ناسالم اسیر می‌شود، اکثرا از رفتار خود ابراز ناراحتی کرده و معتقد است هر کاری که می‌کند، نمی‌تواند کمتر به مادر، همسر و یا فرزند خود تماس بگیرد؛ در واقع اگر این کار را نکند پریشان و ناراحت است. وابستگی ناسالم از کودکی افراد نشات می‌گیرد. همه ما در مرحله کودکی نیاز به حمایت و احساس اعتماد و دیده شدن از سوی پدر و مادر داریم و دقیقا در همین سنین الگوهای باوری در فرد شکل می‌گیرد که این الگوهای باوری ماندگار شکل‌دهنده شخصیت افراد در تمام طول عمر است. در دو سال اول، والد باید کنار کودک باشد، چراکه کودک در این سن ترس‌هایی را تجربه می‌کند که اگر والد کنار کودک نباشد، ترس‌ها شکل دیگری پیدا کرده و تبدیل به اضطراب می‌شوند و متاسفانه این تجارب اضطرابی در بزرگسالی در ارتباطات عمیق افراد اثر منفی می‌گذارد.
بیشتربخوانید:
اضطراب جدایی چیست؟ علائم آن را بشناسید
مدرسه و اضطراب جدایی کودکان از والدین (2)
مدرسه و اضطراب جدایی کودکان از والدین (1)
آسیب های مجبور کردن کودکان به شجاع بودن
رشد عاطفی و عزت نفس در کودکان
