تحریریه زندگی آنلاین : مرجان کربلایی روانشناس و درمانگر کودک و نوجوان در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه رفاه و تعاون گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان اظهار کرد: ما با بسیاری از والدین مواجه می‌شویم که برای کاهش ترس‌های کودک، او را مجبور می‌کنند که شجاع باشد و نترسد، (آدم که از گربه نباید بترسه، مگه اینم ترس داره آخه؟ تو دیگه بزرگ شدی زشته، پسر که گریه نمیکنه، نگاه کن اون بچه گریه نمی کنه، تو آخه چرا گریه می‌کنی؟ داداش آرمان رو نگاه کن اصلاً نمی‌ترسه، تو هم از اون یاد بگیر. مریم زشته، چرا جیغ می‌زنی؟ هرجا میریم آبروی منو می‌بری). والدین از عواقب حرف‌ها و رفتار‌های خود بی‌اطلاع هستند و شاید نمی‌دانند که این دست از حرف‌ها چقدر بر کاهش اعتماد به نفس و عزت نفس کودک و همچنین افزوده شدن ترس‌های او مؤثر هستند، همان‌طور که نادیده گرفتن ترس‌های کودک اصلاً منطقی نیست، مجبور کردن کودک به شجاع بودن هم منطقی نیست و تبعات و آسیب‌های خاص خود را در پی دارد. در آغوش گرفتن و نوازش کودک در پی بروز ترس، این احساس را در او افزایش می‌دهد، که یک خطر واقعی وجود داشته است. جلوگیری و از بین بردن ترس به طور کلی، غیرممکن است. بعضی از انواع ترس‌ها با رشد و گسترش تجارب کودک، خود به خود از میان می‌روند و بعضی ترس‌ها نیز با از بین رفتن محرک از بین می‌روند. اگر چه همین محرک، ممکن است آثاری در کودک بگذارد که در تمام عمر او را ناراحت کند.
بیشتربخوانید:
رشد عاطفی و عزت نفس در کودکان
نسخه تــقــویت اعتماد بــه نـفس کودکان ( بخش اول )
احترام به کودک؛ کلید فرزند‌پروری
والدین خوب چه ویژگی‌هایی دارند؟
