متأسفانه این روش آموزشی در مدارس كاربردی ندارد و دانشمندان یاد می‌گیرند كه خواندن را به روش استفاده از كل كلمه یاد بگیرند نه از طریق آواها و صداها. برعكس سیستم آموزشی اكثر كشورها، در ژاپن و چین، انگلیسی را از طریق آواها به كودكان خود می‌آموزند. مثلاً زبان انگلیسی بیش از 1 میلیون لغت دارد ولی فقط 44 صدا دارد و همین مسأله نشان می‌دهد كه قطعاً آموزش 44 صدا بسیار راحت از 1 میلیون لغت خواهد بود. خواندن و نوشتن به زبان ساده‌تر «حرف زدن روی كاغذ» است.
كودكان حرف زدن را از طریق تقلید صداها یاد می‌گیرند و بعد این صداها را با هم تلفیق میكنند تا كلمات شكل بگیرند. كودكان و بزرگسالانی كه خواندن را از طریق برنامه‌های آوایی یاد نمی‌گیرند، یك یا چند مورد از نشانه‌های زیر را دارند: نمره پایین در مهارت‌های خواندنی كند خوانی قوه ادراك و فهم ضعیف احساس خستگی زیاد بعد از خواندن حتی برای چند لحظه كوتاه مهارت‌های اندك در تلفظ حروف و كلمات لذت نبردن از خواندن چیزی. برخی از كودكان نمی‌توانند كلمات و حروف را از نظر شنیداری تشخیص دهند.
این كودكان ممكن است به عفونت شدید گوش دچار شده باشند و یا اینكه به طور مادرزادی با ناتوانی در یادگیری متولد شده‌اند، گروه دیگری از كودكان دچار مشكلات مربوط به دریافت و فهم بصری هستند. این مسأله می‌تواند در اثر دیدن حروف و كلمات واژگون رخ دهد.
آنها در تطابق لغتی كه روی صفحه كاغذ می‌بینند با تصویری كه از آن كلمه قبلاً در ذهن ثبت كرده‌‌اند، دچار مشكل می‌شوند. با تمرین كردن می‌توان مغز را به درست دیدن كلمات عادت داد. این روش خوب است اما استفاده از شیوه آوایی بسیار موثرتر خواهد بود.
چگونه خواندن را آسانتر كنیم؟
بیشتر كودكانی كه به خوانش پریشی دچار هستند می‌توانند با آموزش درست، آن را برطرف كنند آنها باید روش‌های جدیدتر به خاطر سپردن صداها را تمرین كنند. به حركت لب‌ها به هنگام تولید صداها فكر كنند، تا بتوانند راحت‌تر بخوانند. آنها باید وقت بیشتری را به تمرین كردن اختصاص دهند، بیشتر CD و نوار آموزشی گوش دهند.
می‌توانند از فلش كارت استفاده كنند. با صدای بلندتر كتاب بخوانند و از كامپیوتر برای دانلود كردن كتاب‌های ضبط شده بهره‌برداری كنند.
كودكانی كه دچار خوانش پریشی می‌شوند چه احساسی دارند؟
این كودكان اغلب احساس بیهودگی و ناامیدی میكنند. خشم و غم نیز معمولاً به سراغشان می‌آید زیرا خواندن و تلفظ كردن برایشان دشوار است. آنها نمی‌خواهند به هنگام خواندن از سایر دوستانشان جدا شده و در گروه دیگری قرار بگیرند. شاید قبلاً این را نشنیده‌‌اید كه بسیاری از افراد موفق و خلاق در كودكی و حتی بزرگسالی دچار خوانش پریشی بوده‌اند.
به این معنی كه آنها نه تنها از نظر هوشی از دیگران كمتر نیستند، بلكه ممكن است باهوش‌تر از حد متوسط هم باشند. خوانش پریشی نباید باعث متوقف شدن این كودكان و دوری آنها از اجتماع و مردم شود. داوینچی دچار خوانش پریشی بوده ولی این عارضه او را از رسیدن به رویاهایش دور نكرد بلكه حتی وسیله‌ای شد برای رسیدن به موفقیت.
بیشتر كودكان یادگیری خواندن را با تلفظ صداها یاد می‌گیرند و بعد این صداها را با هم تركیب كرده حروف الفبا را می‌سازند مثلاً آنها یاد می‌گیرند كه حرف b صدای buh را دارد. عارضه خوانش پریشی نباید مانع از موفقیت كودك شما شود و نباید باعث آن شود كه شما و معلم او انتظارات‌تان را از او به حداقل برسانید.
هنرمند، مهندس، دانشمند، نویسنده، ورزشكار و سیاستمدار و هر شغل دیگر با وجود مشكلات در خواندن قابل دست یافتن هستند. برای رسیدن به موفقیت در هر زمینه‌ای باید اعتماد به نفس داشته باشند. اعتماد به نفس داشتن در كنار تمرین كردن، برای رفع مشكل می‌تواند مسأله خوانش پریشی كودك‌تان را برطرف كند.
برای خواندن بخش اول- خوانش پریشی- اینجا كلیك كنید.
