فارنژيت در كودكان
شایعترین علت مراجعه كودكان به پزشك عفونتهای دستگاه تنفسی فوقانی میباشد كه یك سوم آنها از گلو درد شكایت دارند.به طور كلی شایعترین علت گلودرد، ویروسهایی مثل آدنوویروسها، كورنوویروسها، ویروسهای آنفلوآنزا B و A، پاراآنفلوآنزا، آنتروویروسها، رسپیراتوری سنسسیال ویروس (RSV)، ویروس اپشتاینبار (EBV)، سیتومگالو ویروس (CMV)، كورنو ویروسها، رینو ویروسها، ویروس تبخال، HIV و میكو پلاسما پنومونیه و كلایمیدیها میباشند. از عوامل باكتریایی استرپتوكوك گروه A بتاهمولتیك، همینطور گروه B، C و G
، Arcanobacterium haemolyticum، میكروب دیفتری، نایسریا گونوره، مننژیاتیدیس، سفیلیس، عفونتهای یرسینیایی و تولارمی، انژین ونسان (مخلوطی از باكتری بیهوازی با اسپیروكت) میباشند. از علل فوق فارنژیت استرپتوكوكی از همه مهمتر كه بیشتر در فصول سرد و انتقال بیماری از طریق تماس نزدیك و ذرات هوا میباشد. بیماران با گلودرد و تب مراجعه میكنند، لوزهها قرمز همراه با سردرد، بیاشتهایی، تهوع، استفراغ و گاهی درد شكم، بیمار حالت خستگی احساس میكند. غدد لنفاوی ممكن است بزرگ و حساس باشد، گلو قرمز و در روی لوزتین اگزودا ممكن است دیده شود.
تشخیص
تشخیص با توجه به علائم بالینی و آزمایشگاهی شامل فرمول شمارش خون، تستهای سریع تشخیصی و كشت گلو میباشد. درمان بایستی هر چه زودتر انجام شود گرچه در خیلی از موارد عفونت استرپتوكوكی خود به خود درمان میشود ولی با درمان بهبودی زودتر به دست میآید و عوارض زودرس مثل لفنادنیت و آبسه دور لوزتین و عوارض دیررس مثل تب رماتیسمی كمتر خواهد شد.
درمان
داروی انتخابی همان پنیسیلین میباشد كه به صورت خوراكی شامل پنیسیلین V یا آموكسیسیلین، كودكان داوی اخیر را ترجیح میدهند به مدت ده روز، یا پنیسیلین تزریقی میباشد كه در اطفال كمتر از 27 كیلوگرم 600000 واحد بنزاتین پنیسیلین و بالاتر از این وزن 1200000 واحد میباشد و یك بار تزریق كافی است. در صورتی كه بیمار به پنیسیلین حساسیت داشته باشد میشود از تركیبات اریترومایسین استفاده كرد البته حساسیت به پنیسیلین در اطفال كمتر از 12 سال خیلی كم دیده میشود كه در این صورت از اریترومایسین میتوان استفاده نمود.
از تركیبات جدید ماكرولیدها آزیترومایسین است كه به مدت پنج روز میشود استفاده كرد. از داروهای دیگر سفالوسپارینها میباشد كه دوره كوتاه مدت توصیه نمیگردد. پس از درمان عدهای حامل میكروب استرپتوكوك میشوند كه احتیاج به درمان ندارند مگر اینكه بیمار تب رماتیسمی داشته باشد یا در خانواده كسی مبتلا به این بیماری باشد كه درمان با كلیندامایسین است. مفید بودن درمان استرپتوكوك گروه C و G با پنیسیلین مورد بحث است. درمان دیفتری با پنیسیلین و عفونتهای میكوپلاسمایی و كلایمیدیایی با ماكرولیدهاست. ویروس آنفلوآنزا با آمانتادین، ریمانتادین، زانامی ویر یا اوسلتامی ویر درمان میشود و اگر عفونتهای تبخالی شدید باشد و بیمار زود مراجعه كرده باشد درمان با آسیكلوویرواست، جهت تسكین درد میشود از استامینوفن یا ایبوبروفن استفاده كرد ولی از مصرف آسپرین پرهیز میكنیم. پیش آگهی این بیماری معمولا خوب است و در مورد پیشگیری از تب روماتیسمی پنیسیلین یا سولفامیدها تجویز میشود.به عنوان آخرین نكته توصیه میشود اطفال خردسال حتیالامكان از رفتن به مهدكودك منع شوند.