بیماری‌های چشم
بسیاری از بیماری‌های چشمی مانند آب سیاه و ریتنوپاتی دیابتی در مراحل اولیه هیچ نشانه‌ای ندارند و چشم پزشك به دنبال یافتن كوچك‌ترین علائم، داخل و خارج چشم را بررسی می‌كند. در اكثر موارد تشخیص زودهنگام میتواند كاهش بینایی دائم را كاهش دهد. علاوه بر بیماری‌های چشمی، متخصصان چشم، می‌توانند با بررسی عروق خونی چشم، شبكیه و . . . بیماری‌هایی همچون فشارخون بالا و كلسترول را تشخیص دهند.
به عنوان مثال دیابت و یا تورم ماكولا با نشت عروق خونی كوچك و خونریزی از چشم همراه است و همان‌گونه كه می‌دانید تورم ماكولا از جمله بیماری‌هایی است كه منجر به از دست دادن كامل بینایی می‌شود. در حالی كه در مراحل اولیه با یك معاینه كامل چشم می‌توان این بیماری را درمان كرد.
برآورد می‌شود كه تقریباً یك سوم از آمریكایی‌های مبتلا به دیابت حتی از ابتلا به آن خبر ندارند. ترشحات گوشه داخلی چشم قی نام دارد كه معمولا ناشی از بیماری‌های چشمی است و بعد از خوابیدن ایجاد می‌شود و مانع از باز شدن چشمها می‌گردد. این ترشحات علل متفاوتی دارند؛ همچون عفونت پلك و التهاب مژه‌ها، عفونت‌های ویروسی و باكتریایی، مواد آرایشی، سرماخوردگی و وجود اجسام خارجی در چشم همچون گردوغبار پزشك با بررسی چشمها میتواند به راحتی آن را تشخیص دهد و مانع از ایجاد مشكلات شدیدتر شود.
شب‌كوری، ورم ملتحمه، كوررنگی، گل‌مژه، پیرچشمی و . . . از جمله بیماری‌هایی هستند كه با معاینات روتین می‌توان تا حدودی از ایجاد آنها پیشگیری كرد. علاوه بر معاینات مداوم، مصرف ویتامین A كه در منابع گیاهی به صورت كاروتن و بتاكاروتن در منابع حیوانی به شكل رتینول وجود دارد نیز در محافظت از چشمها موثر است. منابع حیوانی از ویتامین A عبارتند از: زرده تخم‌مرغ، كره، روغن كبد ماهی و شیر پرچربی و منابع گیاهی عبارتند از كاهو، اسفناج، كدو حلوایی، هویج، نارنگی، طالبی، خربزه، موز و انواع مركبات.
معاینات چشم‌پزشكی بعد از 40 سالگی
ریسك ابتلا به بیماری‌های چشمی با افزایش سن بیشتر می‌شود؛ مثلا پیرچشمی از بیمارهایی است كه بین 40 تا 50 سال بیشتر دیده می‌شود. به‌طور كلی انجمن چشم پزشكی امریكا توصیه می‌كند در سنین زیر چهل سال هر سه سال یكبار و بین افراد 40 تا 65 سال هر دو سال یكبار و بالای 65 سال این معاینات باید سالیانه انجام شوند و اگر مبتلا به بیماری خاصی همچون دیابت هستید، حتماً سالانه به چشم پزشك مراجعه كنید.
در این معاینات پس از گرفتن شرح حال از بیمار، میدان بینایی فرد اندازه‌گیری و حركات چشم بیمار بررسی می‌شود و مردمك چشم و مقدار واكنش مردمك به نور مورد سنجش قرار می‌گیرد. برای ارزیابی عملكرد چشمها، یك چشم بسته و دید چشم دیگر بررسی می‌شود. برای سنجش توانایی چشمها در تطابق اشیاء از وسیله‌ای به نام بیومیكروسكوپ استفاده و قسمت قدامی و خلفی چشم معاینه می‌شود. با این دستگاه تمام قسمت‌های چشم را به وضوح می‌توان دید.
پزشكان می‌توانند با انجام آزمایش‌های ساده از شبكیه و آسیب تارهای عصبی نوری و اختلال در بینایی حتی بیماری ام‌اس و آلزایمر را تشخیص دهند. در آزمایش چشم باتونومتری، فشار داخل چشم اندازه‌گیر می‌شود. در این آزمایش ابتدا یك قطره داخل چشم می‌ریزند و سپس فشار چشم را اندازه‌گیری می‌كنند. در مواردی كه فشار چشم زیاد باشد، احتمال ابتلا به گلوكوم بیشتر می‌شود. گلوكوم از علل عمده ابتلا به نابینایی است.
برای خواندن بخش اول- آزمایش و بررسی سلامت چشمها- اینجا كلیك كنید.
