بالا رفتن سقف توانمندی
وقتی در انجام کاری با شدت و پایداری زیاد عمل مي‌کنیم، توانمندی ما در آن کار خود به خود افزایش مي‌یابد. اگر حد فشار از آستانه تحمل ما بالاتر نباشد، چنین فشاری مي‌تواند باعث شکوفا شدن زاویه‌اي از توانائي‌های ما بشود که قبلا امکان‌پذیر به نظر نمي‌رسیده است. برای مثال اگر شما امروز مثلا 100 متر بدوید و پایتان کمي درد بگیرد، روز بعد مي‌توانید 120 متر بدوید و به همین ترتیب مسافت دویدن خود را افزایش بدهید یا اگر مسائل سهل‌تر درس هندسه را حل کنید بعدا توانائي حل مسائل سخت‌تر را هم پیدا خواهید کرد و مسائل دیگر برایتان خیلی خیلی ساده‌تر خواهد شد. گاهی مثلا دو ساعت پیاده‌روی در یک روز با سختی و حتی پا درد همراه است اما اگر آن را ادامه دهیم، در روزهای بعد ساده‌تر خواهد شد و حتی اگر به دو و نیم ساعت یا بیشتر نيز افزایش یابد به راحتی انجام مي‌شود. وقتی روزه هستیم نه مي‌خوریم و نه مي‌آشامیم و همچنین کوشش مي‌کنیم زبان و کلام و نیات روزانه خود را هم کنترل کنیم. در نتیجه به تدریج توانائي ما در نخوردن و نیاشامیدن افزایش پیدا مي‌کند. وقتی کلام و زبان خود را کنترل مي‌کنیم، به‌تدریج در کنترل آنها قوی‌تر مي‌شویم و مي‌توانیم مهار بیشتری بر کلام و کلا بر نفس خود پیدا کنیم. روزهداری، فرصتی برای انسان‌ها فراهم مي‌کند تا شدت تشنگی و گرسنگی را در فصل‌های مختلف سال تحمل کنند و بدین ترتیب خود و توانمندی‌های انسانی خود را پرورش و گسترش دهند. در روزهای نخست، زمان به کندی مي‌گذرد اما هر چه توانمندی تحمل گرسنگی و تشنگی بالاتر مي‌رود، زمان با سرعت و آرامش بیشتری سپــری مي‌شود.
پرورش قدرت ذهن با روزهداری
اگر روزهداری درست انجام شود، تنها محدود به بسته شدن دهان و کار نکردن اعضای گوارش در طول روز نخواهد شد. بلکه ذهن نیز تحت کنترل روزه‌دار قرار مي‌گیرد. کنترل ذهن به قدری در زمان ما اهمیت دارد که برای انجام موفقیت‌آمیز اين کنترل، کتب، کلاس‌های آموزشی و فیلم‌های آموزشی بسیار تهیه شده است. اگر روزه‌دار غیر از دهان، ذهن خود را هم کنترل کند مي‌تواند همزمان با نخوردن و نیاشامیدن و کنترل‌های دیگر، به ذهن خود هم بگوید به دنبال خوردن نباش! در واقع او مي‌تواند علاوه بر بسته نگه داشتن دهان، ذهن خود را هم از دغدغه‌های خوردن رها کند. اگر کسی تنها و تنها از عمل خوردن خودداری کند، ذهنش به دنبال غذا است و حتی بیش از آن که مي‌خورد به خوردن فکر مي‌کند و برای خوردن برنامه‌ریزی مي‌کند. متاسفانه همین افراد هستند که بعد از تمام شدن ماه مبارک رمضان، چاق‌تر شده و مصرف مواد غذائي‌شان افزایش پیدا کرده است. گرچه‌اين دسته از افراد هم پاداش روزهداری خود را نزد خداوند محفوظ دارند، اما در واقع کف کنترل‌های یک روزه دار را تمرین کرده‌اند نه سقف آن کنترل را. در حالیکه اگر به درستی ذهن خود را هم وارد فرایند روزهداری کنند، هم تحمل نخوردن و نیاشامیدن برایشان راحت‌تر خواهد شد و هم قدرت‌های روانی و ذهنی آنها پس از خاتمه روزهداری افزایش مي‌یابد. آداب و دستورات دینی مذهبی ما، فواید و سودهای بسیار برای جسم و روح و روان ما دارند. هر چه بیشتر‌اين آثار مثبت را شناسائي و اجرا کنیم، از زندگی متعادل‌تر و سلامت روانی و جسمي‌بیشتر برخوردار مي‌شویم.
شناخت مواد غذائي ضروری یا هوسی
متاسفانه ما در طول شبانه روز از برخی مواد غذائي استفاده مي‌کنیم که برای بدن ما ضروری نیستند و حتی گاهی ضرر و آسیب زیادی را به بدن ما وارد مي‌کنند. تنقلات مصنوعی، چربی‌های اضافی، شیرینی‌های مضر، خوراکی‌هائي با مواد افزودنی زیاد و بسیاری از غذاهای غیر لازم ذائقه ما را تغيير داده‌اند بطوری که به جای انتخاب ماده غذائي لازم برای بدن، از هوس‌های غذائي کاذب پیروی مي‌کنیم. همان‌طور که یک خانم باردار در طول بارداری توسط بدن خود هدایت مي‌شود و مي‌تواند بفهمد بدنش به چه مواد غذائي نیاز بیشتر دارد، انسان‌های دیگر نیز اگر تغذیه صحیح داشته باشند مي‌توانند تشخیص دهند در هر مقطع زمانی بدنشان به چه نیاز دارد، اما اگر به جای پیروی از درخواست‌های طبیعی بدن، از هوس‌های کاذب پیروی کنیم اين قدرت تشخیص به مرور زائل یا کمرنگ شده و فرد با انواع بیماری‌ها یا اختلال‌های جسمانی روبرو خواهد شد. روزهداری به فرد کمک مي‌کند تا قدرت تشخیص خود در انتخاب مواد غذائي لازم را بازیابد. به همین دلیل است که برای مثال برخی روزه‌داران تمایل به خوردن شیرینی‌های طبیعی پیدا مي‌کنند یا آب گرم یا آب میوه را به نوشابه‌های مصنوعی‌ترجیح مي‌دهند.
خود انضباطی
داشتن انضباط و نظم درونی از کلیدهای اصلی رسیدن به خواسته‌ها، نیل به اهداف و به دست آوردن موفقیت در زندگی است. متاسفانه بیشتر ما عادت کرده‌ایم که نظم و انضباط از بیرون به ما تحمیل یا برایمان تعيين شود و خودمان قادر نیستیم در هر زمان که لازم است نظم و انضباط را در کارها و زندگی ايجاد کنیم. برای مثال بسیاری از انسان‌ها به راحتی قوانین راهنمائي رانندگی، مقررات حضور در سر کار و نیز قواعد شرکت در یک مسابقه را یاد گرفته و مراعات مي‌کنند، اما اگر بخواهند برنامه‌ای مثلا برای تحصیل، تحقیق، رژیم غذائي یا داروئي یا هر کار دیگری تهیه کرده و بدان پایبند بمانند، موفق نمي‌شوند. در واقع خود انضباطی کافی در آنها شکل نگرفته و برای داشتن نظم و ترتیب در انجام کار همیشه نیازمند کنترل‌های بیرونی‌اند. تقریبا همه بزرگان و همه کسانی که در زندگی به کشف یا اختراع یا تحقیقات موثر مشغول بوده‌اند از خود انضباطی برخوردار بودند و قدرت آنها در رسیدن به اهداف بزرگ تنها به هوش و استعداد‌های آنها بستگی نداشته، بلکه آنها با خود انضباطی، قادر بودند پشتکار و نظم کافی برای رسیدن به هر هدف و اجرای هر برنامه را فراهم آورند. به خاطر مراعات خط قرمز‌هائي که روزه گرفتن داراست، روزه‌دار مي‌تواند به‌تدریج خود انضباطی را افزایش دهد. چون برای پایبند بودن به نخوردن، نیاشامیدن و سایر آداب روزهداری تنها و تنها خود روزه‌دار است که مي‌تواند خود را بدان پایبند نگه دارد و در نهایت هیچ کنترل یا نظم بیرونی نمي‌تواند کسی را به زور وادار به روزهداری کند.
