میزگردهای كاربران
این نوع گروه بیشتر روی گردهمایی تمركز دارد و دستورالعمل خود را در لحاظ كردن یك موضوع خاص تعیین می‌كند. و میزگردها كاربران را دعوت می‌كند تا برای آنها اطلاعاتی فراهم كند، یا از كاربران در مورد عقاید و تجاربشان از طریق پرسشنامه یا سایر ابزار نظرخواهی شود.
شركت كنندگان از حضورشان لذت می‌برند، اما اگر گزارش‌های آنها اعمال نشود، احساس ناامیدی می‌كنند. این میزگردها برای حفظ باورپذیری نیازمند عضویت وسیع و حوزه اختیارات مشخص است.
مشاوره
مؤسسات تمرین‌هایی را برای نظرخواهی از كاربران در مورد موضوعات خاص انجام می‌دهند. این كار را می‌توان از طریق بررسی، همایش‌های عمومی و گروه‌های كانونی انجام داد. همچنین، پیشرفت در فناوری اطلاعات باعث افزایش سازوكارهای (مكانیسم‌های) احتمالی مشاوره می‌شود.
اما نظرات باید از طریق فرایند سهل‌العم جمع آوری شوند تا پاسخ‌ها به حداكثر برسند. ممكن است این روند توسط یك محقق اداره شود تا عمل مشاوره انجام گردد، اما یافته‌ها محدود به موضوع خاص مورد نظر می‌باشند.
گروه‌های كاربران
این گروه‌ها از افرادی تشكیل شده‌اند كه از خدمات استفاده می‌كنند و مشكلات و نیازهای مشابهی دارند. ممكن است دارای اتصالات ملی یا بین‌المللی باشند و بنابراین می‌توانند اطلاعات و تجارب وسیعی را جمع آوری كنند. این گروه‌ها اغلب به صورت رسمی تشكیل می‌شوند و دارای ساختارها و سیستم‌هایی برای مشاوره و نسبتا ثابت هستند.
بنابراین این گروه‌ها می‌توانند نمایندگانی را به عنوان اعضای كمیته یا گردهمایی‌های كاربران ارائه نمایند.
خدمات هدایت‌شده توسط كاربران
در این مورد، گروه‌های كاربران خدمات خود را آغاز می‌كنند تا جایگزینی برای خدمات موجود فراهم نمایند و خلاء در خدمات پر یا خدمات موجود تكمیل شود. اداره و گاهی اوقات استخدام كارمندان در این خدمات توسط كاربران انجام می‌شود و بنابراین در برابر تغییر در اولویت‌های مادی آسیب پذیرترند.
نیازها و خواسته‌های كاربران خدمات را برآورده می‌سازند و خودشان فعالیت‌هایشان را مشخص می‌كنند. این خدمات نقش مهمی در خدمات تلفیقی دارند.
فعالیت‌های سازمان‌یافته و فعالیت مستقیم
این فعالیت‌ها شامل گردهمایی برای بحث در مورد یك موضوع خاص و فعالیت‌های سازمان یافته در ورد آن می‌باشد. نمونه‌های آن عبارتند از فعالیت‌های سازمان‌یافته برای حقوق بازنشستگی بهتر یا دسترسی برابر به خدمات است. روش‌های سنتی شامل راهپیمایی و درخواست بوده است، اما ابداعات فناوری اخیر منجر به فعالیت‌های سازمان‌یافته با فناوری پیشرفته تری همچون سیاستگذاران پست الكترونیكی شده است.
این فعالیت‌ها در مورد موضوعات خاص می‌تواند بسیار مؤثر باشد، اما حفظ آن در طول زمان و موضوعات (مختلف) دشوار است؛ هر چند فعالیت‌های سازمان یافته درازمدت و وسیع تر را می‌توان با ا ولین جنبش‌ها (حركت‌ها) آغاز كرد.
استراتژی‌های (راهكارهای) فردی
علاوه بر استراتژی‌های فوق الذكر، روش‌های دیگری نیز وجود دارند كه می‌توان آنها را برای توانمندسازی سالمندان در شكل‌گیری مراقبت فردی خودشان به كار برد.
در ذیل هر یك از این راهكارهای فردی را شرح می‌دهیم:
خدمات حمایتی و اطلاع‌رسانی
خدمات را می‌توان برای اطلاع‌رسانی و حمایت از سالمندان كاربر خدمات آغاز نمود. حمایت ممكن است بخشی از توصیف وظایف كاركنان ارائه دهنده خدمات را شكل دهد، اما احتمالا كاركنان نوعی تعارض میان حمایت و نقش خود در سازمان حس می‌كنند؛ به خصوص اگر مشاجراتی هم وجود داشته باشد.
به همین دلیل، نقش یك حامی مستقل معمولا انتخاب بهتری است از این نقش می‌توان توسط سازمان‌های ارائه‌دهنده (خدمات) یا افراد مستقلی همچون مؤسسات داوطلبانه پشتیبانی كرد و برای آن بودجه تأمین نمود.
هماهنگی حمایت و اطلاع رسانی در مراقبت تلفیقی وقتی حائز اهمیت است كه انسجام مؤسسات را تضمین نماید.
بحث‌هایی در مورد زمان شروع خدمات حمایتی وجود دارد. اگر حمایت زمانی شروع شود كه یك مشاجره یا مشكل یا مسأله ای آغاز شده است، در بسیاری از موارد بسیار دیر است.
اما پشتیبانی حمایت عادی ممكن است گران قیمت و خارج از ابزار خدمات فردی باشد. در هلند سیستمی ایجاد شده كه در آن سالمندان داری «مشاور» هستند و این امر خوب ارزیابی شده است. خدمات در جاهای دیگر را می‌توان خدمات مشاوره ای یا حمایتی در مؤسسات به عنوان بخشی از فرآیند تلفیق در نظر گرفت.
سیستم‌های كارگر مؤثر یا مدیر مراقبتی
روشی كه ممكن است با سیستم‌های حمایتی همپوشانی كند، ایجاد سیستمی است كه در آن سالمند فردی است كه مسؤول ارزیابی نیازهای خود، برنامه‌ریزی برای مراقبت از خود، مراقبت از خود و نظارت بر انجام می‌باشد. كسی كه بر مراقبت نظارت دارد را می‌توان یك «مدیر مراقبت» و كسی را كه به طور مستقیم مراقبت می‌كند را می‌توان یك «كارگر مؤثر» یا «مراقبت‌كننده مشخص» نامید كه البته بستگی به كشور و سیستم آنجا دارد. در طی زمان، رابطه‌ای میان این فرد و شخص سالمند شكل می‌گیرد كه موجب ایجاد اعتماد و (برقراری) ارتباط مؤثر می‌شود.
برای خواندن بخش اول- راهكارهای توانمندسازی سالمندان- اینجا کلیک کنید.
برای خواندن بخش سوم- راهكارهای توانمندسازی سالمندان- اینجا کلیک کنید.
برای خواندن بخش چهارم- راهكارهای توانمندسازی سالمندان- اینجا کلیک کنید.
