دریافت بالای پروتئین حیوانی كه غنی از سولفورند در همه چیزخواران، موجب افزایش دفع ادراری كلسیم می شود و احتمالا مقدار مورد نیاز كلسیم در همه چیزخواران بالا تر از گیاه خواران است. به علا وه، مصرف پروتئین حیوانی همراه با افزایش سطح فسفات خون است كه منجر به كاهش نسبت كلسیم به فسفر شده و با واسطه هورمون پاراتورمون منجر به آ‌‌زادسازی كلسیم از استخوان ها می شود.
مصرف پروتئین در رژیم های همه چیزخوار موجب افزایش بار اسیدی می گردد كه منجر به از دست دادن استخوان و ماهیچه بدن می گردد، پروتئین های شیر و تخم مرغ كه در برخی رژیم های گیاه خواری مصرف می شوند، نیز این خاصیت را دارند. مصرف منابع منیزیم مثل دانه ها، مغز ها، حبوبات، سبزیجات سبز تیره و غلا ت آ‌‌سیاب نشده در رژیم گیاه خواری بالا ست در حالی كه میزان دریافت منیزیم در همه چیز خواران اغلب پائین است. كاهش سطح كلسیم چخذححدچحررشخ یكی ازمهم‌ترین علا ئم كمبود منیزیم است و با مكمل یاری منیزیم، وضع كلسیم بدن بهبود می یابد.
ویتامین نیز از عوامل مهم تعیین كننده چگالی استخوان است.
ساخت و فعال سازی این ویتامین با افزایش سن كاهش می یابد. كمبود این ویتامین كه در سالمندان شایع است، موجب كاهش جذب روده ای و استخوانی كلسیم می شود و دفع ادراری آ‌‌ن را افزایش می دهد. به هرحال، كمبود این ویتامین در گیاه خواران شایع است و مواجهه كافی با نور آ‌‌فتاب و یا مصرف مكمل ویتامینئ برای مبارزه با خطر پوكیاستخوان و برخی دیگر از بیماری های مزمن ضروری به نظر می رسد.
عامل دیگر تعیین كننده چگالی استخوان، نمایه توده بدن بپا است. ارتباط مثبت نمایه توده بدن با چگالی استخوانی به افزایش فشار وارد شده بر استخوان در وزن های بالا تر بدن نسبت داده می شود، به‌ویژه كه این افزایش چگالی عمدتا در نواحی مثل پا ها كه فشار وزن را متحمل می شود، دیده شده است. كاهش نمایه توده بدن در همه گروه های گیاه خوار از جمله سالمندان دیده شده است. زنان گیاه خوار باید از اثرات منفی پائین بودن وزن آ‌‌گاه شوند و روش های مناسب برای افزایش انرژی مصرفی مثل مصرف روغن های مفید از جمله روغن زیتون و آ‌‌جیل و خشكبار را در پیش بگیرند.
البته باید توجه داشت كه این مساله به هیچ وجه به معنی توصیه به چاقی و افزایش وزن نیست، بلكه تنها به معنی حفظ وزن مطلوب است.كاهش وزن شدید در گیاه خواران در سنین قبل از یائسگی موجب كاهش هورمون های جنسی و تغییر عادات ماهیانه می شود كه خطر پوكی استخوان در سنین بالا تر را افزایش می دهد.
به طور كلی هورمون های جنسی نیز عامل مهمی در تعیین چگالی استخوانی هستند كه تغییرات آ‌‌ن در گیاه خواری هنوز مورد بحث است. اگرچه كاهش وزن در گیاه خواران همان‌طور كه گفته شد موجب كاهش هورمون های جنسی است، اما افزایش مصرف فیتواستروژن ها، به‌ویژه در زنان یائسه مصرف كننده سویا، با بهبود توده استخوانی همراه است. به نظر می‌رسد اضافه كردن شیر و لبنیات به رژیم و مصرف مكمل ویتامینئ یا مواجهه كافی با نور آ‌‌فتاب در همه سالمندان، به ویژه گیاه خواران ضروری است.
برای خواندن بخش اول -گیاه خواری در سالمندان- اینجا کلیک کنید.
برای خواندن بخش دوم-گیاه خواری در سالمندان- اینجا کلیک کنید.
برای خواندن بخش چهارم- گیاه خواری در سالمندان- اینجا کلیک کنید.
