پوكی استخوان یكی از مشكلات عمده سنین بالای 65 سال است كه به مرگ و میر منجر می‌شود. این بیماری، متاسفانه در سنین پایین‌تر هم رخ می‌دهد و علت آن ریشه در نوع تغذیه و فعالیت در سنین زیر بیست سالگی دارد.
بنابراین قبل از شروع صحبت در مورد علائم و درمان این بیماری باید گفت كه تمامی نوجوانان به خصوص دختران در سنین 10 تا 20 سالگی باید تشویق به مصرف میزان مناسب لبنیات، تخم‌مرغ و پروتئین‌ها برای دریافت كلسیم كافی شوند و همچنین هر روز حداقل به مدت 20 دقیقه در معرض آفتاب مستقیم باشند تا ویتامین D لازم در بدن‌شان تولید شود و به فعالیت و ورزش تشویق شوند تا این مواد به طور مناسبی در استخوان جایگزین شود.
در مورد سنین بالاتر نیز همین موارد توصیه می‌شود تا از پیشرفت سریع پوكی استخوان جلوگیری شود، زیرا پوكی استخوان پس از سی سالگی شروع می‌شود و بعد از یائسگی (در زنان) بشدت سرعت می‌گیرد.
این مشكل در زنان لاغرتر، زنانی كه سابقه كم‌كاری تیروئید طولانی یا روماتیسم مفصلی دارند و زنانی كه داروهایی مثل كورتون، هپارین، داروی ضد صرع و.. مصرف می‌كنند و همین طور كسانی كه در كل زندگی كلسیم و ویتامین D كمتری مصرف كرده‌اند و كمتر فعالیت ورزشی داشته‌اند یا سابقه خانوادگی پوكی استخوان را دارند، بیشتر رخ می‌دهد.
زنانی كه سابقه خانوادگی شكستگی‌های خاصی مثل شكستن ستون مهره یا گردن استخوان ران یا استخوان ساعد در اثر ضربه‌های كوچك را دارند، بیشتر در معرض پوكی استخوان هستند.
در این افراد و زنان بالای 65 سال باید بررسی تراكم استخوان انجام و به دنبال آن هر دو سال براساس نظر پزشك تكرار شود. در این افراد براساس پاسخ بررسی رادیولوژیك، درمان‌های خاص شروع می‌شود؛ اما در تمامی خانم‌های بالای 40 سال چه سابقه مشكلات گفته شده را داشته باشند و چه نداشته باشند، توصیه می‌شود.
همچنین بر مصرف مواد غذایی حاوی كلسیم، از داروهای حاوی كلسیم و ویتامین D به صورت مكمل استفاده كنند.
میزان كلسیم مورد نیاز روزانه در كسانی كه هنوز یائسه نشده‌اند 500 میلی‌گرم همراه با 1000 تا 2000 واحد ویتامین دی و در كسانی كه یائسه شده‌اند، 1000 میلی‌گرم با همان مقدار ویتامین D است، البته كسانی كه بعد از یائسگی از داروهای حاوی استروژن استفاده می‌كنند، میزان كلسیم مكمل مورد نیاز همان 500 میلی‌گرم روزانه خواهد بود.
البته مصرف روزانه عادی كلسیم جایگزین این مواد نخواهد شد و این مكمل‌ها حتما باید استفاده شود. در كنار این رژیم غذایی، ورزش روزانه به مدت نیم ساعت پیاده‌روی یا ورزش‌های دیگری كه به كمر و پاها فشار نیاورد، توصیه می‌شود تا از پوكی استخوان جلوگیری شود.
متاسفانه پوكی استخوان تا زمانی كه شكستگی رخ نداده، علامتی ندارد و در آن زمان با درد پشت پا، محل شكستگی و كاهش طول قد همراه می‌شود بنابراین بررسی و درمان مناسب باید به صورت پیشگیری و قبل از شروع علائم آغاز شود.
منبع: جام جم آنلاین
