زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

از نظر بالینی این نكته اهمیت دارد كه بیماران PCO در اوایل زندگی خود در معرض خطر زیادی برای ابتلا به عدم تحمل گلوكز یا دیابت شیرین قرار دارند بنابراین غربال كردن منظم زنان چاق مبتلا به PCO از نظر عدم تحمل به گلوكز به دفعات 2-1 بار در سال پیشنهاد می‌شود و متابولیزم غیرطبیعی گلوكز با كاهش وزن بهبود می‌یابد. و ممكن است هایپرآندروژنیسم كاهش یابد و عملكرد تخمدان را حفظ كند.

تشخیص

مطالعات رادیولوژیك: روش سونوگرافی روش مفیدی برای تشخیص زودرس و پیگیری PCO است كه افزایش سایز تخمدان و مهمترین یافته میكروكیست‌های 0/8-5 درصد سانتی‌متر در هر تخمدان است هر چه كیست‌ها بیشتر باشد حجم تخمدان بیشتر و اختلالات اندوكرین و بالینی آشكارتر می‌شود.

خطرهای طولانی مدت

افرادی كه دچار عدم تخمك گذاری مزمن هستند افزایش پایدار استروژن كه توسط پروژسترون مقابله نمی‌شود خطر كارسینوم را افزایش می‌دهد. كه این ضایعات معمولا تمایز خوبی دارند و میزان درمان 90 درصد است.

بالا بودن استروژن خطر كانسر پستان را زیاد می‌كند در زنان چاق و بیمارانی كه OCP مصرف نمی‌كنند این خطر بیشتر است و همین طور خطر سرطان تخمدان 3- 2 برابر در PCO است و این هم در خانم‌هایی غیرچاق و آنهایی كه OCP مصرف نمی‌كنند خطر بیشتر است.

درمان

درمان بستگی به بیمار دارد. بعضی‌ها نیاز به OCP دارند در حالی كه سایر بیماران از القای تخمك‌گذاری سود می‌برند درمان پایدار هایپرآندروژنیسم و هیرسوتیزم را می‌توان همزمان انجام داد. با این حال در بیمارانی كه تمایل به بارداری دارند كنترل هیرسوتیزم ممكن است امكان‌پذیر نباشد.

1- كاهش وزن در بیماران چاق اولین توصیه است به طوری كه كاهش وزن در طی دوره 6 ماهه به طور چشمگیری سبب كاهش تستوسترون می‌شود. و در 75 درصد خانم‌ها سبب از سر گرفته شدن تخمك‌گذاری می‌شود.

2- قرص‌های كنتراسپتیو (OCP): این قرص‌ها از تولید استروئید در تخمدان و غده فوق كلیه می‌كاهند و در دو سوم بیماران هیرسوتیزم را كاهش می‌دهد امروزه انواعی از قرص‌های جلوگیری از حاملگی كه حاوی پروژستین‌های جدید هستند مثل (دژوسترون و دروسپیرونون) فعالیت آندروژن‌ها را به حداقل می‌رسانند.

استفاده از كنتراسپتیو به تنهایی در ردمان هیرسوتیزم در زنان مبتلا به PCO ممكن است غیرموثر باشد (كمتر از 10درصد) در این بیماران مقاومت به انسولین نیز به علت استفاده از این داروها تشدید می‌شود.

3- دپومدروكسی پروژسترون و یا مدروكسی پروژسترون استات به طور موفقیت آمیزی برای درمان هیرسوتیزم مورد استفاده قرار می‌گیرد كه 150 میلی‌گرم هر سه ماه دپومدوركسی  پروژسترون و یا 40- 20 میلی‌گرم مدروكسی پروژسترون استات خوراكی 95 درصد باعث كاهش رشد مو می‌شود.

4- GnRH agonist كه تولید استروئید را از تخمدان سركوب می‌كند لوپرولید استات عضلانی هر 28 روز هیرسوتیزم را درمان می‌كند اضافه كردن contraceptive یا استروژن به GnRH مانع تحلیل رفتن استخوان و سایر عوارض گر گرفتگی و آتروفی دستگاه تناسلی می‌شود.

5- دگزامتازون برای درمان PCO هایی كه دچار هایپروآندروژنیسم فوق كلیوی یا مخلوطی از آن با تخمدان هستند استفاده می‌شود.

كتوكونازول با دوز پایین 200 میلی‌گرم در روز غلظت آندروستندیون و تستوسترون آزاد را كم می‌كند.

اسپیرونولاكتون

نوعی دیورتیك حفظ كننده پتاسیم است اگرچه باعث كاهش تستوسترون و آزاد كل می‌شود. سرعت رشد خطی روزانه موهای جنسی و قطر تنه را كاهش می‌دهد. 100- 25 میلی‌گرم دوبار در روز حداكثر تأثیر را دارد در فاصله 6- 3 ماه، 12- 9 ماه بعد از اسپیرونولاكتون می‌توان الكترولیز كرد. شایع‌ترین عارضه بی‌نظمی قاعدگی است كه در 50 درصد بیماران با دوز 200 میلی‌گرم دیده می‌شود.

سیپروترون استات

دارای خاصیت آنتی آندروژن قوی است كه در موارد شدید هیرسوتیزم و آكنه استفاده می‌شود. استفاده همزمان این دارو با استروژن مؤثرتر است.استفاده از  RESECTION گوه‌ای و یا الكتروكوتری تخمدان با لاپاراسكوپ كه در بیماران مقاوم به كلویید (كلومیفن) برای درمان نازایی استفاده می‌شود كه با استفاده از سوزن‌های 8 میلی‌متری 15- 10 منفذ در تخمدان ایجاد می‌كنیم كه در 73 درصد بیماران تخمك‌گذاری خود به خود رخ میدهد.

متفورمین (گلوكوفاژ)

كه با استفاده از دوز 500 میلی‌گرم سه بار در روز هیپراندروژنیسم را به نحو چشمگیری بهبود می‌دهد.الكترولیز و لیزر تنها روش دائمی در از بین بردن موهای زائد می‌باشد.

برای خواندن بخش اول- سندرم تخمدان  پلی كیستیك- اینجا کلیک کنید.