تحریریه زندگی آنلاین : در این شرایط، نقد و بررسی وضعیت زنان ایرانی و آسیبشناسی مدیریت مسائل زنان، از نگاه خود آنها که در میدانهای واقعی و مبارزه با مشکلات حضور دارند، برداشتی منطقی به دست میدهد و از مسئولان سطوح مختلف نظام هم انتظار میرود به این مطالبات و راهحلها توجه کرده و آنها را در دستور کار خود قرار دهند.
دفتر پژوهش ایرنا در این راستا، به گفتوگو با نخبگان زن وزنان موفق پرداخته و به تبیین روایت واقعی از زنان ایران، بیان مطالبات آنان و تجارب آنها در رویارویی با مشکلات میپردازد، در حال حاضر به سراغ دکتر سیده «فاطمه مقیمی» عضو هیات رئیسه اتاق بازرگانی تهران رفتیم که مدیرعاملی یک شرکت حملونقل بینالمللی را بر عهده دارد.
عضو هیات رئیسه اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تهران، میگوید: یکی از مهمترین مسائل جامعه زنان در عرصههای اقتصادی، باور نداشتن حضور زنان در مجموعههای اقتصادی است؛ علاوه براین، همیشه ممنوعیتهای غیرقانونی اما عرفی حاکم بوده است.
جمهوری اسلامی ایران از بدو تأسیس، رویکرد متفاوتی در موضوع زنان داشته که هرچند در مواردی موردانتقاد بوده اما درعینحال زنان کشور در دهه گذشته، موفقیتهای پرشماری نیز در عرصههای مختلف علمی، اجتماعی، هنری، اقتصادی و.. داشتهاند. بااینوجود همچنان زنان مطالبات برآورده نشدهای دارند که کمتوجهی به آنها از یکسو سبب نارضایتی جامعه زنان و از سوی دیگر بهانه تخطئه نظام از سوی رسانههای مخالف و خارجنشینان میشود.
بیشتربخوانید:
دکتر فاطمه اسکویی مطرح کرد : تاثیر فن آوریها در شکلگیری مطالبات زنان
ضرورت ایجاد تشکلهای اقتصادی زنان
_ مطالبات زنان ایرانی چگونه باید انجام شود و چه کسانی باید عهدهدار آن باشند؟
ما یا جامعه، زنان را بهصورت کلی و عام در نظر میگیریم یا جامعه زنانِ اقتصادی را در نظر میگیریم؛ اگر بخواهم دیدگاه خود را بهعنوان مجموعه زنان فعال اقتصادی در نظر بگیرم، میگویم در چنین شرایطی درصورتیکه مطالبه و طرحی را در نظر بگیریم باید نقطه نظرات تشکلهای اقتصادی زنان را بشنویم؛ باید میزگردی تشکیل دهیم که از مجموعه آن بتوان شروع یک برنامهنویسی و پیدا کردن راهکار مربوط به مطالبات زنان را استخراج یا بهصورت یک چارچوب آن را تدوین یا قوانین و مقررات را بر اساس خواستههای آنها منطبق کرد.
پرسشم این است که در این ۴۳ سال آیا واقعاً دولت از رشد حضور زنان در بنگاههای اقتصادی بهعنوان تشکلهای اقتصادی، حمایت کرده است؟
هر جا صحبت از حضور زنان بوده، یا صحبتهای فمینیستی مطرحشده یا بحثهای اقتصادی زنان را به مقایسه با مسئولیتهای دیگری همچون خانه و خانوادهشان در نظر گرفتهاند و هیچگاه بهعنوان یک انسان و شخص، به آنها نگاه نشده است. پس هر زمان آمدید و اجازه دادید بنگاههای اقتصادی در چارچوب کارشان، تشکلهای اقتصادی زنان را شکل دهند، میتوانیم بگوییم طرح مطالبات زنان چگونه است.
بیشتربخوانید:
منصوره اتحادیه : ساختاری پیش نیاز چالش های زنان
تدوین قوانین بدون نگاه جنسیتی
مشکلات و دشواریهای اصلی زنان ایرانی در عرصههای مختلف، بهویژه حوزه فعالیت شما چه بوده و چگونه باید با آنها مواجه شد؟
عرصههای مختلف، مشکلات خاص خود رادارند؛ در عرصه کاری من، درباره حضور زنان در عرصه اقتصاد تجاری یا بحثهای حملونقلی، مهمترین مشکل، باور نداشتن به حضور زنان در این مجموعهها بوده است؛ در کنار آن، همیشه به ممنوعیتهای غیرقانونی اما عُرفی حاکمیت توجه شده است؛ به نظرم بسیاری از قوانین باید بدون نگاه جنسیتی تدوین میشد و تدوین شود.
اکنون متولیان امر در شروع یک موضوع، به این مسئله میپردازند که طرف، زن است یا مرد؟ بعد میآیند روی آن شاخصههای اولیه که بهعنوان قانون گذاشتهشده، نگاه میکنند. این نگاه باید تغییر کند و فکر میکنم فرصت این تغییر رسیده که واقعاً به این جریان توجه ویژهای داشته باشیم.
نقدهای اصلی شما به سیاستهای جمهوری اسلامی در حوزه مسائل زنان چیست و چه پیشنهادهایی برای اصلاح آنها دارید؟
همیشه به زنان بهعنوان جنس دوم نگاه شده نه بهعنوان یک نفر از آحاد جامعه که حق حضور دارد؛ حق حضور در مسائلی که اظهارنظر کند؛ مشارکتهای اقتصادی و اجتماعی؛ همیشه این جنس با جنس مرد تفکیکشده؛ یعنی نگاه اینگونه بوده که ابتدا زنان و مردان را تفکیک کردهاند و بعدازآن، برای مردان یک دسته مقررات و برای زنان مقررات دیگری تعریف کردهاند.
مگر مشکلاتی که ما در جامعه داریم، نمیتواند بدون نگاه تفکیک جنسیتی مشکلات یکسانی باشد؟ پس چرا نمیآییم به این مسائل نگاهی جامع داشته باشیم و حرفها را بشنویم تا امروز ادعاهای خاص مطرح نشود؟
زنان هم مانند مردان حق حیات، رشد و کار کردن در اجتماع رادارند؛ اینها را یکسانسازی کرده و بهعنوان یکی از جامعه به آنها نگاه کنیم؛ این، حقوق یکسانی خواهد بود که درنتیجه، باروری یک جامعه را به دنبال خواهد داشت.
بیشتربخوانید:
نگاه ابزاری به بانوان ممنوع!
سنگاندازی زنان در برابر زنان
زنان ایرانی همانند شما، در چهار دهه اخیر توفیقهای زیادی داشتهاند. منشأ این موفقیتها چه بوده و چگونه باید آنها را تقویت و در جامعه نهادینه کرد؟
(دلیل موفقیت) شاید پایداری و سماجت من بوده؛ میگویم سماجت بهترین مسئله است که داشتم و توانستم بمانم؛ خیلیها بهتر از من میتوانستند اثرگذار باشند اما شاید پیگیری و سماجت را نداشتند. موفقیتی که امروز بهعنوان فردی از جامعه زنان به دست آوردهام، فقط به دلیل تلاش و پیگیریهایم بوده، فشارهایی که متحمل شدم و توانستم حضورداشته باشم. البته این نکته را هم توجه داشته باشید که همه این مسائل و سنگاندازیها فقط از جامعه مردان به وجود نیامده؛ متأسفانه زنان ما هم گاهی در جامعه شرایطی ایجاد میکنند و خود مدعی متوقف و بازدارندگی حرکت زنان هستند؛ همه اینها برمیگردد به نزدیک شدن تفکرشان به تفکر حاکمیت.
این زنان تصور میکنند اگر اینگونه رفتار کنند، شاید موقعیت خود را تثبیت کنند، درصورتیکه همه اینها سبب میشود نهفقط همجنسان آنها رشد نکند بلکه بهطورکلی، ۵۰ درصد از جامعه سرخورده شود؛ گاهی این سرخوردگیها بهصورت دیگری تأثیر خود را در جامعه نشان میدهد که ضرر آن بسیار بدتر از این است که اگر به او فرصت میدادند خودش، جامعهاش، باور و توانمندیاش را پیدا میکرد و میتوانست به رشد کشور کمک کند.