ملیحه احمدبیگی - طراح و مبتکر طب دکوراسیون
تحریریه زندگی آنلاین : گبه یکی از انواع زیراندازها که به آن قالیچه خرسک هم میگویند فرشی است از جنس قالی که معمولاً در اندازه کوچک توسط عشایر لر و قشقایی بافته میشود.
خصوصیات گبه:
گبه پرزهای بلند دارد.
دارای خوابی بلند و بهصورت درشت بافت است.
در بافت آن شمار پود بیشتری به کار میرود تا تأثیر چشمگیری بر نرمی گبه بگذارد.
تعداد پود برخی از گبهها گاهی از سه تا هشت پود در هر رج و بلندی پرزها گاهی تا یک سانتیمتر هم میرسد.
در ابتدا بهعنوان زیراندازی در نظر میگرفتند که مانع نفوذ سرمای زمین به کف اتاق میشد.
مهمترین طرحی که در میان عشایر بافته شده نقش شیر میباشد که تنها نقش مشترک بین بافندگان مناطق مختلف بوده است.
بیشتربخوانید:
با معماری شگفت انگیز سی و سه پل بیشتر آشنا شوید
نکته:
سعی نکنید خود را از روشنایی روز و آفتاب مستقیم محروم کنید حتی دقایقی از طول روز را نیز پردهها را کاملاً کنار بکشید و پنجرهها را باز کنید تا هم هوای خانه را از آلودگیها بزدایید هم انرژی لذتبخش خورشید را به خانههایتان هدیه دهید.
وزن گبه بهطور متوسط در هر متر مربع ۳ کیلوگرم میباشد.
تعداد طرحهایی که در گبه مورد استفاده قرار میگیرد بهطور دقیق در دسترس نیست اما میتوان آنها را در 9 دسته زیر قرار داد:
1- طرح کف ساده
2- طرح راه راه
3- طرح خانه درهم
4- طرح حوض گبه
5- طرح گل گبه
6- طرح درخت
7- طرح شیر
8- طرح ایلیاتی
9- طرح خشتی یا قابی شکل
هر یک از این طرحها از قوانین خاصی پیروی میکنند و بر اساس طرحی که دارند نامگذاری شدهاند.
قطعاً هر هنری برای پیشرفت و ارتقا بنا به نوع تغییرش گاهی بهای گزافی را پرداخت میکند اما در مورد گبه بیشترین آسیبی که به سنت بافت آن وارد شده رنگ و طرح آن است!
چرا که ریشه اصلی بافت گبه که همان مواد اولیه فراوان و در دسترس بود هنوز حفظ شده است.
گبه در ابتدا خود رنگ بوده به این معنی که اصالت رنگ خود پشم گوسفندان نیز بدونه تغییر حفظ میشد به همین خاطر رنگ آن در سه رنگ: سیاه سفید و خاکستری خلاصه میشده است.
بیشتربخوانید:
نتیجه پژوهشهای برخی از محققان نشان میداد که حال و احوالات زنان و یا اندکی از مردان در طرح و رنگ بافت گبه تأثیر بسزایی داشته است...
بدینصورت که اگر خلقوخوی شاد و مفرحی داشتند و یا به هر دلیلی روزهای نیکی را پشت سر میگذاشتند در طرح گبه رنگ سفید بیشتری مورد استفاده قرار میگرفت و همینطور بلعکس اگر بافنده احوالات ناخوشایندی چون بیماری، غم و شکست داشت رنگ تیره در آن بیداد میکرد. بهطور کلی پروسه بافت گبه خاص و منحصربهفرد بود از نخریسی تا انتخاب طرح و رنگ و حتی بافنده و هنرمند آن...
اما همانطور که قبلاً هم عرض کردم هر هنری با گذر زمان دستخوش تحولاتی میگردد گبه نیز از این امر مستثنا نبود و شرایط حضورش در جامعه شهرنشینی و افزایش مصرفکنندگان تاریخ رنسانسش را به نگارش درآورد...
بافندگان و نسل جوان گبه ذوق و شوق زندگی را با کمک گرفتن از رنگهای گیاهی و طبیعی، پشم گوسفندان را رونق بخشیدند تا این زیرانداز کوچک دوستداشتنی تولدی دوباره را تجربه کند.
استفاده از میز و صندلی در طراحی دکوراسیون تراس
با بیشتر شناخته شدن گبه بر جمعیت خواهانش افزوده شد و برای آنکه بتوانند پاسخگوی سفارشات باشند ابزارهای ساده پشمریسی دستی به فراموشی سپرده شدند و جایشان را ماشینهای اتوماتیک ریسندگی تصاحب کردند.
رنگهای طبیعی نیز کمتر مورد استفاده قرار گرفتند و به خاطر تنوع بالای رنگهای شیمیایی کنار گذاشته شدند.
نگهداری و حفاظت گبه نیز خود بحثی مفصل دارد.
جوندهای همچون موش و حشراتی مانند بید، موریانه و سوسک از عوامل طبیعی خطرساز برای آسیبرسانی به گبه است.
هرگز نباید گبه را در محیطهای تاریک و مرطوب قرار داد زیرا شرایط لازم برای پوسیدگی و صدمه زدن به گبه را فراهم میآورد.
از طرفی نور مستقیم خورشید بر گبه سبب رنگپریدگی آن میگردد.
برای حفاظت از رطوبتهای احتمالی بهتر است برای پوشش کف ساختمان ابتدا از موکت و بعد روی آن از گبه بهره ببرید.
و برای جلوگیری از آسیب نور خورشید بهتر است از پنجرههایی که در طول روز آفتاب را به خانهها هدیه میدهند دور کنید.
بیشتر بخوانید:
چرا باید به تماشای موزه ها برویم؟