تحریریه بهار زندگی
اعلام عید قربان از سوی پیامبر اسلام همانند همه احكام و موضوعات فقهی دارای فلسفه و حكمت عمیق و خاصی است یعنی همان‌گونه كه برای دیگر عبادات و آداب می‌توان حكمت و علت خاصی را در نظر گرفت از این عید می‌توان فوائد و آثار ویژه‌ای را استنباط كرد، در بررسی‌های فراوانی كه درباره موضوعات اسلامی و دینی انجام شده هر یك از علما با نگرش خاصی به آن پرداخته‌اند، گذشته از نگاه سنت‌مدارانه و تكلیف‌گرایانه كه تنها جنبه عبادی و تكلیفی را مدنظر داشته‌اند امروز كه هر پدیده و مسأله‌ای را بدون تحقیق و دلیل نمی‌توان پذیرفت توجه به بعد تعقلی موضوعات می‌تواند در پذیرش آنها كارگر افتد، پس در آستانه عید قربان از خود بپرسیم عید در نظام دینی ما چه جایگاهی دارد؟ چرا در اسلام این عید مشخص شده؟
چرا پیامبر(ص) در طول سال و به مناسبت‌های مختلف جشن می‌گرفت و مردم را جمع می‌كرد و برایشان خطبه می‌خواند، آنها را به تجمع و محبت و احسان و نیكوكاری دعوت می‌كرد.
انسان در حركت تكاملی خود نیاز به تحول و تطور دارد و پیشرفت و چیره شدن بر مشكلات و رسیدن به هدف مایه امیدوار شدن و شاد شدن است.
در انسان‌سازی و خودسازی و پرورش روحی و روانی كه مهم‌ترین مایه سعادت و خوشبختی جامعه هم در این آموزش‌ها و روندها صورت می‌گیرد، بنابراین زنده نگه‌داشتن نمادها كه همیشه در مقابل دیدگان ما مجسم می‌شود تا در این حركت دچار ركود و توقف نشویم بنابراین در قربان و قربانی كردن می‌توان حیوان آز، خودپرستی، منفعت‌طلبی، قدرت‌طلبی، رذائل اخلاقی را به پای خصائل و كمالات اخلاقی قربانی كرد، نفس‌اماره و مصلحت‌طلب و ستیزه‌جو و خشونت‌طلب را در پای عقلانیت و كمالات انسانی فدا كرد، باید در این عید به خود بازگشت، باید شادی‌ها را تقسیم كرد باید از تفرقه و اختلاف دوری كرد و در تقرب و قربت به خداوند به همه بزرگان بشریت از ابراهیم(ع) در توحید از موسی در مبارزه با فرعون از عیسی در مدارا و از محمد(ص) در انسان‌دوستی و از امام حسین در راه رهایی بشریت، تأسی جست.
امروز باید اهداف اصلی عبادات را تبیین كرد، فوائد و ویژگی‌های آنها را برای نسل جوان توضیح داد، ما رشته‌ها و ابزارهای زیادی برای ایجاد محبت و وحدت و شادی و بهزیستی در خود دین داریم، تلاش كنیم سنت گذشتگان را در صفا و صمیمیت و در ایثار و از خودگذشتگی به خاطر دیگران احیا كنیم از این قربانی‌ها و عیدها به‌طور كامل بهره بگیریم چهره رحمانی دین را به دیگران بنمایانیم و رنگ‌های عبوسیت و خمودگی را از چهره دین بزدائیم و شاید فلسفه عید و شادی كردن در آن تحول انسانی و فراموش كردن گذشته و انتخاب مسیری جدید و رو به آینده است كه این هم جز با امید و مسرت و بهره‌گیری و عبرت از گذشتگان ممكن نیست.
پس بیایید در روز عید قربان رسم دیرین اسلامی را كه احوال‌پرسی و عبادت و تجدید دیدار و حلالیت‌طلبی است زنده كنیم و با بازدید از نزدیكان و خویشاوندان و دوستان و بیماران و معلولان عید را همگانی كنیم و با بخشیدن مقداری از اموالمان شادی‌ها را تقسیم كنیم.
