زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

دکتر سید مرتضی صفوی؛ متخصص تغذیه، دانشیار گروه تغذیه بالینی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، مدیر عامل شهرک سلامت اصفهان

تغذیه بیماران به‌خصوص در افرادی كه در بخش‌های سوختگی، بخش‌های مراقبت‌های ویژه، و نوزادان هستند اهمیت زیادی دارد و تائیر مستقیم بر كاهش زمان بستری و بهبود بیماران دارد.

بنابراین دستور‌العمل‌های تغذیه بیماران در حال حاضر وجود دارد كه بر اساس آن باید نوع غذای مورد نیاز هر بیمار مشخص شود.

آیا نوع تغذیه و مواد غذایی بر بهبود بیماران تأثیر مستقیم دارد؟

كمبود مواد غذایی مورد نیاز، تأثیر مستقیمی بر درمان بیماری دارد به‌عنوان مثال یك بیمار عفونی یا فردی كه دچار سوختگی شده است برای ترمیم بافت‌های از بین رفته نیاز شدیدی به مواد غذایی دارای پروتئین بالا دارد یا بیماری كه دچار فشار خون است نباید غذای پر نمك مصرف كند و دیابتی‌ها مواد قندی نباید مصرف كنند.

مصرف غذا در مورد بیماران بستری شده در بخش‌های مراقبت‌های ویژه نیز از اهمیت زیادی برخوردار است. تغذیه صحیح در بهبود بیماران تأثیر زیادی دارد و  افراد بیمار به مواد غذایی خاصی بیشتر نیاز دارند.

مصرف روی یا  زینك موجب تسریع بهبود زخم‌ها می‌شود.

افرادی كه شیمی درمانی و پرتو درمانی می‌شوند با تغذیه صحیح سریع‌تر بهبودی پیدا می‌كنند و توصیه كلی ما برای این افراد این است كه از مواد غذایی پر كالری به خصوص پروتئین بیشتر مصرف كنند و مواد غذایی مانند شیر، خامه، پنیر و تخم مرغ آپ پز در رژیم غذایی خود داشته باشند و گاهی به این بیماران توصیه می‌شود كه از مواد غذایی پر فیبر مصرف نكنند به دلیل اینكه ممكن است موجب بروز اسهال و سوزش معده شود.

در خصوص بیمارانی كه عمل جراحی می‌شوند باید گفت: بیمارانی كه عمل جراحی می‌شوند مسلماً چند روز و گاهی یك هفته یا بیشتر در بیمارستان بستری هستند و در این مدت از نظر غذایی زیر نظر پزشك، متخصصان تغذیه و پرستاران مراقبت می‌شوند زمانی كه این بیماران به منزل منتقل می‌شوند باید در مورد تغذیه آنها اطرافیان یا خود بیمار دستورات پزشك یا متخصصان تغذیه را اجرا كنند.

نوع رژیم غذایی این بیماران در منزل باید ادامه رژیم غذایی در بیمارستان باشد و همراه با روند بهبود لازم است رژیم غذایی بیمار نیز تغییر كند و از رژیم‌های غذایی كامل‌تر استفاده كند. 

چرا تغذیه بیماران در بیمارستان مهم است؟

در طول بیماری اتفاقات زیادی رخ می‌‌دهد از جمله:

-جذب مواد مغذی مختل می‌‌شود،

- نیاز به مواد مغذی افزایش می‌‌یابد،

- بی‌اشتهایی سبب کاهش دریافت بیمار علیرغم افزایش نیاز می‌شود.