خطر 3: محصولات اصلاحشده ژنتیكی
در نظرسنجیها بیشتر مصرفكنندگان میگویند كه تمایلی به مصرف محصولاتی كه به لحاظ ژنتیكی اصلاح شدهاند، ندارند؛ ولی واقعیت این است كه اكثریت ما در حال حاضر، این محصولات را مصرف میكنیم. طبق آمار FDA بیش از 75 درصد مواد غذایی فرآوری شده در ایالت متحده از این نوع مواد غذایی تهیه میشوند؛
چرا كه برای تطبیق محصولات كشاورزی با سموم علفكش و حشرهكشهای مختلف تغییراتی روی DNA این محصولات صورت میگیرد و اصلاح ژنتیكی در میان محصولات غذیی اصلی، دانههای سویا، ذرت و ... بسیار دیده میشود.
خطر 4: آفتكشها
متأسفانه، مواد شیمیایی كه برای كشتن حشرات و علفهای هرز استفاده میشود، اغلب در میوهها و سبزیجات باقی میمانند و حتماً متعجب میشوید اگر بگوییم حتی پس از آنكه میوه و سبزیجات شسته میشوند، ممكن است بیش از 10 ماده شیمیایی مختلف روی آنها وجود داشته باشد.
در سال 2008 چندین نوع مختلف از هلوهای داخلی و خارجی را تحلیل و تجزیه كردند و بیش از 51 نوع ماده شیمیایی مختلف را روی آنها یافتند. اگر عادت به خوردن سیب، گلابی و توتفرنگی دارید و آنها را در یك روز با یكدیگر میل میكنید، به گفته ریچارد ویلز، مدیر اجرایی مركز زیست محیطی آمریكا، بیش از 10 تا 20 ماده شیمیایی مختلف وارد بدن شما میشود. اگرچه پژوهشگران بر این باورند كه نوروتوكسینهای روی میوهها و سبزیجات آنقدر ناچیزند كه نمیتوانند سلامت فرد را تهدید كنند، ولی مطالعهای در سال گذشته انجام شد كه نشان داد افرادی كه در 500 متری زمینهای كشاورزی و قارچكشها و آفتكشها زندگی میكنند، به نسبت سایرین 75 درصد خطرابتلا به بیماری پاركینسون در آنان بیشتر است.
دكتر آسابرادمن، از دانشكده بهداشت عمومی كالیفرنیا معتقد است كه این مواد شیمیایی برای سلامت زنان باردار و كودكان خطرناكتر است. اگرچه ممكن است مواد سمی موجود بر روی میوهها و سبزیجات تهدید جدی برای سلامت بزرگسالان نباشد، ولی برای جنین كه مغز او در حال شكلگیری است و غدد درونریز و كامل اندامهای او بسیار حساس هستند، واقعاً خطرناك است.
مطالعهای در فوریه 2009 نشان داد، كودكانی كه در خانههایی زندگی میكنند كه برای حذف موریانه، كك، مورچه، سوسك و .. از آفتكش استفاده میشود دو برابر بیشتر در معرض ابتلا به سرطان مغز قرار دارد. بهترین روش برای كاهش مضرات آفتكشها، استفاده ازمیوهها و سبزیجات طبیعی است كه بدون آفتكشهای شیمیایی و حشرهكشها، رشد كردهاند.
خطر 5: مزارع پرورش ماهی
ماهی قزل آلایی كه دیشب خوردهاید به احتمال زیاد از استخرهای بزرگ پرورش ماهی گرفته شده است، نه از اقیانوسها؛ چرا كه امروزه بیش از 50 درصد غذاهای دریایی جهان از مزارع پرورش ماهی تأمین میشوند. تولید ماهی پرورشی بین سالهای 1995 تا 2007 سه برابر شده است.
از آنجایی كه پرورشدهندگان ماهی اغلب از آنتیبیوتیكها برای كنترل بیماری آنها و از آفتكشها برای از بین بردن انگلها و قارچها استفاده میكنند، ماهیهای پرورشی معمولاً حاوی سطوح بالایی از باقیماندههای ناسالم هستند. در صورتی كه از محصولات دریایی وارداتی استفاده میكنید، بیشتر دقت كنید؛
چرا كه FDA اعلام كرده است در اوایل سال 2009 چندین شركت بزرگ تولیدكننده آمریكایی برای پرورش ماهیان خود از دو ماده خطرناك (آنتیبیوتیك flumeaune و اسید onelinic) استفاده میكردند كه مصرف این داروها توسط FDA ممنوع شده است. اگرچه شواهدی وجود دارد كه برخی از تولیدكنندگان ماهی قزل آلا در كانادا، نروژ و اسكاتلند نیز هنوز از این داروها استفاده میكنند. تمامی این خطرها مواد غذایی ایمن را به غذاهای ناسالم تبدیل میكند، بنابراین در هنگام خرید حتی محصولات غذایی به ظاهر سالم نیز دقت كنید.
برای خواندن بخش اول - چگونه غذاهای سالم به غذاهای ناسالم تبدیل میشوند؟ - اینجا کلیک کنید.