وی در ادامه، توصیه‌هایی در مورد ورزش دیابتی‌ها كرد و اظهار داشت: «از آنجا که در مبتلایان به دیابت نوع یک، افت قند خون عارضه ای شایع می‌باشد، انجام برخی ورزش‌ها نظیر موتورسواری، اتومبیل رانی و قایق رانی تک نفره برای آنها توصیه نمی شود.
همچنین هنگام انجام برخی ورزش‌ها نظیر موج سواری که خطر غرق شدگی در آن مطرح می‌باشد نیز بهتر است فردی که قادر به تشخیص و درمان افت قند خون است، با ورزشکار همراه باشد. پایش منظم قند خون در ورزشکاران مبتلا به دیابت الزامی است، زیرا برای این ورزشکاران به ویژه در مواردی که تحت درمان با انسولین می‌باشند، اطلاع از پاسخ‌های فیزیولوژیک بدن به ورزش طی تمرین و رقابت الزامی است.
همان طور که ذکر شد، مهم‌ترین چالش در مورد انجام فعالیت‌های ورزشی در مبتلایان به دیابت، حفظ قند خون در محدوده مطلوب می‌باشد. بر این اساس در مواردی که قند خون فرد کمتر از 100 میلی گرم در دسی لیتر است، برای پیشگیری از هیپوگلیسمی (کاهش قند خون)، نیاز به تجویز کربوهیدرات اضافی در طی ورزش می‌باشد.
از طرف دیگر، در مواردی که سطح قند خون بیش از 250 میلی گرم در دسی لیتر می‌باشد، به دلیل احتمال بروز کتوز، پرهیز از هر گونه فعالیت ورزشی توصیه می‌شود».
دكتر حضوری با تاكید بر اینكه فعالیت‌های ورزشی هوازی موجب افزایش حساسیت به انسولین می‌گردند، گفت: «این تاثیر برای دوره زمانی 15-12 ساعت باقی خواهد ماند و با تمرینات ورزشی منظم، این دوره زمانی حفظ می‌شود و ارتقای حساسیت به انسولین، برای مدت طولانی تر ادامه می‌یابد.
در صورت تغییرات غلظت انسولین در طی ورزش، تغییرات متابولیسمی وسیعی پدید می‌آید. هیپر انسولینمی (افزایش انسولین خون) ممکن است با بروز افت قند خون همراه شود، در حالی که کاهش انسولین خون با افزایش هورمون‌هایی نظیر گلوکاگن، کاتکولامین‌ها و کورتیزول همراه است.
وجود مقادیر زیاد انسولین در خون از بسیج و به کارگیری چربی‌ها طی ورزش جلوگیری می‌نماید که این امر موجب افزایش وابستگی فعالیت ورزشی به منابع کربوهیدراتی نظیر گلیکوژن عضلانی می‌گردد.
البته روش و محل تجویز انسولین نیز همانند میزان تجویزی آن بر آزادسازی این هورمون به درون مایعات بدن تاثیرگذار می‌باشد، به عنوان مثال تزریق در عضله پا موجب افزایش سرعت جذب در طی ورزش گردیده و ممکن است به پیدایش هیپر انسولینمی در طی ورزش منجر گردد. همچنین روش تزریق زیر جلدی به روش تزریق عضلانی انسولین ترجیح داده می‌شود».
دكتر محمد حسین صالحی سورمقی، استاد دانشكده داروسازی دانشگاه تهران هم درباره داروهای گیاهی موثر در درمان بیماری دیابت گفت: شنبلیله گیاهی است با نام علمی Trigonella Foenum از خانواده نخود كه از برگ تازه آن به عنوان معطركننده مواد غذایی و یا از خشك آن در غذاها و ادویه‌جات استفاده می‌شود. دانه‌های شنبلیله كه به صورت چند وجهی و كوچك و به رنگ زرد متمایل به نارنجی می‌باشند، دارای خاصیت كاهش قند می‌باشند.
برای استفاده باید این دانه‌ها را آسیاب و پودر نمود، چون بسیار سفت و سخت می‌باشند. از پودر آن می‌توان هر روز تا 6 گرم (یك قاشق مرباخوری پر) استفاده نمود.
پودر دانه‌ها تلخ است، بنابراین می‌توان آن را به صورت مستقیم بر روی غذا ریخت. همچنین می‌توان یك لیوان آب بر روی آن ریخت و 5 دقیقه جوشانید و سپس صاف كرد و مصرف نمود.
گیاه Galega Officinalis هم یكی دیگر از این گیاهان دارویی است. مصرف این گیاه كه در سال‌های اخیر جهت كاهش قندخون در دیابت نوع دوم مورد تحقیق قرار گرفته است، در سال‌های اخیر به صورت فرآورده‌های دارویی صنعتی به بازار عرضه شده است. جدیدا در ایران قرصی به نام گالگا (Galega) به صورت صنعتی از این گیاه تهیه شده و در داروخانه‌ها موجود می‌باشد كه دستور مصرف آن در راهنمای دارو ارائه شده است.
گیاه سیر و پیاز هم دارای خاصیت كاهش قندخون می‌باشند. البته سیر از این نظر قوی‌تر از پیاز است. در سال های اخیر از سیر، قرص و كپسول‌هایی تهیه شده كه در داروخانه‌ها عرضه می‌شوند. روزانه می‌توان 1 تا 3 عدد از آنها را مصرف نمود. سیر خواص دیگری از جمله كاهش چربی و كلسترول، كاهش فشارخون و كاهش چسبندگی پلاكت‌ها (رقیق نمودن خون) را داراست».
وی افزود: «گیاهان دیگری كه دارای خاصیت كاهش قندخون می‌باشند و می‌توانند به طور دایم در رژیم غذایی مصرف شوند، عبارتند از: هویج، گشنیز و به خصوص دانه آن، گزنه، كنگرفرنگی، گردو، كرفس، كدوتنبل، زیتون، جو و یونجه.
لازم به توضیح است كه كنترل قندخون بسیار با اهمیت است و در غیر این صورت فرد را در طولانی مدت با مشكلات زیادی روبرو می‌كند، لذا این بیماران باید مرتبا به پزشك مراجعه كنند و از وضعیت خود آگاه باشند.
نكته با اهمیت این است كه قندخون بالا را اصولا نمی‌توان با داروهای گیاهی به حد طبیعی رسانید و حتما باید با رعایت رژیم غذایی، تحرك زیاد، كاهش استرس، تشویش و اضطراب و مصرف داروهای مناسب (شیمیایی یا گیاهی) آن را كنترل نمود.
از داروهای گیاهی می‌توان جهت كاهش قندخون پایین و متوسط استفاده نمود و در قندخون‌های بالا احتیاج به داروهای شیمیایی است و داروهای گیاهی را می‌توان به عنوان كمكی در این مواقع استفاده نمود. به هر حال افراد دارای قندخون حتما باید با پزشك در تماس باشند».
برای خواندن بخش اول- همه چیز درباره دیابت- اینجا کلیک کنید.
برای خواندن بخش دوم- همه چیز درباره دیابت- اینجا کلیک کنید.
برای خواندن بخش سوم- همه چیز درباره دیابت- اینجا کلیک کنید.
