معمولا در قدیم افراد پس از فارغ شدن از مراحل شستشوی بدن و دلک (ماساژ دلاک) و پوشیدن لباس یا کشیدن پارچه یا حوله بر بدن، یعنی وقتی بدن و حالت آن کمی آرام گرفته و خنک می‌شد، اقدام به نوشیدن آشامیدنی متناسب با مزاج و فصل (شربت یا آب زرشک، انار، آلبالو، آبلیمو، به لیمو، عسل یا سکنجبین) و یا خوردن خوردنی‌های سبک مانند کمی نان و پنیر تازه و سبزی و گردو یا تنقلاتی مانند مغز بادام و پسته و کشمش و نخودچی می‌نمودند.
عوارض خوردن و آشامیدن در حمام و یا وارد شدن به حمام با شكم پر
یك عارضه اصلی، این است كه هضم مختل شده، لذا غذا خوب هضم نمی‌شود و سریع‌تر از حالت عادی و زودتر از موعد از معده و روده عبور کرده و جذب شده، به كبد رسیده و به اخلاط تبدیل می‌شود. بنابراین خونی كه از این غذا حاصل می‌شود، حاوی مواد (اخلاط) نارس و ناپخته (خوب هضم نشده) است كه خاصیت غذایی كمی دارد و بیشتر شامل مواد زائد دفعی بوده، لذا در بدن و لابلای بافت‌ها می‌ماند، به جای اینكه به مصرف اعضا و سلول‌ها برسد.
به همین خاطر علی رغم این که غذا خورده می‌شود، به سلول‌ها قوا و انرژی کافی نرسیده و شخص دچار ضعف شدید قوای بدن، افت فرآیندهای ذهنی و فكری، کاهش و نقص عملکرد اعضا شامل قلب، ریه، مغز، کبد، عضلات، پوست، موها و ... می‌شود.
از طرف دیگر، مواد ناپخته حاصل از هضم در بدن جمع می‌شوند و موجب پف‌كردگی و افزایش وزن شخص شده، به دنبال تجمع در عروق منجر به انسداد نسبی یا کامل آنها گردیده و به این ترتیب، برای بروز سكته زمینه‌سازی می شود. این که شنیده یا دیده می شود شخصی در حمام یا استخر سکته کرد می تواند به دلیل رعایت نکردن همین تدبیرها باشد.
بنابراین باید فاصله زمانی حدود 2 تا 3 ساعت (بسته به سبکی یا سنگینی غذای مصرف شده) بین زمان غذاخوردن و استحمام وجود داشته باشد تا معده سبك شده و عمده غذا از معده عبور کرده باشد و سپس فرد به حمام برود.
در داخل حمام و مخصوصا حین شستشو و نظافت بدن نیز حتی المقدور نباید خوردنی و یا آشامیدنی مصرف شود، زیرا تمرکز قوه مدبره (مدیر داخلی) بدن بر پاكسازی است و نباید آن را به كار دیگری مشغول کرد. به این اصل مهم توجه کنیم که برای رسیدن به بیشترین بهره وری و سلامت بدن و روان همواره و حتی المقدور فقط بر روی یك كار در یک زمان تمرکز نماییم و بدن را به بیش از آن وادار نکنیم.
اگر فرد با شكم پر وارد حمام شود و یا در داخل حمام به خوردن یا آشامیدن بپردازد، قسمتی از قوای بدن صرف هضم می‌شود؛ لذا نه پاكسازی به خوبی انجام می‌شود و نه هضم. مخصوصاً نوشیدن آب سرد در حمام خیلی منع شده، به ویژه اگر معده كاملا خالی باشد.
این بدان دلیل است كه در حمام بدن و اعضای داخلی آن به نسبت گرم هستند و نوشیدن آب سرد باعث سردی شدید معده و كبد شده و به ضعیف شدن كار اصلی آنها كه عمل هضم است، می‌انجامد. این امر باعث می‌شود فرد تا مدت‌ها نتواند غذا را به خوبی هضم كند.
با شكم خالی و گرسنه هم نباید وارد حمام شد زیرا وقتی شخص كاملا گرسنه باشد، حرارت حمام به حرارت داخلی گوارش (که در حال خالی بودن معده خودش را بیشتر نشان می‌دهد) اضافه می‌شود، تحلیل زیاد صورت گرفته و به لاغری مفرط می‌انجامد. در نتیجه گاهی به عنوان توصیه كمكی برای رژیم‌های لاغری گفته می‌شود افراد در حال گرسنگی وارد حمام شوند. پس افراد لاغر به دلیل تشدید ضعف مطلقا نباید با شكم گرسنه به حمام بروند.
با توجه به مطالب گفته شده باید زمانی به حمام رفت كه غذا به تازگی از معده رد شده باشد و شكم خیلی پر یا خیلی گرسنه نباشد. مثلا در صورتی كه فرد ساعت 8 صبح صبحانه خورده ساعت 10-11 به حمام برود و یا اگر ساعت 1 بعدازظهر نهار خورده، ساعت 4-5 عصر به حمام برود.
بعد از حمام نیز باید اجازه داد بدن از حالت غلبه گرمی حمام خارج شود، ضربان بالا رفته قلب پایین بیاید، تعریق بعد از حمام انجام شود که این مراحل حداقل نیم ساعت به طول می انجامد. توصیه شده فرد طی این مرحله بلافاصله بعد از حمام، استراحت مختصری داشته باشد و پس از آرام گرفتن و متعادل شدن شرایط بدن می‌تواند غذا بخورد.
یك قاعده كلی كه در ورزش، خواب، حمام و آمیزش هم وجود دارد، این است كه نباید بدن را همزمان درگیر دو یا چند كار كرد؛ مثلاً دو نوع دفع با هم نداشته باشد، یعنی اگر فرد به اسهال حاد مبتلا است، نباید استحمام یا ورزش کند، زیرا بدن ضعیف می‌شود و یا نباید در داخل حمام یا با فاصله زمانی نزدیک از ورزش یا آمیزش جنسی، حجامت كردیا این که نباید فاصله زمانی غذا خوردن از خواب یا ورزش یا آمیزش کوتاه باشد.
برای خواندن بخش اول- تغذیه در طب سنتی- اینجا کلیک کنید.
برای خواندن بخش سوم- تغذیه در طب سنتی- اینجا کلیک کنید.
برای خواندن بخش چهارم- تغذیه در طب سنتی- اینجا کلیک کنید.
برای خواندن بخش پنجم- تغذیه در طب سنتی- اینجا کلیک کنید.
