تحریریه گروه ترجمه زندگی آنلاین
گاهی اوقات در زندگی تان مواردی پیش می آید که اصلا منصفانه نیست و نسبت به خود احساس دلسوزی و ترحم می کنید.
اما به یاد داشته باشید، احساس تاسف نسبت به خود نوعی ویژگی خودتخریبی است که زندگی تان را خراب می کند.
اگر می خواهید قوی باشید هرگز نسبت به خود و وضعیت تان احساس ترحم و دلسوزی نکنید.
1- رویارویی با احساسات
به خودتان اجازه دهید که احساساتی مانند غم، ناامیدی و تنهایی را تجربه کنید. سعی نکنید این احساسات را نادیده بگیرید.
برای مقابله با ناراحتی ها بهترین کار روبه رو شدن با آنها و عبور از آنها است.
2- علایم هشداردهنده
وقتی روی هر موضوعی که بد و اشتباه پیش می رود متمرکز شوید، افکارتان به شدت منفی شده و روی اعمال تان اثر سوء می گذارد.
ترکیب تفکر منفی و دست به کار مثبتی نزدن، احساس ترحم بیشتری نسبت به خود موجب می شود و در نهایت فرد را به سمت تنزل پیش می راند.
هر وقت گرفتار چنین حسی شدید، به آن چون علامت هشدار دهنده توجه کنید و تا شرایط تان بدتر نشده جلوی این احساس را بگیرید.
زندگی با دلسوزی نسبت به خود پیش نمی رود.
3- درک حقیقت
معمولا احساسات ما از نگرش مان نسبت به مسائل شکل می گیرد. وقتی شما نسبت به خودتان احساس تاسف می کنید یعنی اینکه روی موضوعات بد زندگی تان متمرکز شده اید.
در اینگونه مواقع از خودتان بپرسید آیا درست فکر می کنید؟ مثلا " آیا همیشه بد شانس هستید؟ " یا "زندگی تان واقعا نابود شده است ؟" چنین پرسش هایی به شما کمک می کند که متوجه شوید نگرش تان به زندگی واقعی نیست و باید سعی کنید در خصوص وضعیت تان به درک واقعی تری برسید.
4- آزمایش افکار منفی
هرگز به افکار منفی تان اجازه پیش بینی ندهید، بلکه آنها را به صورت رفتاری تجربه کنید تا اشتباه بودن شان به شما ثابت شود.
مثلا وقتی به خود می گویید، "من نمی توانم از عهده این پروژه برآیم."
به جای اینکه اجازه دهید این فکر منفی، شما را کنترل کند، دست به کار شده و انجام دادن پروژه را امتحان کنید." مطمئن باشید بیشتر مواقع خلاف آن ثابت می شود.
5- استفاده از منابع
هر دقیقه که نسبت به خود احساس ترحم می کنید به معنای هدر دادن 60 ثانیه از کار موثری است که می توانید برای حل کردن مشکل تان انجام دهید.
وقت و انرژی باارزش تان را بر سر احساس تاسف نسبت به خود از دست ندهید.
به جای این کار از همان منابع محدود تان استفاده کرده و برای بهبود وضعیت تان راه حل هایی پیدا کنید.
6- قدردانی
قدردانی و دلسوزی نسبت به خود همزمان احساس نمی شوند.
دلسوزی معمولا ناشی از این تفکر است که، "لیاقت من بیشتر از این بود." اما قدردانی و تشکر یعنی،"بیشتر از آنچه که باید دارم ."
اگر می خواهید زندگی خوبی تجربه کنید قدردان کوچکترین داشته هایتان در زندگی باشید.
7- کمک به دیگران
وقتی سرتان به کمک کردن شلوغ باشد و دایم در ارتباط با کسانی باشید که بیش از شما نیازمند هستند، دیگر مدام نسبت به خودتان احساس تاسف و دلسوزی نمی کنید.
مثلا اگر افرادی را ببینید که خوراک شب شان را هم ندارند و یا بی خانمان هستند، دیگر برای اینکه چرا پول تان برای خرید فلان محصول کافی نیست، ناراحت نخواهید شد.
درحقیقت به جای اینکه به شرایط بد خودتان فکر کنید نگران حال دیگران خواهید شد.
8- شکایت نکردن
وقتی با دیگران در مورد مشکلات خود صحبت کنید، نسبت به خود بیشتر احساس دلسوزی می کنید.
سعی نکنید با مطرح کردن مشکلات تان احساس همدردی دیگران را برانگیزید.
به جای این رفتار تلاش کنید اوضاع تان را بهبود بخشید و البته وضعیت تغییرناپذیر را نیز بپذیرید.
9- خوش بینی
برخی از مشکلات مانند از دست دادن یک عزیز، ابتلا به بیماری های خاص و غیره، حل نشدنی و یا غیرقابل اجتناب هستند و بیشتر ما را تحت تاثیر قرار می دهند.
اما بهتر است به جای فکر کردن به این شرایط بد به طور کلی نگرش خوش بینانه ای اتخاذ کنید و با خود بگویید که می توانید از پس مشکلات تان برآیید.
