تحریریه زندگی آنلاین : محققان با بررسی دقیق محلهای متیلاسیون مرتبط با مرگ و میر، ژنهایی را در نزدیکی این مکانها شناسایی کردند که میتوانند در طول عمر یا خطر بیماریهای مرتبط با افزایش سن نقش داشته باشند. از جمله PDZRN4 که میتواند به عنوان یک سرکوب کننده تومور عمل کند و ALPK2 که یک ژن مرتبط با سرطان و سلامت قلب و عروق در مطالعات حیوانی است.سایر ژنهای قابل توجه شناسایی شده نیز قبلاً با بیماریهایی مانند سرطان، پوکی استخوان، التهاب و سندرم متابولیک مرتبط شناخته شدهاند.دکتر آدیو جانسون(Adiv Johnson) از پژوهشگران این مطالعه میگوید: تعیین اینکه ژنهایی مانند ALPK2 بر طول عمر یا سلامت مدلهای حیوانی تأثیر میگذارند، جالب است.در اوایل سال جاری، گروه دیگری از دانشمندان کشف کردند که پروتئینی به نام PAPPA (پروتئین پلاسما مرتبط با بارداری) که توسط خانوادهای از پروتئینهای سیگنال دهنده به نام سیرتوئینها تنظیم میشود، به عنوان یک «محرک مشترک» پیری در سلولهای مختلف انسان عمل میکند.در این مطالعه، سطح PAPPA در پلاسمای خون افراد مسنتر نسبت به افراد جوان به طور قابل توجهی بیشتر بود. این یافته نشان میدهد که PAPPA میتواند به طور بالقوه به عنوان یک نشانگر زیستی برای پیری انسان استفاده شود.مقالهای که ابزار CheekAge را توضیح میدهد، در مجله Frontiers in Aging منتشر شده است.