بالا رفتن بیش از اندازه نوک بینی
برداشتن بیش از اندازه بافتهای غضروفی و پوست قسمت پایینی بینی، امکان دارد موجب بالا رفتن بیش از حد نوک بینی و در نتیجه، بینی خوکی شکل شود. در این حالت، عمق سوراخهای بینی از فاصله دور نیز نمایان است و حالتی کاملاً مصنوعی و غیرطبیعی به بینی میدهد. اصلاح این حالت نیز از موارد مشکل در جراحی بینی است. زیرا همان گونه که گفته شد، برداشتن و کم کردن بافتها آسانتر از اضافه کردن به بافتهاست.
باریک شدن بیش از حد نوک بینی
نوک بینی از نظر اصول زیبایی، پهنایی متناسب با قسمتهای بالایی دارد. در صورت باریک شدن بیش از حد نوک بینی، تناسب بین دو بخش بالایی و پایینی بینی به هم می خورد و بخش بالایی پهنتر به نظر میرسد. معمولاً چنین حالتی مشکلات تنفسی را نیز به دنبال خواهد داشت.
گشاد شدن مویرگهای روی پوست بینی
ممکن است مویرگهای روی پوست بینی، به مانند بخش بالایی بینی، در قسمت نوک بینی هم گشاد شوند. در این حالت مویرگهای زیادی بر روی پوست نوک بینی نمایان میشوند. جراحیهای مکرر پشت سرهم و دستکاری زیاد بر روی بافتهای گوشتی زیر پوستی نوک بینی حین عمل، از عوامل مستعد کننده این عارضهبه شمار می روند.
اسکار پوست کلوملا
در جراحیهای باز بینی، لب به لب نبودن لبههای پوست در هنگام بخیه زدن پوست، موجب نمایان شدن خطوط زخم و ایجاد فاصله بین دو لبه میشود. دقت وافر و ظرافت عمل حین بستن برشهای پوستی مانع ایجاد این عارضه میشود.
از دست دادن پوست نوک بینی
تأسف بارترین عارضههای جراحی پلاستیک بینی، از دستدادن پوست نوک بینی است. مانند بخش بالایی بینی، آسیبهای شدید شبکه مویرگی زیرپوستی و دستکاریهای زیاد در بافتهای زیرپوستی نوک بینی توسط جراحی که فاقد تجربه، علم و تخصص کافی است، علت مهم ایجاد آسیبهای پوستی نوک بینی به حساب می آید.
در موارد بسیار شدید، حتی ممکن است کل پوست نوک بینی از دست برود. برای ترمیم چنین عارضه وخیمی لازم است از طریق روشهای ترمیمی، از پوست قسمتهای دیگر صورت، مانند پوست پیشانی یا پوست چین بین لب و بینی استفاده کرد.
قوس محدب پشت غضروفی بینی
علت این عارضه ممکن است برداشتن بیش از اندازه بخش استخوانی پشت بینی یا کم برداشتن بخش غضروفی پشت بینی باشد. هردوحالت موجب عدم تناسب بخش استخوانی و غضروفی پشت بینی میشود و نمای برآمده قسمت پایینی بینی را ایجاد میکند.
افتادگی نوک بینی
جای قرارگرفتن نوک بینی به عوامل بسیاری بستگی دارد. افتادگی بینی و اصلاح آن با حفظ نتایج در درازمدت، همواره از مسائل مورد بحث و جدل در عمل جراحی پلاستیک بینی بوده است. افتادگی نوک بینی، گذشته از ظاهر نامطلوب بینی که با حرکات صورت تشدید میشود، قادر است بر مسیر جریان تنفسی هم تأثیر منفی بگذارد. زاویه بین بینی و لب، به عوامل متعدد ثابت و متحرکی وابسته است.
عضلات متعددی در پایین بینی وجود دارند که موجب پایین آمدن نوک بینی میشوند. در جراحی پلاستیک بینی باید نقش تمام این عوامل را در نظر گرفت و راهکارهای درست مقابله با آنها را از پیش اندیشید. نقش تقویت مبتنی بر مدلهای متحرک به عنوان یک عامل مهم در پیشگیری از افتادگی نوک بینی مورد تأکید قرار گرفته است.
مشخص بودن بیش از اندازه پره وسطی بینی
در صورتی که پره وسطی بینی، بیش از اندازه طبیعی مشخص باشد، ظاهر سوراخهای بینی بیش از حد بزرگ جلوه خواهد نمود. علت این امر، شاید آن باشد که پره وسطی بینی به اندازه کافی اصلاح نشده است. با وجود این، در بسیاری از موارد، علت اصلی بالا رفتن بیش از اندازه پرههای جانبی بینی قلمداد میشود.
ناهمگنی غضروفهای نوک بینی
در صورتی که وضعیت طبیعی غضروفهای نوک بینی، حین عمل جراحی به هم بریزد، بهویژه در بیمارانی که پوست نازک دارند، امکان بروز جزئیات این بدشکلیها و ناهماهمگنیها وجود دارد. تشخیص دقیق، ارزیابیهای کامل پیش از عمل، دقت در انتخاب بیماری که داوطلب جراحی پلاستیک است و انتخاب دقیق جراح، از عواملی هستند که با دقت نظر در آنها، میتوان احتمال بروز پیشامدهای نامطلوب جراحی پلاستیک بینی را تا حد زیادی کاهش داد.
برای خواندن بخش اول- عوارض جراحی پلاستیک بینی- اینجا کلیک کنید.