زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

درمان

گاهی اوقات فردمبتلا به زبان پریشی بدون هیچ درمانی، بهبودی كامل می‌یابد. در این نوع درمان خودانگیز و بی‌اختیار، پس از آنكه معمولاً در اثر سكته مغزی به یكباره خون به مغز نمی‌رسد، شرایط دوباره به حالت عادی بازمی‌گردد. به این وضعیت «حمله ایسكمیك زودگذر» می‌گویند.

به هر حال در اكثر موارد روند بهبود سریع نیست و یا اینكه بهبودی كامل میسر نمی‌شود. در حالی كه بیشتر افراد مبتلا به اختلال زبان پریشی به طور كامل درمان نمی‌شوند، برخی افراد با گذشت چند روز یا چند ماه از آسیب دیدگی مغز، خود به خود درمان می‌شوند.

در چنین مواقعی زبان درمانی بسیار مؤثر است. گاهی اوقات بهبودی بیش از دو سال طول می‌كشد. اكثر متخصصان سلامت معتقدند كه مؤثرترین درمان در مرحله مقدماتی فرآیند بهبودی صورت می‌گیرد. برخی از عوامل تأثیرگذار در میزان بهبودی عبارتند از: علت آسیب‌دیدگی مغزی، تشخیص آن بخش از مغز كه دچار آسیب‌دیدگی شده است،

یك روش درمانی دیگر استفاده از كامپیوتر برای بهبود توانایی‌های زبانی مبتلایان به زبان پریشی است. درمان كامپیوتری به بیمار كمك می‌كند تا بخش‌های خاصی از زبان را دوباره به دست بیاورد؛ مثلاً استفاده از فعل‌ها، آنها با كامپیوتر تفاوت بین صداها را بهتر می‌فهمند.

دانشمندان در تلاش هستند تا علت اصلی این اختلال را دریابند و بفهمند چگونه آسیب‌دیدگی بخشی از مغز توانایی فهم زبانی را مختل می‌سازد. نتایج این پژوهش‌ها كمك زیادی به درمان این اختلال خواهد كرد. پژوهش‌های دیگری در زمینه فرآیندهای زبانی در حال انجام است. گروه دیگری از پژوهشگران نیز از دارو درمانی برای بهبودی این اختلال استفاده می‌كنند. آنها در حال بررسی روش‌های دارویی برای درمان بیماری هستند.

برای اطلاع از فرآیند بهبود در مغز، پژوهشگران از روش «EMRI» استفاده می‌كنند تا دریابند كدام نواحی مغز درگیر زبان و فهم آن است. به هر حال تمام این شیوه‌های درمانی برای بهبود این اختلال به كار گرفته می‌شوند و دانشمندان تمام تلاش خود را می‌كنند تا به مؤثرترین راه دست یابند.

انواع زبان پریشی

 زبان پریشی روان

آسیب‌دیدگی بخش گیجگاه باعث زبان پریشی روان یا «وِرنیك» می‌شود. در اغلب افراد این آسیب‌دیدگی مربوط به قسمت چپ است. افرادی كه دچار ورنیك یا زبان پریشی روان می‌شوند، جملات بلند ولی نامفهوم می‌گویند. آنها لغات بی‌معنی را كنار هم می‌گذارند و جملات طولانی بر زبان می‌آورند؛ بی‌آنكه حرف‌هایشان معنی داشته باشد.  این افراد در فهم حرف‌های دیگران نیز مشكل دارند. آنها هیچ ضعف بدنی ندارند و حتی در بیشتر موارد از مشكل خود بی‌اطلاعند.

 زبان پریشی غیرروان

این نوع از زبان پریشی را «زبان پریشی بروكا» نیز می‌نامند. افرادی كه دچار آن می‌شوند، با آسیب‌دیدگی بخش جلویی مغز روبه‌رو هستند. این افراد معمولاً با كوتاه‌ترین عبارات حرف می‌زنند و تلاش زیادی می‌كنند تا یك جمله بگویند. اكثراً كلمات كوچك مثل و ، یا، تا و ... را حذف می‌كنند.

آنها حرف‌های دیگران را به طور كامل می‌فهمند و از مشكل خود آگاهند و این آگاهی باعث ناامیدی آنها می‌شود. معمولاً سمت راست بدن این افراد ضعیف‌تر از سمت چپ آنهاست.  نوع دیگری از زبان پریشی غیرروان، زبان پریشی كلی است كه در اثر آسیب‌دیدگی بخش وسیعی از مغز كه مربوط به زبان است، ایجاد می‌گردد.

افرادی كه دچار این نوع زبان پریشی هستند، در روابط خود دچار مشكلات جدید می‌شوند و توانایی بسیار كمی در تكلم دارند.  زبان پریشی شكل‌های دیگری هم دارد؛ مثلاً برخی افراد مشكل تكرار برخی كلمات و جملات را هنگام صحبت كردن دارند و برخی دیگر نام اشیا را نمی‌توانند به خاطر بسپارند.

برای خواندن بخش اول- زبان پریشی- اینجا کلیک کنید.