تحريريه ماهنامه دنياي سلامت
تحمل بیخوابی در برونگراها كمتر است
روانشناسان به تازگی پی بردهاند كه آسیبپذیری در اثر كمخوابی كاملا تحت تاثیر ویژگیهای شخصیتی افراد است. طبق تحقیقات، افراد برونگرا بعد از 12 ساعت بیداری و انجام فعالیتهای اجتماعی، در صورت كمخوابی و محرومیت از خواب مناسب و كافی به شدت آسیبپذیرند. توانایی افراد درونگرا برای تحمل بیخوابی بیشتر از افراد برونگراست. گروهی از پژوهشگران روی 48 فرد سالم، 18- 39 ساله تحقیقاتی انجام دادند كه قبل از شروع تحقیقات افراد برونگرا (تعداد 23 نفر) و افراد درونگرا (تعداد 25 نفر) مشخص شدند. بعد از گذشت یك شب، از تمام این افراد خواسته شد به مدت 36 ساعت اصلا نخوابند. آنها 12 ساعت از این 36 ساعت را به كارهای اجتماعی خود پرداخته بودند (مسابقه دادن، انجام برخی بازیهای سرگرمی، بحثهای گروهی و فیلم تماشا كردن) و بعد از مدت زمانی كه باید از خوابیدن محروم میشدند، میزان هوشیاری آنها اندازهگیری شد.
طبق یافتههای به دست آمده، افراد درونگرا هوشیاری بیشتری در این زمینه داشتند. براساس پژوهشها، تعاملات اجتماعی تجربیات پیچیدهای هستند كه موجب خستگی سریع برخی نواحی مغز (نواحی مربوط به توجه و هوشیاری) میشوند. بنابراین افزایش سطح محركهای اجتماعی با افزایش نیاز به خواب همراه است و به عبارت دیگر هر چه فرد تعاملات اجتماعی بیشتری داشته باشد، نیاز به خواب بیشتری نیز خواهد داشت. تفاوت در تحمل بیخوابی میتواند در ویژگیهای ژنتیكی افراد ریشه داشته باشد. افراد درونگرا به علت داشتن میزان بیشتری از انگیختگی مغزی، تحمل بیشتری در بیخوابی دارند.