تحریریه زندگی آنلاین : به گزارش کودک سالم و به نقل از خبرگزاری فارس، «مژگان علیشاهی»، مددکار اجتماعی گفت: مهمترین کمک ما به کودکان کار، ترحم و پرخاش نکردن ما است. باید دکمه خاموش قلیان عواطفمان را بزنیم. یکی، دو نفس عمیق بکشیم. تمرکز کنیم و بعد خرید یا صحبت. واکنش آنی ما میتواند مخرب باشد. اگر کودکی هم شرم نشستن روی صندلی داشت، دعوتش کنیم تا بیاید کنارمان بنشیند. قبل از پول و حوصله، اخلاق خرج کنیم. این طور نیست که همه کودکان کار عضو مافیا باشند، اگر قصد خرید داریم از کودکان کمک خرج خانواده خرید کنیم. خرید باید معقول و به اندازه نیازمان باشد. پول به همان اندازه کالای خریده شده، پرداخت شود. این جمله که بقیه پول برای خودت یا من اصلا این کالاها را نمیخواهم، باشد برای خودت و دوباره بفروش! عزتنفس کودک را له میکند. سوءتغذیه به دلیل سوءاستفاده مافیا، ساعتها کار در خیابان و مشکلات معیشتی خانواده معمولا درد مشترک همه بچههای کار است. میتوانیم چند میوه از خانه بشوییم با خود بیرون ببریم به کودکان کار تعارف کنیم. میتوان لقمه نان و پنیر و سبزی تهیه کرد، حتی همان لقمه ساده نان و پنیر میتواند موادغذایی مفیدی به بدن کودکان کار برساند. میتوان چند کتاب قصه با نقاشیهای جذاب تهیه کرد، به تماشای تصاویرش بنشینند و قصههایش را برایشان خواند. میشود به پاتوقهایی که این بچهها هستند و دور هم جمع میشوند، رفت. کتاب، شعر و داستان برایشان خواند. بینشان مسابقه دو، حفظ کردن شعر، معما و... راه انداخت. میتوان برای بچهها دستمال مرطوب معمولی خرید تا در طول روز دوده و غبار صورتشان را پاک کنند. خرید کلاه سایهبان دار هم مناسب است تا پوست و سر بچهها در برابر تابش آفتاب حفظ شود. اگر قصد خرید از بچهها را نداریم، نیازی به ترشرویی نیست، کافی است با لحن خوب، اما قاطع تشکر کنیم و نه! بگوییم.