«پسر شجاع» تربيت كنيد
آنچه کودک در آینده به آن تکیه خواهد کرد، شخصیت اوست، شخصیتی که از دوران کودکی شکل می‌گیرد. اهمیت شخصیت افراد آنقدر زیاد است که می‌توان گفت عنصر اصلی پیشرفت و ترقی محسوب می‌شود. این شخصیت یک فرد است که باعث می‌شود او شغل مناسبی پیدا کند، دوستان خوبی داشته باشد، همسر خوبی اختیار کند و نهایتا بتواند فرزندان خوبی تربیت کند. در این میان، آنچه ستون اصلی شخصیت محسوب می‌شود، شجاعت است. شجاعت در حکم ستون فقرات شخصیت افراد است و بدون آن افراد کارایی خود را در نقش‌های اجتماعی از دست می‌دهند. افراد شجاع اعتماد به نفس بالایی دارند و از اینکه واقعیت را به زبان بیاورند هراسی ندارند. به همین دلیل اینگونه افراد دروغ نمی‌گویند. این شجاعت فرد است که باعث می‌شود در زندگی به دنبال اهداف والا باشد و از تلاش کردن برای رسیدن به آنها ترسی به خود راه ندهد. افراد شجاع بخشنده‌ترند و از تغییر فرار نمی‌کنند.
بسیاری از ما در اکثر مواقع می‌دانیم که کار درست کدام است اما قدرت عمل به آن را نداریم. بسیاری از ما گاه در زندگی تنها چند قدم با موفقیت فاصله داریم اما درست زمانیکه باید ایمان و شجاعت داشته باشیم، می‌ترسیم و عقب نشینی می‌کنیم. جالب است که همه ما این نکات را می‌دانیم و به اهمیت آنها کاملا واقف هستیم. اما گویا هنوز اهمیت آموزش آنها به فرزندانمان را نمی‌دانیم. والدین، حتی اگر خودشان افراد شجاعی نیستند، باید تلاش کنند شجاعت را به فرزندانشان آموزش دهند. گاه دیده می‌شود در موقعیتی خاص، زمانیکه مادر باید فرزندش را تشویق به شجاعت کند، از اینکار سرباز می‌زند و علاوه بر آن، بهانه‌ای نیز برای کار غلط خود می‌تراشد. «فرزندم هنوز خیلی کوچک است»، «ممکن است به او آسیب برسد»، «می‌ترسم شکست بخورد و روحیه‌اش تضعیف بشود» و ... اینها تنها چند نمونه از بهانه‌های متداول والدین هستند. اینگونه والدین، بیش از آنکه نگران فرزندشان باشند، از نوعی ضعف شخصیتی رنج می‌برند و در واقع تلاش می‌کنند ترس درونی خود را پنهان کنند. بهتر است به جای تشویق حس ترس در کودکان، آنها را شجاع و مستقل تربیت کنیم. کودکان باید بدانند هنگام مواجهه با یک چالش چگونه باید رفتار کنند و چگونه با شکست‌های احتمالی در زندگی برخورد کنند. در ادامه، شما را با چند روش ساده، اما موثر و کاربردی آموزش شجاعت به کودک آشنا می‌کنیم.
روش‌های «فوری» تربیت کودک را فراموش کنید!
هیچ پدر یا مادری نباید برای تربیت فرزندش انتظار نتایج کوتاه مدت را داشته باشد. هیچ پدر یا مادری نباید زود خسته و نا امید شود و به دنبال راهی فوری برای تربیت کودک باشد. اگر می‌خواهید فرزندتان شجاع باشد، باید در شرایط سخت او را راهنمایی کرده و اجازه دهید نهایتا خود او برای انجام آن کار اقدام کند. در بسیاری موارد والدین راه کوتاه‌تر را انتخاب می‌کنند و کاری که کودک باید خودش انجام دهد را به جای او انجام می‌دهند. با این رویه، کودک فرصتی برای ساختن شخصیت خود نخواهد داشت. صبور باشید و به او اجازه آزمون و خطا دهید.
الگو باشید
اگر می‌خواهید شجاعت در فرزندتان شکل بگیرد، بهترین و موثرترین راه این است که خود شما نیز شجاع باشید. بهترین روش آموزش، آموزش عملی است. نترسیدن از هدف‌گذاری و تلاش برای رسیدن به آنها، نهراسیدن از مواجهه با دشمنان، مدیریت فردی در شرایط سخت و ... همه نمونه‌هایی از شجاعت در زندگی شخصی ما هستند. اگر می‌بینید جایی حق شما ضایع شده است، از اینکه از حقتان دفاع کنید نترسید. اگر فردی در اطراف شما نیاز به کمک دارد، از بخشیدن به او نهراسید. کودکان رفتار والدین خود را نوعی ارزش می‌دانند و تلاش می‌کنند از آن تقلید کنند. پس از این به بعد، به اعمال خود بیشتر توجه کنید.
حس استقلال را در فرزندتان تقویت کنید
به فرزندتان اجازه دهید مستقلا و به تنهایی تجربیات جدیدی کسب کند، حتی اگر احساس میکنید او هنوز آمادگی کامل برای کار مورد نظر را ندارد. اجازه دهید کودک برخی مسیرها را خودش طی کند و حتی اگر موفق نشد، او را تشویق کنید و از سرزنش کردن او بپرهیزید.
به کودک کمک کنید با ترس‌ها‌یش مواجه شود
ترس یک بخش طبیعی از کودکی است. البته این ویژگی تنها مختص به کودکان نیست و بسیاری از بزرگسالان نیز دچار آن می‌شوند. اما آنچه مسلم است این است که ما باید به فرزندان خود کمک کنیم با ترس‌های خود مواجه شوند و از آنها نگریزند. اجازه دهید کودک با شما در رابطه با ترس‌ها و علت آنها صحبت کند. هیچ گاه فرزندتان را به دلیل ترسی که دارد مسخره نکنید، حتی اگر علت آن از نظر شما مضحک است. اجازه دهید کودک نگاهی واقع‌بینانه به موضوع مورد ترس پیدا کند و سپس به دنبال راهی برای مقابله با آن باشد. برای مثال، اگر فرزندتان به دلیل تاریکی از داخل کمد اتاقش می‌ترسد، کمد را خالی کنید و اجازه دهید وسایل آن را دوباره خود او در آن قرار دهد.
تفاوت شجاعت و بی‌احتیاطی را به فرزندتان بیاموزید
شجاعت به معنای نبود ترس نیست. شجاعت به معنای تصمیم برای انجام کار درست در هر شرایطی است، حتی اگر ترس نیز موجود باشد. این بدین معناست که خطرها باید همواره در نظر گرفته شوند و نباید بدون منطق برای رسیدن به امر مطلوب تلاش کرد. برای مثال، فرزند شما باید بداند که اگر غریبه‌ای در خیابان خواست به او نزدیک شود، کار شجاعانه این است که موضوع را به یک بزرگسال گزارش کند.
در رابطه با شرایطی که لازم است کودک شجاعت به خرج دهد صحبت کنید
هنگام صرف شام و یا ناهار در روزهای تعطیل، زمانیکه همه اعضای خانواده جمع هستند، بهترین موقعیت برای آموزش و شکل‌دهی به شخصیت کودک است. از این فرصت استفاده کنید. در رابطه با قهرمانان مشهور معاصر یا نام آوران تاریخ صحبت کنید. از اقدامات دلیرانه آنها بگویید و در رابطه با علت تصمیم‌گیری آنها بحث کنید. همچنین در رابطه با موقعیت‌های احتمالی که ممکن است کودک در آنها قرار بگیرد صحبت کنید. مثلا از فرزندتان بپرسید اگر دوستش در شرایط سختی نیاز به کمک داشت او چه خواهد کرد؟ سپس به دنبال پاسخ‌های احتمالی باشید. آمادگی، شجاعت را تقویت می‌کند. با تقویت روابط خانوادگی، کودک علاوه بر اینکه می‌تواند راحت‌تر مشکلات خود را با شما در میان بگذارد، شما نیز بیشتر می‌توانید بر او تاثیرگذار باشید.
