تحريريه كودك سالم
وقتی كودك شما از مدرسه باز میگردد و میگوید معلمش تنبیهش كرده است، چه احساسی پیدا میكنید؟ بهخصوص اگر این تنبیه، تنبیه بدنی بوده باشد.
آیا این روش را به عنوان شیوهای انضباطی میپذیرید و از آن دفاع میكنند؟ مطمئناً خیر پس چرا خود شما گاه مرتكب این عمل میشوید؟
این نوع رفتار میتواند روی سلامت روانی كودك تأثیر منفی بگذارد و حتی زندگی آینده او را دگرگون كند. تنبیه بدنی، شوك جسمی و روانی است كه متوجه كودك میشود و میتواند از یك نگاه خشمآلود تا كتكزدن متغییر باشد.
بارها شاهد مجازاتهای سنگین كودكان در مدارس و خانه بودهایم. فقط تصور كنید كه چطور بدن ظریف كودكان میتواند این تنبیهها را تحمل كند.
مجازاتهای بدنی عمدتاً به این منظور اعمال میشوند كه كودك را مجبور به رعایت نظم و قانون مدرسه و خانه كنند.
انواع مجازات
مجازاتهای خارج از منزل، مثل مدرسه كه دانشآموزان گاه توسط معلمان و یا مدیران مدرسه تنبیه میشوند.
مجازاتهای قضایی: كه در این مجازاتها به دلیل ارتكاب جرم و به دستور دادگاه كودكان در زندان و یا دادگاه مجازات میشوند.
مجازاتهای داخلی: از آن به عنوان تنبیه بدنی والدین نام برده میشود و كودكان توسط كمربند و یا هر شی دیگری از سوی والدین مورد ضرب و شتم قرار میگیرند.
جای تعجب است كه در بسیاری از فرهنگها، والدین استفاده از تنبیه بدنی را به عنوان یكی از شیوههای تربیتی حق خودد میدانند و از آن دفاع میكنند.
خوشبختانه لطف قانون در بسیاری از كشورها برای والدینی كه كودكان خود را تنبیه میكنند، مجازات در نظر گرفته میشود و در 29 كشور قانون آن را جرم میداند.
مطالعات مختلف نشان میدهند كودكانی كه در كودكی تنبیه بدنی میشوند، در دوران بزرگسالی رفتار تهاجمی دارند و در روابطه اجتماعی و زندگی زناشویی خود مشكل خواهند داشت. این كودكان تمایل بیشتری به مصرف مواد و ارتكاب جرم دارند و قربانیان خشونت هستند. به عنوان والدین آنها، شما مسؤول پیامدهای مضر انضباطی كودك خود با استفاده از تنبیه بدنی هستید.
فاصله گرفتن كودك از والدین
قطعاً در نظر گرفتن هر نوع مجازات برای كودك از جمله نادیده گرفتن تا كتك زدن او میان كودك و پدر و مادر فاصله ایجاد میكند.مطمئناً همه ما افرادی را كه به ما آسیب میرسانند، دوست نداریم.
این طبیعت همه انسانها است. والدین باید یاد بگیرند كه تنبیه كودك فقط موضوع را بدتر میكند و باا آن نمیتوانند نظم و انضباط را به كودك یاد دهند و در صورت تأثیر نیز اثر آن موقتی و زودگذر است.
به منظور ایجاد یك پیوند دائمی میان دوطرف باید میان شما و فرزندتان احترام حاكم باشد. مجازات فقط باعث میشود كه كودك از شما بترسد و میان شما و او یك شكاف عمیق ایجاد شود.
شما به عنوان پدر و مادر خود را جای كودكتان بگذارید مطمئناً شما هم زمانی كه بچه بودید، از كتك متنفر بودید. همیشه روشهای مثبت آموزشی وجود دارد و هیچ چیزی را نمیتوان با خشونت و تنبیه به كودك یاد داد.
حس حقارت
كودكی كه تنبیه میشود دچار حس سرخوردگی شده و به تدریج تمام احساسات خود را سركوب میكند. او باور میكند كه هیچ ارزشی ندارد و برای تمام اعضای خانواده مضر است و در صورت پیدا كردن این حس او هر كار اشتباهی را به سادگی انجام میدهد.
اضطراب
تنبیه بدنی باعث میشود كه كودك دائم دچار اضطراب و ترس و همیشه مضطرب باشد از اینكه ممكن است مجدداً والدین او را تنبیه كنند و همین اضطراب زمینهساز ایجاد اختلالات روانی در كودك میشود.
رفتار پرخاشگرانه
بسیاری از مطالعات نشان میدهند كه تنبیه بدنی كودك در دوران كودكی با رفتار پرخاشگرانه و خشونتآمیز او در دوران نوجوانی و جوانی ارتباط مستقیم دارد.
بسیاری از جنایتكاران در دوران كودكی خود مورد تنبیه بدنی قرار میگرفتند. این قانون طبیعت است كه بچهها هر آنچه را كه والدین انجامم میدهند، از آنها میآموزند.
یادگیری موارد منفی
كودكان همه چیز را از طبیعت و مردم اطراف خود میآموزند و پدر و مادرها مهمترین الگوی كودكان هستند.
از آنجایی كه امروزه پدر و مادرها بیش از گذشته مشغول كار هستند، فرصتشان برای وقت گذاشتن و آموزش به كودكان بسیار محدود است و به دلیل استرس بالای زندگیهای مدرنن امروزی، آنها بیش از همیشه استرس و اضطراب دارند و هنگام ورود به منزل اغلب اوقات عصبی هستند و با كوچكترین واكنش بد و یا رفتار مناسب كودك به خشم و فریاد متوسل میشوند؛ حال آنكه خبر ندارند كودكان از جزییترین رفتار آنها درس میگیرند.
آسیب شدید
ضرب و شتم میتواند خطرات زیادی به همراه داشته باشد. هنگامی كه با عصبانیت به صورت كودك كوچك خود سیلی میزنید، احتمال دارد كه انگشتر شما به چشم یا گوش او گیر كند و پوست ظریف او را بخراشد و موجب آسیب و خونریزی شود.
برخی از كودكان به دلیل كتك خوردن از والدینن دچار نقصهای مادامالعمر میشوند.
دروغگویی
یكی از عادتهای زشت این كودكان دروغگویی است. اغلب آنها به دلیل استرس از مجازات به دروغ متوسل میشوند. این كودكان اغلب افسرده، گوشهگیر، لجباز و بیادب هستند.
كاهش اعتماد به نفس
كودكی كه مدام به دلیل هر اشتباهی از طرف والدین خود مورد تنبیه بدنی قرار میگیرد. باعث كاهش اعتماد به نفس میشود و این به معنای عدم توانایی و بیلیاقتی انجام كارهای بزرگ و مانع پیشرفت او میشود.
عدم توانایی در حل مشكلات
كودك با تنبیه دچار تعارض در حل مسائل میشود.
هنگامی كه مجازات میشود، حس ترس، سرخوردگی و خشم پیدا میكند و حتی ممكن است كینه به دل بگیرد. او هنگام مواجه با مشكلات نمیتواند راه حل درست را تشخیص دهد؛ چرا كه مقابله با شرایط خاص را نیاموخته است و در شرایط سخت زندگی به جای تفكر و تصمیم برای حل مشكل، نمیتواند عاقلانه رفتار كند و تنها متوسل به خشم و زور میشود.
زورگویی
با تنبیه بدنی به كودك یاد میدهید كه میتواند به افراد كوچكتر از خودش زور بگوید و آنها را كتك بزند تا به خواستههایش برسد. به این ترتیب، او نمیتواند با همسالان خود ارتباط خوبی برقرار كند و به آنها زور میگوید.
این كودكان تصور میكنند كه كتك زدن یك روش خوب است
با كتك زدن به كودك پیام اشتباه دریافت و تصور میكند كه برای كسب توافق دیگران با نظر خود میتواند متوسل به زور شود و همانگونه كه رشد میكند نمیتواند كلمه نه را از دیگران بپذیرید و در صورت شنیدن این كلمه خود به زور متوسل میشود.
در چند سال اخیر بسیاری از روانپزشكان وو پژوهشگران به والدین هشدار میدهند كه كتك زدن كودك میتواند اثرات منفی زیادی در آنها ایجاد كند؛ بنابراین شما به عنوان یك پدر و مادر عاقل و فهمیده در هنگام عصبانیت خونسردی خود را حفظ و از اشتباه كودكتان چشمپوشی كنید.